Ο συμπαθής κ. Ψωμιάδης και η καταδίκη του [Νο 5]

Αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο να κατηγορηθώ είτε ως εμπαθής, αφού καταλέγομαι σε όσους έχουν αντίθετη άποψη με τον κ. Τζαβάρα, είτε ως ενεργούμενο σκοτεινών δυνάμεων που βυσσοδομούν κατά του «Περιφερειάρχη της καρδιάς μας», οφείλω να αναφερθώ στο σημείωμα του κ. Τζαβάρα που δημοσιεύεται στο σημερινό [17.04.2011] φύλλο της εφημερίδος «ΤΟ ΠΑΡΟΝ». Ο βουλευτής της ΝΔ σημειώνει πως όσοι «υπό οιανδήποτε ιδιότητα δημοσίως περιεργάζονται (sic)» το θέμα Ψωμιάδη επιμένοντας ότι πρέπει να τεθεί σε αργία «δεν παραλογίζονται απλώς, αλλά διακωμωδούν κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα μας». Αφού, λοιπόν, εκτοξεύσατε και εναντίον μου μία τόσο βαρειά κατηγορία, δοθέντος ότι και εγώ «περιεργάσθηκα» δημοσίως με την ιδιότητα του απλού πολίτη το θέμα του «Περιφερειάρχη της καρδιάς μας», οφείλω να απολογηθώ. Αρνούμαι, λοιπόν, την κατηγορία και επάγομαι τα ακόλουθα:

1.Μας υπενθυμίζετε ότι το άρθρο 102§4 του Συντάγματος ορίζει πως «Πειθαρχικές ποινές στα αιρετά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκτός από τις περιπτώσεις που συνεπάγονται αυτοδικαίως έκπτωση ή αργία, επιβάλλονται μόνον ύστερα από σύμφωνη γνώμη συμβουλίου που αποτελείται κατά πλειοψηφία από τακτικούς δικαστές, όπως ο νόμος ορίζει». Ακολούθως επιχειρηματολογείτε λέγοντας ότι ο συντάκτης του Καλλικράτη παρέλειψε να εξαρτήσει το διοικητικό μέτρο της θέσης σε αργία από την κρίση του ίδιου Συμβουλίου, ώστε, προφανώς, τόσο η πειθαρχική ποινή της αργίας όσο και το διοικητικό μέτρο της αργίας να λαμβάνονται κατόπιν κρίσεως του εν λόγω Συμβουλίου, το οποίο διαθέτει το εχέγγυο της ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης.

2. Το άρθρο 233 του Καλλικράτη με τον τίτλο «Πειθαρχική ευθύνη» ορίζει ότι οι πειθαρχικές ποινές της αργίας και της έκπτωσης επιβάλλονται σε κάθε αιρετό άρχοντα για σοβαρή παράβαση των καθηκόντων τους εκ δόλου ή εξ αμελείας κατόπιν τηρήσεως της διαδικασίας του άρθρου 234, με το οποίο ορίζεται, συμφώνως προς το Σύνταγμα, ότι οι εν λόγω πειθαρχικές ποινές επιβάλλονται κατόπιν σύμφωνης γνώμης Πειθαρχικού Συμβουλίου συκροτούμενου από 3 εφέτες, έναν εκπρόσωπο της υπηρεσίας εποπτείας ΟΤΑ και έναν αιρετό εκπρόσωπο της οικείας Ένωσης [Δήμων ή Περιφερειαρχών αναλόγως της περιπτώσεως]. Αφού, λοιπόν, το άρθρο 102§4 του Συντάγματος θεσπίζει διαδικασία αμερόληπτη διϋλιζόμενη από τη δικαστική εξουσία προκειμένου για την επιβολή πειθαρχικών ποινών και ο Καλλικράτης εξειδικεύει αυτή τη διαδικασία προκειμένου πάντοτε για την έκπτωση και την αργία ως πειθαρχικών ποινών, θα πρέπει να συμφωνήσετε κ. Τζαβάρα ότι τόσο το Σύνταγμα όσο και ο νόμος ρυθμίζουν τα των πειθαρχικών ποινών εν απολύτω αρμονία.

