“Αρκέσαν 25 χρόνια για να ξεχάσουμε τα μαθήματα του Τσέρνομπιλ και να φτάσουμε στη Φουκουσίμα. Αρκέσαν 25 χρόνια για να ξεχάσουμε τους θανάτους που προκλήθηκαν και συνεχίζουν να προκαλούνται, την υποβάθμιση της ποιότητας υγείας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ελλάδα, την καταστροφή του..
περιβάλλοντος και την κυριολεκτική ερήμωση ολόκληρων πόλεων και περιοχών. Η θλιβερή αυτή επέτειος συμπίπτει με την πρόσφατη ανακοίνωση του σφραγίσματος και τη δημιουργία “απαγορευμένης ζώνης” εισόδου σε ακτίνα 20 χμ από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα.
Πριν τη Φουκουσίμα, όμως, η συζήτηση για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας είχε και πάλι ξεκινήσει. Αυτή τη φορά η πυρηνική ενέργεια προβαλλόταν ως η φθηνή λύση στη μάχη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η Γερμανία ανέστελλε τον τερματισμό λειτουργίας των πυρηνικών της σταθμών και οι σεισμογενείς Ιταλία και Τουρκία ανακοίνωναν την κατασκευή νέων.
Ωστόσο, τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Για να κατασκευαστει ενα εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας χρειάζεται συχνά πάνω από 10 δισ ευρώ και πάνω από δέκα χρόνια. Η πυρηνική ενέργεια δεν μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής καθώς η δόμηση νέων σταθμών απαιτεί περισσότερο χρόνο από ό,τι έχουμε στη διάθεσή μας για να μειώσουμε τις εκπομπές μας.
Επιπλέον, στην τιμή της πυρηνικής ενέργειας δεν συνυπολογίζονται κρυφά κόστη όπως το κόστος πιθανών ατυχημάτων και της διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων. Μόνο για τον παροπλισμό των εγκαταστάσεων της Φουκουσίμα το κόστος υπολογίζεται σε περισσότερα από 8,4 δισ ευρώ.
Δεν έχουν βρεθεί ασφαλείς τρόποι διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων. Για να είναι ασφαλής η διαχείριση τους πρέπει να έχει χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον 10.000 ετών πολλαπλασιάζοντας το κόστος και στέλνοντας επιπλέον τον κίνδυνο των δικών μας πυρηνικών αποβλήτων στις επόμενες γενιές.
Το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία είναι σημείο καμπής. Μας θυμίζει ξανά με το χειρότερο τρόπο ότι τα συστήματα ασφαλείας, όσο προηγμένα και αν είναι, δεν είναι απρόσβλητα. Τα πυρηνικά ατυχήματα δεν συμβαίνουν κάθε μέρα. Όταν όμως συμβούν, οι συνέπειες είναι καταστροφικές και μη αναστρέψιμες.
Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα τη σπάταλη χρηματοδότηση της πυρηνικής ενέργειας με άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις και να συμπεριλάβουμε στην τιμή της τα κρυφά κόστη. Η ΕE πρέπει να κάνει άμεσα βήματα για την αποπυρηνικοποίηση της Ευρώπης και την ανάπτυξη της απόδοσης και χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.”
