Του Στράτου Γ. Σιμόπουλου
(Επιχειρηματία-Αναπληρωτή Γραμματέα Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ)
Η απάντηση στο ερώτημα πόσο εύκολο είναι να είσαι συγκεκριμένος στην πολιτική είναι απλή και συνίσταται σε μία μόνο λέξη. «Καθόλου». Είναι έτσι δομημένο το πολιτικό σύστημα και εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ο πολιτικός ανταγωνισμός ώστε όσο περισσότερος στρογγυλός είσαι στο λόγο, χωρίς αιχμές και κυρίως χωρίς δεσμεύσεις, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να επιτύχεις. Το ίδιο ισχύει και για τις πράξεις. Όσο λιγότερο προχωράς σε...
πράξεις και όσο περισσότερο επιλέγεις την ακινησία και την επικοινωνιακή διαχείριση των θεμάτων, τόσο αυξάνεις την πιθανότητα να αποφύγεις το μοιραίο λάθος και ταυτόχρονα να συγκρουσθείς. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσεις σε συγκεκριμένες δράσεις χωρίς να αντιμετωπίσεις αντιδράσεις. Είναι δύσκολο να επιλέγεις «με ποιους θα πας και ποιούς θα αφήσεις».
Στη πλευρά μας τώρα, αυτή των πολιτών –ψηφοφόρων, επιλέγεται, κατά κανόνα, το προσωπικό συμφέρον και επικαλείται το γενικό μόνο όταν δεν μας αφορά, μια κατανοητή συμπεριφορά βέβαια όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε την πίεση των λουκέτων, της ανεργίας, της διαφθοράς και τα ανεπαρκή συστήματα εκπαίδευσης, υγείας και πρόνοιας.
Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργούμε πίσω από παραβάν της κάλπης. Αντιλαμβανόμαστε ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σύστημα ευνοείται κυρίως η αναπαραγωγή του και δημιουργούνται πελάτες-πολίτες στους οποίους δίνονται, ως ρουσφέτι, τα αυτονόητα. Κατανοούμε επίσης ότι απαιτείται σε θέσεις ευθύνης να δραστηριοποιούνται άνθρωποι ικανοί, έχοντες την έξωθεν καλή μαρτυρία, οι οποίοι να μπορούν να δώσουν λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Ψηφίζουμε όμως διαφορετικά και δίνουμε οι ίδιοι τη δυνατότητα, σε πρόσωπα χωρίς επιστημονική και διοικητική υποδομή να καταλαμβάνουν σημαντικές θέσεις. Θαμπωνόμαστε από τα λαμπερά ονόματα και όχι από την λαμπρότητα των δυνατοτήτων και έτσι πέφτουμε, με άνεση, μέσα σε μια καλοστημένη από το σύστημα παγίδα.
Είναι λοιπόν στο χέρι μας να πιέσουμε το πολιτικό σύστημα να ενσωματώσει στη δραστηριότητά του, την ικανότητα και την έννοια του συγκεκριμένου. Να αποφεύγει την αοριστολογία, τα ευχολόγια και την εύκολη κριτική.
Μια συνεισφορά προς την κατεύθυνση αυτή είναι και η πρωτοβουλία ThessalonikiForward που επεξεργάσθηκε η Γραμματεία Παραγωγικών Τομέων της Νέας Δημοκρατίας και η οποία είναι μια μικρή συμβολή της στην προσπάθεια των φορέων της Θεσσαλονίκης να καταστεί η πόλη τουριστικός προορισμός.
Η πρωτοβουλία, μέσω της δημιουργίας ενός λογότυπου, ηλεκτρονικής υπογραφής και μιας ιστοσελίδας, αξιοποιεί όλες τις σύγχρονες μεθόδους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media) και αποτελεί ταυτόχρονα μια συνεισφορά της Νέας Δημοκρατίας στον εορτασμό, το 2012, των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.
(Αναδημοσίευση από το www.capital.gr της 20/04/2011)
Περισσότερα άρθρα αλλά και απόψεις του κ. Σιμόπουλου μπορείτε να διαβάσετε στο blog του:
http://www.efsimopoulos.gr/).
