Σαμαράς προς Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα: η οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ παγιδεύει την Ελλάδα στην υπερχρέωση

Προς γνωστούς παπαγάλους: την ίδια γλώσσα μιλάει ο Σαμαράς και μέσα και έξω.
Διαβάστε και ...ράψτε κανένα σεμεδάκι στο αφεντικό σας τώρα:

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς συναντήθηκε σήμερα με τον Πρωθυπουργό του Βελγίου κ. Υβ Λετέρμ και έλαβε μέρος στην Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Μετά πέρας των εργασιών της Συνόδου, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Μίλησα με τους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την κατάσταση στην Ελλάδα, για το νέο Σχέδιο της Ευρώπης και για τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις στη Βόρειο Αφρική και στην Ιαπωνία.

Για την Ελλάδα τόνισα ότι η εφαρμοζόμενη Οικονομική Πολιτική δεν βγαίνει, καθώς πέφτει έξω σε όλες τις προβλέψεις της. Τόνισα ότι δεν διαφωνούμε με τους στόχους σταθεροποίησης και εξυγίανσης της Οικονομίας, αλλά με το μείγμα πολιτικής που εφαρμόζεται. Γιατί παγιδεύει την οικονομία σε φαύλους κύκλους ύφεσης και υπερχρέωσης και γιατί οδηγεί σε όλο και σκληρότερα, όλο και πιο αναποτελεσματικά, μέτρα.

Για τις επικείμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, υποστήριξα τη σημασία της νέας οικονομικής στρατηγικής για τη μείωση του ελλείμματος των κρατών μελών, για τον έλεγχο του Ευρωπαϊκού χρέους, για τη συγκρότηση του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης και για την ανταγωνιστικότητα.

Εξέφρασα, όμως, συγκεκριμένες επιφυλάξεις για ορισμένα ζητήματα. Με πρώτη τη συμμετοχή των ιδιωτών στο ρίσκο των κρατικών ομολόγων, πράγμα που θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για αρκετές χώρες, όπως η Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι προβλήματα, αντί για σταθεροποίηση.

Κι ακόμα, εξέφρασα επιφυλάξεις για τις προϋποθέσεις προκειμένου να στηριχθούν οι χώρες που έχουν ανάγκη, που αντί να έχουν κίνητρα να εξυγιάνουν τα οικονομικά τους, βυθίζονται σε βαθύτερη κρίση.

Αναφερόμενος στην κρίση στη Βόρειο Αφρική, τόνισα ότι οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Ελλάδα, πρέπει να στηριχθούν. Με κοινές πολιτικές, όπως μια κοινή πολιτική της Ευρώπης για τους μετανάστες. Γιατί οι δικές μας χώρες κινδυνεύουν περισσότερο. Κι απ’ αυτές, ως ορμητήριο, μπορεί η Ευρώπη να ασκήσει πολιτικές σταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή. Οι χώρες του Ευρωπαϊκού Μεσογειακού Νότου, είναι πολύτιμες για την Ευρώπη, για γεωπολιτικούς λόγους. Δεν είμαστε οι αδύνατοι κρίκοι της Ευρώπης.

Τέλος, με αφορμή τα γεγονότα της Ιαπωνίας, θύμισα ότι γύρω από την Ελλάδα υπάρχουν αντιδραστήρες παλαιάς τεχνολογίας, που πρέπει να ελεγχθούν. Το ίδιο ισχύει και για το νέο αντιδραστήρα που εγκαθιστά η Άγκυρα στο Ακουγιού, σε σεισμογενή περιοχή, κοντά στα παράλια του Αιγαίου.

Όμως, η συζήτηση μέσα στην Ευρώπη για την Ευρώπη, δεν τελειώνει εδώ. Τώρα μόλις αρχίζει. Και ο καλύτερος τρόπος να συμμετέχει η Ελλάδα είναι να ενστερνίζεται μεν στόχους αυτονόητους, όπως η οικονομική σταθεροποίηση και η δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά να τολμά να λέει και την άποψή της για αμφιλεγόμενα μέτρα. Άλλωστε, αυτό κάνουν πια, όλο και περισσότεροι…»