Το’ να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο τη λαμογιά

Διάβασα σήμερα [20.03.2011] στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» ότι με τον ν. 3932/2011, άρτι ψηφισθέντα και δημοσιευθέντα, προστέθηκε διάταξη στον ν. 3213/2003, με βάση την οποία μπορεί το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο να κρίνει ατιμώρητη την πράξη υπουργού, βουλευτή, δημοσίου υπαλλήλου κ.λπ. που δεν υπέβαλε ή υπέβαλε ανακριβή δήλωση «πόθεν έσχες», με αποτέλεσμα να αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία, την κτήση των οποίων αδυνατεί να δικαιολογήσει. Όπως είναι φυσικό εντυπωσιάσθηκα από την είδηση και άρχισα να ερευνώ το θέμα, οπότε έπεσα πάνω στο εξής εκπληκτικό:


Ο ν. 3213/2003 ψηφίσθηκε για να εμπεδωθεί, υποτίθεται, η διαφάνεια στην άσκηση δημόσιας εξουσίας και να τιμωρηθούν οι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί. Έτσι, υποχρεούνται όλοι οι βουλευτές, δημὀσιοι υπάλληλοι, δικαστές, δήμαρχοι, διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών του Δημόσιου Τομέα κ.λπ. να υποβάλλουν ετησίως δήλωση, στην οποίαν θα αναγράφουν τα περιουσιακά στοιχεία αυτών και της οικογενείας τους, ώστε να φαίνεται αν πλούτισαν και πώς στη διάρκεια της θητείας τους. Το άρθρο 6, λοιπόν, του εν λόγω νόμου προέβλεπε αρχικώς τα εξής: «Καταλογισμός - 1. Εις βάρος του ελεγχομένου καταλογίζεται χρηματικό ποσό ίσης αξίας με το περιουσιακό όφελος, το οποίο απέκτησε ο ίδιος, ο/η σύζυγός του ή ανήλικο τέκνο του και του οποίου η προέλευση δεν δικαιολογείται. - 2. Σε περίπτωση ποινικής καταδίκης κατά την παρ. 1 του άρθρου 4 καταλογίζεται σε βάρος του καταδικασθέντος χρηματικό ποσό ίσο με το περιουσιακό όφελος που αποκόμισε, εφόσον αυτό δεν υπόκειται σε δήμευση κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου. -3. Ο καταλογισμός, ο οποίος προβλέπεται στις παραγράφους 1 και 2, γίνεται υπέρ του Δημοσίου από το αρμόδιο τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».

Με απλά λόγια: όποιος δεν υποβάλει δήλωση όχι μόνον τιμωρείται ποινικώς, αλλά καλείται και να καταβἀλει στο Δημόσιο την αξία αυτού που απέκτησε και την κτήση του οποίου αδυνατεί να δικαιολογήσει.

Άρχισαν, έτσι, πολλοί να ομιλούν για δήμευση της περιουσίας αυτών που λαδώθηκαν από Siemens κ.λπ. ως ελάχιστο κολασμό για τις επαίσχυντες πράξεις τους. Αίφνης, όμως, είκοσι ημέρες μετά την ψήφιση του Μνημονίου [ν. 3845/2010], ψηφίζεται, ίσως δίκην μνημοσύνου για τους νεκρούς της Marfin, ο ν. 3849/2010, στο άρθρο 1§5 του οποίου διαβάζουμε τα εξής ωραία:

«5. Τα άρθρα 8 έως 12 του ν. 3213/2003 αναριθμούνται σε 14 έως 18, τα άρθρα 4 έως 7 καταργούνται και στον ίδιο νόμο προστίθενται με τα άρθρα 2 έως 11 του παρόντος νέα άρθρα 4 έως 13.»

Κατά πάγια νομοτεχνική πρακτική η αντικατάσταση μίας διάταξης με μία άλλη επιτυγχάνεται με τη χρήση της έκφρασης: «η διάταξη τάδε αντικαθίσταται ως εξής». Έτσι, καθίσταται σαφές ότι υποθέσεις που είχαν εμφανισθεί μέχρι την εισαγωγή της νέας διάταξης ρυθμίζονται κατά κανόνα συμφώνως προς την παλαιά διατύπωση, ενώ υποθέσεις που εμφανίζονται μετά την αντικατάσταση ρυθμίζονται συμφώνως προς τη νέα διατύπωση. Τί είναι, λοιπόν, αυτό που οδήγησε τον νομοθέτη [ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ, κι’ αν κάποιο κόμμα αδικώ, να με διαψεύσει] να ορίσει ότι το άρθρο 6, που μας ενδιαφέρει εν προκειμένω, καταργείται και προστίθεται νέο άρθρο 6; Γιατί ο νομοθέτης δεν είπε απλά ότι το άρθρο 6 αντικαθίσταται ως εξής;