(Επιχειρηματία-Αναπληρωτή Γραμματέα Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ)
Η απάντηση στο ερώτημα πόσο εύκολο είναι να είσαι συγκεκριμένος στην πολιτική είναι απλή και συνίσταται σε μία μόνο λέξη. «Καθόλου». Είναι έτσι δομημένο το πολιτικό σύστημα και εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ο πολιτικός ανταγωνισμός ώστε όσο περισσότερος στρογγυλός είσαι στο λόγο, χωρίς αιχμές και κυρίως χωρίς δεσμεύσεις, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να επιτύχεις. Το ίδιο ισχύει και για τις πράξεις. Όσο λιγότερο προχωράς σε...
πράξεις και όσο περισσότερο επιλέγεις την ακινησία και την επικοινωνιακή διαχείριση των θεμάτων, τόσο αυξάνεις την πιθανότητα να αποφύγεις το μοιραίο λάθος και ταυτόχρονα να συγκρουσθείς. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσεις σε συγκεκριμένες δράσεις χωρίς να αντιμετωπίσεις αντιδράσεις. Είναι δύσκολο να επιλέγεις «με ποιους θα πας και ποιούς θα αφήσεις».
Στη πλευρά μας τώρα, αυτή των πολιτών –ψηφοφόρων, επιλέγεται, κατά κανόνα, το προσωπικό συμφέρον και επικαλείται το γενικό μόνο όταν δεν μας αφορά, μια κατανοητή συμπεριφορά βέβαια όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε την πίεση των λουκέτων, της ανεργίας, της διαφθοράς και τα ανεπαρκή συστήματα εκπαίδευσης, υγείας και πρόνοιας.
Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργούμε πίσω από παραβάν της κάλπης. Αντιλαμβανόμαστε ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σύστημα ευνοείται κυρίως η αναπαραγωγή του και δημιουργούνται πελάτες-πολίτες στους οποίους δίνονται, ως ρουσφέτι, τα αυτονόητα. Κατανοούμε επίσης ότι απαιτείται σε θέσεις ευθύνης να δραστηριοποιούνται άνθρωποι ικανοί, έχοντες την έξωθεν καλή μαρτυρία, οι οποίοι να μπορούν να δώσουν λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Ψηφίζουμε όμως διαφορετικά και δίνουμε οι ίδιοι τη δυνατότητα, σε πρόσωπα χωρίς επιστημονική και διοικητική υποδομή να καταλαμβάνουν σημαντικές θέσεις. Θαμπωνόμαστε από τα λαμπερά ονόματα και όχι από την λαμπρότητα των δυνατοτήτων και έτσι πέφτουμε, με άνεση, μέσα σε μια καλοστημένη από το σύστημα παγίδα.
Είναι λοιπόν στο χέρι μας να πιέσουμε το πολιτικό σύστημα να ενσωματώσει στη δραστηριότητά του, την ικανότητα και την έννοια του συγκεκριμένου. Να αποφεύγει την αοριστολογία, τα ευχολόγια και την εύκολη κριτική.
Μια συνεισφορά προς την κατεύθυνση αυτή είναι και η πρωτοβουλία ThessalonikiForward που επεξεργάσθηκε η Γραμματεία Παραγωγικών Τομέων της Νέας Δημοκρατίας και η οποία είναι μια μικρή συμβολή της στην προσπάθεια των φορέων της Θεσσαλονίκης να καταστεί η πόλη τουριστικός προορισμός.
Η πρωτοβουλία, μέσω της δημιουργίας ενός λογότυπου, ηλεκτρονικής υπογραφής και μιας ιστοσελίδας, αξιοποιεί όλες τις σύγχρονες μεθόδους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media) και αποτελεί ταυτόχρονα μια συνεισφορά της Νέας Δημοκρατίας στον εορτασμό, το 2012, των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.
(Αναδημοσίευση από το www.capital.gr της 20/04/2011)
Περισσότερα άρθρα αλλά και απόψεις του κ. Σιμόπουλου μπορείτε να διαβάσετε στο blog του:
http://www.efsimopoulos.gr/).