Οι δύο εναλλακτικές απαντήσεις ήταν (ειρωνικές φυσικά) μία: αυτούς που λένε ψέμματα (η δεύτερη ήταν ...αυτούς που δεν λένε αλήθεια).
Προφανώς, σκέφτεται ο αναγνώστης: "μα τι να απαντήσω τώρα; Εμένα δεν μου αρέσει να ..
μου λένε ψέμματα οι πολιτικοί!"
Και τότε ρε παιδιά, πώς γίνεται να εκλέγονται όσοι λένε ψέμματα και κάνουν πάντα και μόνο τα αντίθετα από όσα "δεσμεύονται"; Γιατί ποτέ δεν εκπληρώνουν τις δεσμεύσεις τους;
Anyway, η ψηφοφορία μπήκε όχι για να διαπιστώσουμε κάποια τάση της κοινής γνώμης, αλλά για να προβληματιστούμε και να γίνουμε πιό υπεύθυνοι πολίτες.
Να βάλουμε στο λεξιλόγιό μας τη λέξη "απολογία". Να θυμόμαστε δηλαδή για ποιό λόγο ψηφίσαμε κάποιον κι όταν βγαίνει και δεν το κάνει, να του ζητάμε να απολογηθεί.
Να του τραβάμε το αυτί και να του λέμε "γιατί μου είπες ψέμματα ρε; Γιατί μου είπες ότι θα κάνεις αυτό και δεν το κάνεις;".
Αν θέλουμε οι πολιτικοί να λένε και καμιά αλήθεια, κάπου, κάπου....
Από εμάς εξαρτάται. Δεν φταίνε οι πολιτικοί. Εμείς ξεχνάμε τις "δεσμεύσεις" τους και τους στηρίζουμε στις μετεκλογικές κωλοτούμπες τους.
Καιρός να αλλάξει αυτή η τραγωδία και να μείνουν στην πολιτική, αυτοί που εννοούν αυτά που λένε.
Να τελειώσουν οι "παπατζήδες" πολιτικοί. Στο χέρι μας είναι.
