Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά σχετικά με την εμπλοκή ή μη της Ελλάδος στην επέμβαση στη Λιβύη.
Πραγματικά η Ελλάδα βρέθηκε σε δύσκολη θέση και θα πρέπει προτού βιαστούμε να κρίνουμε αν η στάση της είναι σωστή ή λάθος, να ζυγίσουμε καλά τα υπέρ και τα κατά.
Τα θέματα είναι :
1- Η διατάραξη των "καλών" σχέσεων με τον Λίβυο ηγέτη.
Η "σχέσεις" αυτές, εκτός από λόγια , ευχές, εναγκαλισμούς κ.λ.π. δεν προσέφερε ποτέ κάτι θετικό
στη Χώρα μας.
2- Η θέση σε κίνδυνο της ζωής των πιλότων μας.
Οι πιλότοι μας , κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να εμπλακούν σε βομβαρδισμούς η αερομαχίες εξ άλλου πιο πολύ κινδυνεύουν από τις "αερομαχίες" στο Αιγαίο παρά από τα αντιαεροπορικά του Καντάφι...
3- Η δαπάνη του όλου εγχειρήματος, σε σχέση με την οικονομική κατάσταση της Χώρας.
Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι δεν θα πρέπει να επιβαρυνθεί η Ελλάδα με τα έξοδα που της αναλογούν βάσει των συμφωνιών του ΝΑΤΟ, αφού η επέμβαση δεν έχει την χροιά του ΝΑΤΟ αλλά του ΟΗΕ... Εξ άλλου η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει μεγάλη δραστηριοποίηση στον τομέα αναλήψεως αυξημένης δράσεως.
4- Το ρίσκο των καλών σχέσεων σε περίπτωση επικρατήσεως του Καντάφι.
Μετά από την απόφαση παρεμβάσεως των ΗΠΑ- Γαλλίας κ.λ.π. η θέση του Καντάφι είναι προδιαγεγραμμένη και ΔΕΝ συμφέρει πλέον ούτε τις ΗΠΑ ούτε τη Γαλλία οποιαδήποτε συμφωνία με τον Καντάφι - εκτός από την απομάκρυνσή του ( γιατί μετά θα τους...χορέψει στο ταψί ).
Ο κύβος ερρίφθη και δεν υπάρχει οδός επιστροφής.
Η Αμερική και οι σύμμαχοί της δεν πρόκειται- όπως λένε- να στείλουν στρατεύματα, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να βάλουν Αραβικές χώρες να στείλουν στρατεύματα εναντίον του Καντάφι.
Σε κάθε περίπτωση για τις Ελληνικές Ε.Δ. δεν παύει η όλη ιστορία να είναι μια πολύ καλή live άσκηση τόσο για τα ιπτάμενα radar μας όσο και για τα επιτελεία μας...
Τέλος, δεν θα μπορούσε και δεν θα ήταν σκόπιμο η Ελλάδα να αρνηθεί τη συμμετοχή της, διότι θα βρισκόταν αυτόματα σε απομόνωση, πράγμα που θα την έθετε σε πολύ δυσμενή θέση στο θέμα της -όποιας- υποστήριξης των Εθνικών θεμάτων που συνεχώς έρχονται στο προσκήνιο .
Θα πρέπει τα κόμματα να λάβουν υπ όψιν ότι όταν είσαι αδύναμος δεν έχεις την ευχέρεια να αποφασίζεις ούτε σύμφωνα με τα αισθήματά σου ούτε σύμφωνα με το δίκαιο, διότι αυτό (δυστυχώς ) ανήκει στον ισχυρότερο. Ας μην ξεχνάμε την περίπτωση της Σερβίας που από θύμα την βάπτισαν θύτη και την χτύπησαν αλύπητα μειώνοντάς της την Εθνική κυριαρχία .
EFENPRESS http://efenpress.blogspot.com