Εν πρώτοις, ας διαβάσουμε το νέο άρθρο 6, αυτό δηλαδή που προστέθηκε στον ν. 3213/2003, αφού καταργήθηκε το ταυτάριθμο άρθρο του ιδίου νόμου. Ορίζει: «Μη υποβολή ή υποβολή ανακριβούς δήλωσης - 1. Υπόχρεος σε δήλωση που παραλείπει να υποβάλλει δήλωση ή υποβάλλει ανακριβή ή ελλιπή δήλωση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και με χρηματική ποινή από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ. - 2. Ο υπαίτιος των παραπάνω πράξεων τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ, αν η συνολική αξία της αποκρυπτόμενης περιουσίας του ιδίου και των λοιπών προσώπων για τα οποία αυτός οφείλει να υποβάλει δήλωση υπερβαίνει συνολικά το ποσό των τριακοσίων (300.000) χιλιάδων ευρώ, ανεξαρτήτως αν η απόκρυψη επιχειρείται με τη μη υποβολή δήλωσης ή την υποβολή ελλιπούς ή ανακριβούς δήλωσης. - 3. Αν οι πράξεις της παραγράφου 1 τελέστηκαν από αμέλεια, επιβάλλεται χρηματική ποινή από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ."

Κουβέντα δεν γίνεται στη διάταξη αυτή για καταλογισμό. Προβλέπεται δήμευση κ.λπ.με το νέο άρθρο 14 και μόνον αφού καταδικασθεί ο υπαίτιος. Πού είναι, λοιπόν, το μυστικό; Ιδού:

1]Καταργώντας το άρθρο 4 ν. 3213/2003 που προέβλεπε ποινικές κυρώσεις για όσους δεν είχαν υποβάλει δήλωση ή είχαν υποβάλει ελλιπή δήλωση, έπαυσε να αποτελεί ποινικό αδίκημα η σχετική παράλειψη όσων είχαν παραβιάσει τον νόμο μέχρι την 20.05.2010 [ημερομηνία δημοσίευσης του καταργητικού ν. 3849/2010] με βάση την αρχή του ποινικού δικαίου «ουδεμία δίωξη, ουδεμία ποινή άνευ νόμου», εξ ου και θα πρέπει να έχουν τεθεί στο Αρχείο χιλιάδες τέτοιες υποθέσεις δικαστών, άλλων δημοσίων υπαλλήλων κ.λπ. που παρέλειψαν να υποβάλουν δήλωση ή υπέβαλαν ανακριβή δήλωση μέχρι τότε. Και τούτο, διότι όταν μία ποινική διάταξη καταργείται, όσες υποθέσεις στηρίζονται στην καταργούμενη διάταξη και εκκρεμούν πάνε περίπατο. Για να γίνει κατανοητό στους μη νομικούς δίνω ένα παράδειγμα: όταν καταργήθηκε το αδίκημα της μοιχείας, όσοι εδιώκοντο για μοιχεία έπαυσαν να διώκονται. Από 20.05.2010, βεβαίως, και μετά ισχύουν οι νέες ποινικές διατάξεις που «προστέθηκαν» με τον ν. 3849/2010, οι οποίες, όμως, και καταλαμβάνουν μόνον τους μετά την 20.05.2010 επίορκους.

2] Καταργώντας το άρθρο 6 ν. 3213/2003 που προέβλεπε καταλογισμό για όσους δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν τα κτηθέντα, δεν μπορεί να γίνει καταλογισμός για όσους παρέβησαν τον όρκο τους μέχρι την 20.05.2010 [ημερομηνία δημοσίευσης του καταργητικού ν. 3849/2010]. Από 20.05.2010, βεβαίως, και μετά ισχύουν οι νέες διατάξεις περί δημεύσεως κ.λπ. που «προστέθηκαν» με τον ν. 3849/2010, οι οποίες, όμως, καταλαμβάνουν μόνον τους μετά την 20.05.2010 επίορκους.

3] Η προσθήκη νέων διατάξεων υπό τους τίτλους άρθρα 4 και 6 εισάγει πλέον ρυθμίσεις που είναι νέες και ισχύουν για το μέλλον. Το παρελθόν έχει αποσβεσθεί με δύο τόσο απλές κινήσεις: «Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε».

Και ως να μην έφθαναν αυτά, τώρα με τον ν. 3932/2011 δίνεται στη Δικαιοσύνη η δυνατότητα να κρίνει ατιμώρητες όλες τις πράξεις των μετά την 20.05.2010 επίορκων. Γιατί άραγε; Αν υπήρχαν λόγοι να μην τιμωρηθεί ο ελεγχόμενος, δεν θα μπορούσαν τα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια να αθωώνουν τους ελεγχομένους; Ή μήπως, θέλησε ο νομοθέτης να λύσει τα χέρια των μελών των δικαστικών συμβουλίων, ώστε να μη φθάνουν ποτέ οι υποθέσεις αυτές στο ακροατήριο; Και γιατί άραγε να θέλησε ο νομοθέτης να παράσχει αυτή την ευχέρεια σήμερα που ο λαός έχει πλέον αντιληφθεί ότι καλείται να πληρώσει όλες αυτές τις μίζες που αποτελούν μέγα, αν όχι το μεγαλύτερο, μέρος των δανεικών που πήραμε την τελευταία πεντηκονταετία; Έγινε κάποια ανταλλαγή που δεν πρόκειται να τη μάθουμε ποτέ; Αυτός είναι ο λόγος που ο Άκης απειλεί θεούς και δαίμονες;

Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν Χριστό.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος