Κυριακή μεσημέρι και όπως συχνά κάνουμε εδώ στο TaXalia...

...ένα τραγούδι αφιερωμένο σε ΟΛΟΥΣ εσάς, που πίσω από τις οθόνες σας, μοιράζεστε τις ίδιες αγωνίες, τους ίδιους προβληματισμούς με εμάς.
Τα βήματα του τραγουδιού που ακολουθούν είναι αυτά που δεν θα καταλάβει ποτέ και κανένας, αν δεν έχει γίνει πρώτα Έλληνας (μετά ας είναι ότι θέλει αλλά ΠΡΩΤΑ Έλληνας).
Οι ρίζες του ρυθμού, καθαρά Ελληνικές έχουν ριζωμένες μέσα τους την πατρίδα, το Βυζάντιο και την αξιοπρέπεια... όχι τις λέξεις που επικαλείται συχνά πυκνά ο "αρχηγός" (που δηλώνει όπου σταθεί ότι αισθάνεται δεν ξέρω και εγώ τι) αλλά ούτε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που τις θυμάται μόνο όταν τα βρει σκούρα .... αλλά μέσα στην ουσία τους, που δεν είναι παρά η μεγάλη ψυχή που κρύβει ο Έλληνας...

Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους εσάς...
...τους αναγνώστες και φίλους του taxalia...