Δήλωση της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα

ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΘΕΙΣΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ ΣΤΗ ΔΑΦΝΗ ΤΗΝ 10-3-2011.
Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ.
1. Η οικογένεια του Λάμπρου Φούντα σχετικά με την πορεία στις 10-3-2011 στη Δάφνη, δηλώνει:

α) Ο Λάμπρος δεν ανήκε σε κανένα. Ήταν «ο εαυτός του». Μοναχικός και εξαιρετικά επιλεκτικός στις προσωπικές σχέσεις του, προτάσσοντας για αυτόν την ποιότητα και το ήθος.

β) Ήταν αντιεξουσιαστής, αγνός και ανήσυχος για τα κοινωνικά και εθνικά μας θέματα. Η Υπηρεσία του στην Πολεμική Αεροπορία αποτελεί παράδειγμα της ευρύτητάς των αντιλήψεων του. Ο Λάμπρος δεν ήταν απ’ αυτούς που «μουτζώνουν» την πατρίδα.

γ) Η υπόθεση της δολοφονίας του στη Δάφνη την 10η Μαρτίου 2010 εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη, τη μόνη αρμόδια να αποφανθεί για το ποιός ήταν και τί έπραξε ο Λάμπρος. Η οικογένειά του έχει κάνει όλες τις νόμιμες ενέργειες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να χυθεί άπλετο φως στα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν και στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας.

δ) Μια πορεία στη μνήμη του Λάμπρου, όπως έγινε πέρυσι στις 20 Μαρτίου, με ευπρέπεια και χωρίς έκτροπα, δεν είναι δυνατόν παρά να τη δει κανείς θετικά.

ε) Η οικογένεια του Λάμπρου, για λόγους αρχής, δεν μετέχει σε καμμία εκδήλωση, χωρίς να απορρίπτει τη διαφορετικότητα νόμιμης έκφρασης και δράσης στον τομέα αυτόν από οποιονδήποτε πολίτη.

στ) Απορρίπτει, όμως, συνολικά οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, οποιονδήποτε και αν εξυπηρετούν, είτε αυτές εκφράζονται στην οργάνωση (αφίσες) είτε αφορούν στις εκδηλώσεις κατά την πραγματοποίηση της πορείας, επειδή συμβάλλουν στην κάλυψη της κενότητας και της αθλιότητας των υπευθύνων της δολοφονίας του Λάμπρου.

ζ) Θεωρούμε ότι είναι ανήθικο και ανεπίτρεπτο «οι συμπορευτές τού Λάμπρου αντιεξουσιαστές, αναρχικοί» να δέχονται την προσβολή τής προσωπικότητας, της φιλοσοφίας και της ιδεολογίας του Λάμπρου, την εκμετάλλευση του ονόματός του από διαφόρους τυχάρπαστους οπορτουνιστές, για τους οποίους έγκυροι κριτές και η κοινή γνώμη έχουν εκφραστεί απόλυτα απαξιωτικά. Αν υπάρχουν γνήσιοι κοινωνικοί επαναστάτες, γι’ αυτούς αξίζουν θυσίες και όχι μόνο πορείες.

η) Ας δούμε τον Λάμπρο όπως ήταν: αλληλέγγυος προς τον διπλανό του, αντίθετος με την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, πολιτικά φιλοσοφημένος, συγκροτημένη προσωπικότητα, νηφάλιος, αρνητής της μηδενιστικής βίας, με απόλυτη άρνηση της ένοπλης βίας, λιτός, επιλεκτικός. Μέχρι το τέλος ήταν αρχηγός του εαυτού του. Ο Λάμπρος, ως βιολόγος, πίστευε στον απόλυτο καθορισμό των πάντων μέσω της εξέλιξης, σεβόταν το περιβάλλον, αγαπούσε τα ζώα και τη φύση και θεωρούσε τη ζωή, όπως ο Αριστοτέλης, υπέρτατο αγαθό.

Αν αξίζει κάτι, είναι να μη δούμε τον Λάμπρο ως ίνδαλμα. Ούτε ως αντικείμενο εκμετάλλευσης, αλλά να τον δούμε όπως ακριβώς ήταν. «Το νού σας. Οι πολλοί παραποιούν τον Ενα» (Οδ. Ελύτης, Μαρία Νεφέλη).

2. Όσοι μιλούν για το Λάμπρο, πρέπει να μη λησμονούν ότι δεν υπάρχει η φυσική δυνατότητά του για αντίλογο. Κάποιοι φρόντισαν να του στερήσουν αυτό το δικαίωμα. Ο λόγος που εκφέρει η οικογένειά του ας θεωρηθεί δικαίωμα κατά παραχώρηση, που διασφαλίζεται μόνο με τον ποταμό των δακρύων και τον άφατο ψυχικό πόνο. Για τους άλλους, η « Μαρία Νεφέλη» είναι αφοπλιστική: «Είναι αγένεια να κάνεις του Χάρου χειροφιλήματα».

Αθήνα, 09 Μαρτίου 2011

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος