Στον Διονύση Σαββόπουλο

Με αφορμή κάποιες τελευταίες δηλώσεις σου, θέλω να σου πώ, πώς :


Στην φοιτητριούλα που σε είχε ερωτευτεί

θα σε καταγγείλω πονηρέ τραγουδιστή.

Γιατί:

Tα λόγια που μας έλεγες

μας χάϊδευαν τ'αυτιά

κι'ακούγοντάς τα ησύχαζε η ψυχή μας.

Μα τελικά εφάνηκε

πως ήταν μιά ψευτιά

και στόχο είχαν μόνο το πουγγί μας.


Και επειδή τότε δεν ήξερες τι νά παίξεις για τα παιδιά

στην αγορά στο Λαύριο,

μήπως τώρα έχεις κάτι νά παίξεις για τα παιδιά στην Κερατέα

που πολεμούν για τ'αύριο;

Οχι πως το χρειάζονται.

Γιατί...έτσι κι'αλλιώς τά μάθαν όλα.-


Και μιά αφιέρωση :

Ω Δ Η

Στον Οβίδιο Διονυσάκη


Η Ελλάδα βουλιάζει

υποφέρει το πλήθος

το Δου Νου Του την πλάκωσε με μιάς.

Που πας Διονυσάκη

με Οβίδιο ύφος

κι' ολόϊσια στο βόλεμα τραβάς;

Και όλες οι αντένες

μιας Τι Βι στρατευμένης

μεγάφωνα κι' ασύρματοι από παντού

γλυκά σε νανουρίζουν

και συ ανεβαίνεις

ψηλά μεσ' τα σαλόνια του αστού.

Ποιός αλήθεια είσαι σύ τώρα ξέρω

είναι ξεκάθαρο πια μέσα στο μυαλό

Μι Μι Ε με στραβώνουν μα πάω

και λέω μέσα μου: δεν την ξαναπατώ.


ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ.

Ποτέ δεν σε θέλαμε "πένητα επαναστάτη".

Ομως και το μεγάλο κονόμι σου μπορούσες νάχεις και τις παράτες σου, χωρίς να ματώσει

η γλώσσα σου γλύφοντας.

Ας είναι. Μάθαμε κάτι:

Ότι το γλύψιμο, μπορεί μέχρι και μύθους νά γκρεμίσει.

ΚΡΙΜΑ.
 
Λ.ΤΖ.