3. Ακολούθως διακρίνετε, ορθώς, την πειθαρχική ποινή της αργίας από το διοικητικό μέτρο της αργίας και διερωτάσθε μήπως ο συντάκτης του Καλλικράτη παρέλειψε να εξαρτήσει το διοικητικό μέτρο της αργίας από την κρίση του ιδίου Συμβουλίου, όπως έπραξε με την πειθαρχική ποινή της αργίας; Εν πρώτοις θα σας επισημάνω ότι όταν ψηφιζόταν ο Καλλικράτης θα μπορούσατε σεις, εγώ αδυνατούσα φυσικά, να επισημάνετε αυτή την παράλειψη, ώστε να ψηφισθεί ένα άρτιο και σύμφωνο προς το Σύνταγμα, κατά τη γνώμη σας, νομοθέτημα. Δεύτερον, θα επισημάνω ότι οι πειθαρχικές ποινές επιβάλλονται υπό την εγγύηση της δικαστικής εξουσίας χωρίς να υφίσταται ποινική διαδικασία, αφού παράβαση καθήκοντος μπορεί να υπάρχει χωρίς καν να στοιχειοθετείται ποινικό αδίκημα. Από τη στιγμή, όμως, που έχει παραπεμφθεί ο αιρετός άρχοντας για κακούργημα ή έχει εκδοθεί πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση για πλημμέλημα [και μόνον για τα αδικήματα που απαριθμεί περιοριστικώς το άρθρο 236§1γ ν. 3852/2010] ο ελεγκτής νομιμότητος οφείλει να θέσει τον κατηγορούμενο ή καταδικασθέντα αντιστοίχως σε κατάσταση αργίας. Πρόκειται, λοιπόν, στην περίπτωση αυτή για διοικητικό μέτρο και όχι για πειθαρχική ποινή. Πρόκειται για μέτρο που απηχεί την αρχή «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τιμία, πρέπει να φαίνεται και τιμία». Όταν, λοιπόν, τρεις εφέτες α] έχουν παραπέμψει με βούλευμά τους τον αιρετό άρχοντα να δικασθεί για κακούργημα ή β] έχουν καταδικάσει με απόφασή τους για πλημμέλημα τον αιρετό άρχοντα, τί θα μπορούσαν να προσθέσουν στην κρίση αυτή οι τρεις εφέτες του Πειθαρχικού Συμβουλίου, στο οποίο θα έπρεπε, κατά τη γνώμη σας, να άγεται προς κρίση το κατά πόσο θα τεθεί σε αργία ο παραπεμφθείς ή καταδικασθείς αντιστοίχως; Φαντασθείτε να προέβλεπε κάτι τέτοιο ο Καλλικράτης και να βλέπαμε α] σε περίπτωση κακουργήματος το μεν αποτελούμενο από τρεις εφέτες τακτικό δικαστήριο να έχει εντοπίσει αποχρώσες ενδείξεις για την παραπομπή, το δε συγκροτούμενο από τρεις εφέτες και δύο μη δικαστικούς Πειθαρχικό Συμβούλιο να αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να τεθεί σε αργία ο παραπεμφθείς, προφανώς διότι δεν διαπιστώνει να στοιχειοθετείται καν το αδίκημα ή β] σε περίπτωση καταδίκης σε πρώτο βαθμό για πλημμέλημα από τρεις εφέτες, να αποφαίνονται τρεις άλλοι εφέτες που μετέχουν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο ότι δεν δικαιολογείται η θέση του καταδικασθέντος σε αργία.

4. Το Σύνταγμα, λοιπόν, προστατεύει πέρα του δέοντος τους αιρετούς άρχοντες από πολιτικές διώξεις για την επιβολή πειθαρχικών ποινών. Δεν τους προστατεύει από καταδικαστικές αποφάσεις τακτικών δικαστηρίων εκδιδόμενες στα πλαίσια πολιτικών διώξεων, αφού κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. Αλλά και αν υπήρχε περίπτωση να υποκύψουν οι δικαστές σε πολιτικά κελεύσματα [μάλλον το αντίθετο θα έλεγα ότι είναι πιθανότερο και απευκταίο βεβαίως, δηλαδή να οδηγηθούν σε απαλλακτική κρίση κατόπιν πολιτικών πιέσεων] και να παραπέμψουν ή καταδικάσουν τον αιρετό άρχοντα, ως τι θα λειτουργούσε το Πειθαρχικό Συμβούλιο; Ως ενδιάμεσος βαθμός δικαιοδοσίας μεταξύ Τριμελούς Εφετείου και Πενταμελούς Εφετείου; Δεν περιπλέκονται κάπως τα πράγματα;

5. Άλλο πράγμα, λοιπόν, η πειθαρχική ποινή και άλλο το διοικητικό μέτρο.

6. Όσο για τη θεωρία, την οποίαν ασπάζεσθε και σεις, ότι δηλαδή ο κ. Περιφερειάρχης δεν μπορεί να τεθεί σε αργία, διότι το αδίκημα που τέλεσε το διέπραξε ενόσω ήταν νομάρχης, σας υποβάλλω ευσεβάστως το ρητορικό ερώτημα που είχα διατυπώσει εξ αφορμής των παρόμοιων με τις δικές σας δηλώσεων του κ. Παυλόπουλου:

«Ο νόμος [Καλλικράτης] ορίζει ότι ο Περιφερειάρχης εκπίπτει, αν καταδικασθεί για «παραχάραξη, κιβδηλεία, πλαστογραφία, ψευδή βεβαίωση, δωροδοκία, εκβίαση, κλοπή, υπεξαίρεση, απιστία, απάτη, καταπίεση, αιμομιξία, μαστροπεία, σωματεμπορία, παράνομη διακίνηση αλλοδαπών, παράβαση της νομοθεσίας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, τη λαθρεμπορία, καθώς και για παράβαση καθήκοντος». Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι Περιφερειάρχης τις ουδέποτε είχε ασχοληθεί με την πολιτική ασκών π.χ. την ιατρική ή την δικηγορία. Θέτει, όμως, υποψηφιότητα και εκλέγεται Περιφερειάρχης την 07.11.2010. Ακολούθως καταδικάζεται σήμερα για αιμομιξία ή για ψευδή βεβαίωση ιατρού ή για απιστία δικηγόρου τελεσθείσα π.χ. το έτος 2008. Τι θα λέγατε στην περίπτωση αυτή; Ότι όταν τέλεσε το αδίκημα δεν ήταν Περιφερειάρχης, άρα δεν μπορεί να τεθεί σε αργία;»

Κατόπιν τούτων αιτούμαι κ. Τζαβάρα

να με απαλλάξετε της ατιμωτικής κατηγορίας ότι όχι μόνον «παραλογίζομαι» αλλά και «διακωμωδώ κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα μας» σε κάθε δε περίπτωση, εάν δηλαδή εμμείνετε στην καταδικαστική κρίση, να μου αναγνωρίσετε το ελαφρυντικό ότι εξ ευηθείας πιστεύω πως διαθέτω κοινό νου και έχω σχηματίσει για το εαυτό μου την εντύπωση ότι δεν διακωμωδώ την έννοια του κράτους δικαίου στη χώρα μου.

Επιπροσθέτως δε σας παρακαλώ να είσθε του λοιπού ευγενής προς τους πολίτες αυτής της χώρας ασπαζόμενος επί τέλους κατ’ ελάχιστον το αξίωμα «Ουδεμία νομική άποψη απροσμάχητη» και αναλογιζόμενος ότι είσθε και σεις υπεύθυνος για την κατάντια, στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η χώρα. Ακριβώς λόγω των νομικοπολιτικών τεχνασμάτων των οποίων μετέρχεσθε ανερυθριάστως κάθε φορά για να κρατηθείτε στις καρέκλες σας και να νέμεσθε την εξουσία για πάρτη σας και όχι επ’ αγαθώ του ελληνικού λαού. Διότι σεις είσθε που έχετε καταρρακώσει προ πολλού κάθε έννοια κράτους δικαίου. Δεν δικαιούσθε, λοιπόν, δια να το επικαλείσθε, για να παραφράσω τον μακαρίτη Μένιο Κουτσόγιωργα.

Α, και να μην ξεχάσω να σας υπενθυμίσω ότι κάποτε πρέπει να αρχίσετε να κάνετε και ολίγη αντιπολίτευση. Ο λαός δεν σας έταξε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να διϋλίζετε τον κώνωπα και να καταπίνετε την κάμηλο αφήνοντας ανενόχλητη την συμπολίτευση να μας λοιδορεί βομβαρδίζοντάς μας με αρλούμπες.

Ο απολογούμενος

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος
"ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ"