Εξ αφορμής απορίας αναγνώστη, ο οποίος πιστεύει ότι ο νόμος κάνει λόγο για τελεσίδικη απόφαση, προκειμένου να εκπέσει ο Περιφερειάρχης, και διερωτάται γιατί δεν την βλέπει τη διάταξη παρατηρώ ότι δεν βλέπει τέτοια διάταξη, διότι τέτοια διάταξη δεν υπάρχει. Ακόμη και ο προηγούμενος του Καλλικράτη νόμος που ρύθμιζε τα περί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, απαιτούσε αμετάκλητη απόφαση για να εκπέσει και δη αυτοδικαίως ο Νομάρχης. Πράγματι το άρθρο 72 του Προεδρικού Διατάγματος 30/1996, με το οποίο είχε κωδικοποιηθεί η νομοθεσία περί νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, όριζε τα εξής:
« Διοικητικές κυρώσεις - 1. Στο Νομάρχη και στα μέλη του νομαρχιακού συμβουλίου επιβάλλονται οι διοικητικές κυρώσεις τηςαργίας και της έκπτωσης, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις του νόμου αυτού. 2. Ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας μπορεί να επιβάλλει στο Νομάρχη και στα μέλη του νομαρχιακού συμβουλίου τη διοικητική κύρωση της αργίας έως τριών (3) μηνών, αν έχουν διαπράξεις σοβαρή παράβαση των καθηκόντων τους ή υπέρβαση της αρμοδιότητάς τους από δόλο ή βαριά αμέλεια. ……. 9. Ο Νομάρχης, και τα μέλη του νομαρχιακού συμβουλίου εκπίπτουν αυτοδικαίως από το αξίωμά τους : α) αν στερηθούν τη διαχείριση της περιουσίας τους με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, β) αν στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, γ) αν καταδικαστούν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ως αυτουργοί ή συμμέτοχοι σε κακούργημα ή στα πλημμελήματα της παραχάραξης, της κιβδηλείας, της πλαστογραφίας, της ψευδούς βεβαίωσης, της δωροδοκίας, της εκβίασης, της κλοπής, της υπεξαίρεσης, της απιστίας, της απάτης, της καταπίεσης, της αιμομιξίας, της μαστροπείας, της σωματεμπορίας, της παράβασης της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά ή για το λαθρεμπόριο, καθώς και της παράβασης καθήκοντος, εφόσον το τελευταίο στρέφεται κατά Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή νομικών προσώπων της. Για την έκπτωση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας. 10. Ο Νομάρχης και τα μέλη του Ν.Σ. τίθενται υποχρεωτικά σε αργία από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, αν έχουν παραπεμφθεί με αμετάκλητο βούλευμα ή με απευθείας κλήση για κακούργημα ή με αμετάκλητο βούλευμα για πλημμέλημα από αυτά που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο ή έχουν καταδικαστεί για τα αδικήματα αυτά. Η αργία παύει αυτοδικαίως, όταν εκδοθεί απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου. ..»
Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το αν θα έπρεπε ο κ. Ψωμιάδης να έχει τεθεί προ πολλού σε αργία και δη από τη στιγμή που καταδικάσθηκε σε πρώτο βαθμό, την απάντηση δίνει η παράγραφος 10 του εν λόγω άρθρου: από τη στιγμή που είχε παραπεμφθεί για παράβαση καθήκοντος τότε που ήταν Νομάρχης και ίσχυε το ΠΔ 30/1996, έπρεπε να τεθεί σε αργία, αλλά δεν τέθηκε.
Στην παράλειψη θέσης του σε αργία ίσως συνετέλεσε και η «άρτια» νομοτεχνική διάστρωση της διάταξης, η οποία ορίζει ότι η αργία παύει ευθύς ως εκδοθεί καταδικαστική [όχι αμετάκλητη, ούτε τελεσίδικη] απόφαση. Και αν μεν η απόφαση είναι αθωωτική, εύλογο είναι να παύει η αργία. Αν, όμως, η απόφαση είναι καταδικαστική, όπως ήταν στην περίπτωση του κ. Ψωμιάδη, γιατί θα πρέπει να παύει η αργία; Από την άλλη μεριά, μία παρατεταμένη αργία μέχρις ότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση είναι παράλογη. Τι θα γινόταν αν ο Νομάρχης ετίθετο σε αργία και μετά από καταδίκη του σε δεύτερο βαθμό, αναιρείτο η απόφαση από τον Άρειο Πάγο και εν συνεχεία αθωωνόταν; Θα είχε διανύσει τη θητεία του τελών εν αργία. Γι’αυτό φρονώ ότι η ισχύουσα ρύθμιση είναι σοβαρότερη.
Συνελόντι ειπείν: κατ’ εμέ ο Νομάρχης κ. Ψωμιάδης έπρεπε κατά νόμον [ΠΔ 30/1995] να είχε τεθεί σε αργία με μόνη την κλήση του στο ακροατήριο και να παραμείνει σε αργία μετά την καταδίκη του σε πρώτο βαθμό. Πώς, όμως, θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του Περιφερειάρχη όντας Νομάρχης εν αργία; Ο νοών νοήτω.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος
"ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ"