Το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ:
Παρασκευή απόγευµα, λίγο µετά τις 8. Στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου, µερικές δεκάδες µέτρα από το Μουσείο της Ακρόπολης, όλα είναι έτοιµα για την πρεµιέρα ενός ελληνικού θεατρικού έργου, της παράστασης «Ταξιδεύοντας µε τον ΠΑΟΚ» του Σταύρου Τσιώλη, που σκηνοθετεί ο Κώστας Καπελώνης. Ηδη έχουν αρχίσει να έρχονται οι πρώτοι προσκεκληµένοι. Εναν απ’ αυτούς τον πλησιάζουν µερικοί νεαροί. «Πού πάτε;», τον ρωτούν. «Θέατρο», απαντά. Χωρίς καµία εξήγηση τον πλακώνουν στο ξύλο. Αγριο ξύλο, µέχρι τελικής πτώσεως.
Είναι καµιά 25αριά,µερικοί φορούν κασκόλ του Ολυµπιακού, οι περισσότεροι έχουν κράνη µηχανών. Κρατούν στα χέρια λοστούς, µαχαίρια, τσάντες µε µολότοφ, σιδερογροθιές, πιστόλια φωτοβολίδων, σουγιάδες. Αφήνουν αιµόφυρτο το θύµα τους πεσµένο στον δρόµο, ανασυντάσσονται και επιτίθενται. Ο επόµενος στόχος είναι το θέατρο. Αίφνης, 25 νεαροί, κραυγάζοντας «µου..ά, εδώ είναι Πειραιάς, ρε», ορµούν και σπάνε τις προθήκες, ρίχνουν µολότοφ και φωτοβολίδες, προσπαθούν να µπουν στα ενδότερα. Η βαριά πόρτα της εισόδου βγαίνει από τους µεντεσέδες, κάποιοι ανεβαίνουν στη σκηνή, καταστρέφουν το χάρτινο σκηνικό του Νίκου Αλεξίου, κι άλλες µολότοφ πέφτουν, µαύρος καπνός µπαίνει στο θέατρο.
Στους πάνω ορόφους, στα καµαρίνια, οι ηθοποιοί και οι φίλοι τους τροµάζουν. Η ηθοποιός Λουκία Πιστιόλα πηγαίνει στην έξοδο κινδύνου και, µαζί µε τη Μυρτώ Αλικάκη, βγαίνουν για να γλιτώσουν στα κεραµίδια.
∆εν θα χρειαστεί. Οι εισβολείς αποµακρύνονται συντεταγµένοι. Αφησε εκτεταµένες ζηµιές και τρεις τραυµατίες, τουλάχιστον ο ένας σοβαρά, αργότερα διακοµίστηκε στο νοσοκοµείο µε τραύµατα στο κεφάλι. Πρωτίστως, όµως, άφησε έναν γενικευµένο φόβο και µια τεράστια ανασφάλεια: τι πόλη είναι αυτή στο κέντρο της οποίας συµµορίες χούλιγκαν µπορούν ανά πάσα στιγµή να διαλύουν οποιασδήποτε µορφής κοινωνική ζωή µε όπλο τους τη βία; Η αστυνοµία έφτασε έπειτα από 20 λεπτά. Η σήµανση έφτασε περίπου µιάµιση ώρα µετά. Περισυνέλεξαν ένα ρολόι και έναν σουγιά, θα προσπαθούσαν να βρουν τους ενόχους απ’ αυτά, διασταυρώνοντας, ενδεχοµένως, στοιχεία του DNA τους.
Ο ΠΑΟΚ ΚΑΊ ΟςΦΠ. Η παράσταση αναβλήθηκε, η πρεµιέρα έγινε µε µια µέρα καθυστέρηση, το βράδυ του Σαββάτου. Είναι µια πικρή κωµωδία, περιστρέφεται γύρω από τη µοναχική ζωή δυο περιθωριακών κοριτσιών από τη Θεσσαλονίκη που ταξίδεψαν στην Αθήνα µε το τρένο, σε µια οργανωµένη κάθοδο φιλάθλων του ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ, εκτός από αφηγηµατικό πρόσχηµα, παρουσιάζεται µέσω ενός ποιήµατος του Θωµά Κοροβίνη ως οµάδα προλετάριων: «Στην Τούµπα της βαµµένης προσφυγιάς / Με την Ε∆Α της όραµα και φως / Με την ΕΡΕ στο σβέρκο καθισµένη / Ο εργάτης...».
Οµάδα προλετάριων ήταν και ο Ολυµπιακός. Αλλά σήµερα δεν υπάρχουν αυτές οι ταυτότητες. Σήµερα, τον τόνο του ποδοσφαίρου τον δίνουν οι χούλιγκαν, µε την ανοχή, µερικές φορές και την ενθάρρυνση των διοικήσεων.
Ένα ακόμη ηλίθιο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του Θέμου Αναστασιάδη, που ρίχνει λάδι στη φωτιά, αλλά όλως περιέργως δεν απασχολεί τη "δικαιοσύνη"
