ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ taxalia:
Aγαπητό taxalia
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την αυριανή απεργία των εργαζομένων στην ΕΒΖ και για την συγκέντρωση τους στα κεντρικά γραφεία στην Θεσσαλονίκη. Θα συμμετέχουν όλοι οι..
εργαζόμενοι από τα Εργοστάσια της εταιρίας στο Πλατύ, Σέρρες, Ορεστιάδα.
Το παρακάτω κείμενο εκφράζει τις θέσεις των εργαζομένων για τα τεκτενόμενα στην εταιρία και θα παρακαλούσα για την δημοσίευσή του απο το ιστολόγιό σας.
Κάτοικοι της Βόρειας Ελλάδας, Αγρότες, Επαγγελματίες, Πολίτες.
Σήμερα σας ενημερώνουμε για ένα παιχνίδι, που ξεκινά από τις επιλογές του Μνημονίου, για τον απεγκλωβισμό της Αγροτικής Τράπεζας από τις θυγατρικές εταιρίες που έχει στο χαρτοφυλάκιό της.
Χωρίς την παραμικρή προσπάθεια εξεύρεσης άλλης λύσης, που θα είχε σκοπό τη συνέχεια της λειτουργίας της Ε.Β.Ζ. κατ’ επέκταση και τη συνέχεια της τευτλοκαλλιέργιας, βγάζουν στο «σφυρί» την εταιρία, χωρίς να ξέρει κανείς τι θα γίνει στο μέλλον.
Συμπτωματικά φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ίδρυση και λειτουργία της Ε.Β.Ζ. .
Με τι όραμα ξεκίνησε και πόσο δύσκολο είναι να γίνει καταμέτρηση των τραγικών λαθών, που έχουν γίνει στον τρόπο διοίκησης αυτής της εταιρίας.
Βρισκόμενη, σαν θυγατρική Κρατικής Τράπεζας (Αγροτικής), ο χαρακτήρας της και το εθνικό συμφέρον, δεν αναδείχτηκαν από τη λειτουργία της.
` Οι Διοικήσεις της (Α.Τ.Ε.), χωρίς κατεύθυνση από τα αντίστοιχα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης, έβλεπαν μόνο αριθμούς, σαν έσοδο για την Τράπεζα.
Αποτέλεσε πεδίο ρουσφετολογικών προσλήψεων και μικροκομματικής δράσης, λογικές που την οδήγησαν στη σημερινή εικόνα της.
Μετά την αναθεώρηση της Κ.Α.Π. ζάχαρης, η εταιρία κατόρθωσε να επιζήσει χάριν της παρουσίας της στο χρηματιστήριο, των δύο εργοστασίων (κερδοφόρων) που κατέχει στη Γιουγκοσλαβία και στην πώληση του 50% της ποσόστωσης, στην παραγωγή ζάχαρης που κατείχε.
Έτσι με την εκποίηση της Ε.Β.Ζ., εκτός από τα οικόπεδα, κτίρια, εργοστάσια, το know how για την παραγωγή ζάχαρης, εκποιείται και η υπόλοιπη εθνική ποσόστωση, ζάχαρη δηλαδή, που η χώρα δεν θα μπορεί να ξαναπαράγει.
Θυσία στο βωμό για να «βγεί» η χώρα από το φαύλο κύκλο του χρέους, της ύφεσης και της λιτότητας.
Χωρίς παραγωγική προοπτική η χώρα «δεν βγαίνει» από την κρίση του χρέους.
Γιατί άραγε σήμερα, εμφανίζεται ως ζημιογόνος η εταιρία, χωρίς να έχει λογοδοτήσει ποτέ μέχρι σήμερα καμιά Διοίκηση της Βιομηχανίας, χωρίς ποτέ να έχει προσδιορίσει μόνη, την τιμή της ζάχαρης αλλά πάντοτε έγινε εκτελώντας Κυβερνητικές εντολές.
Σαν εργαζόμενοι στην ελληνική βιομηχανία ζάχαρης:
ΖΗΤΟΥΜΕ, την συνέχιση της λειτουργίας της βιομηχανίας ζάχαρης, με τα ζαχαρουργεία της και ΟΧΙ την εξαφάνισή της.
ΖΗΤΟΥΜΕ, την συνέχιση της τευτλοκαλλιέργειας σαν εναλλακτική λύση, για τους αγρότες, σε σχέση με τα προβλήματα που έχουν με τα αγροτικά προϊόντα
ΖΗΤΟΥΜΕ τέλος, την κατοχύρωση των θέσεων εργασίας αυτών που εργάζονται σήμερα στην Ε.Β.Ζ., γιατί είναι αυτοί, που στηρίζουν και έχουν το ελάχιστο ποσοστό ευθύνης, για αυτά που γίνονται σήμερα.
