Οικονομολόγος
Μέλος της Ε.Γ της ΝΔ
Οι ημέρες που προηγήθηκαν σημαδεύτηκαν από τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2012-2015. Ένα πρόγραμμα που μαζί με τα επιπλέον οικονομικά μέτρα του 2011 ανέρχεται σε περίπου 27 δις €. Ένα πρόγραμμα που θα επιβαρύνει τους Έλληνες πολίτες με επιπλέον...
φορολογικά βάρη.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να παρουσιάσει τη στήριξη της οικονομικής πολιτικής που πηγάζει από «το μνημόνιο» ως μονόδρομο. Επιδιώκει «να στριμώξει πολιτικά» τη ΝΔ με το ερώτημα αν υπάρχει άλλη λύση.
Σήμερα πλέον έχουμε εμπειρία εφαρμογής του μνημονίου περίπου 12 μηνών. Γνωρίζουμε ότι αποτελείται από τρία κύρια μέρη.
α) Τα οικονομικά μέτρα που επιβάλλει να εφαρμοστούν
β) Τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμοστούν
γ) Τους περιορισμούς στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας του Ελληνικού Κράτους
Η αναποτελεσματικότητα των οικονομικών μέτρων δεν αμφισβητείται πλέον. Άλλωστε και μόνο η ανάγκη να λαμβάνονται συνεχώς επιπλέον οικονομικά μέτρα επιβεβαιώνει την αποτυχία των προηγουμένων.
Δικαιώνεται λοιπόν καθημερινά ο Αντώνης Σαμαράς για την εκφρασμένη αντίθεσή του στα οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται «λόγω μνημονίου». Γίνεται εμφανές ότι χρειάζεται άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής για να εξέλθουμε της κρίσης. Οι αυξήσεις των φόρων και οι περιορισμοί των χαμηλών συντάξεων δεν αποτελούν λύση για τα οικονομικά αδιέξοδα της χώρας. Η ανεργία σκαρφαλωμένη στο 15% διαταράσσει την κοινωνική συνοχή.
Οι μεταρρυθμίσεις όμως είναι απαραίτητες για να ορθοποδήσει η πατρίδας μας.
Η ΝΔ είναι πρωτοπόρος στον περιορισμό του κράτους. Έχει εκφρασμένη άποψη για τις αναγκαίες ιδιωτικοποιήσεις. Θεωρούσε πάντα απαραίτητη τη συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων. Θεωρεί επιβεβλημένη την επανεξέταση του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου. Η μη υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων από τη ΝΔ κατά το διάστημα 2004-2009 ήταν η βασική αιτία που οι πολίτες την «έστειλαν» στην αντιπολίτευση.
Το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς μέχρι σήμερα εφάρμοσε τα εύκολα (οριζόντιες περικοπές συντάξεων , αύξηση ΦΠΑ, κλπ) αλλά καθυστερεί αφάνταστα στις μεταρρυθμίσεις. Καθυστερεί να λάβει μέτρα μεταρρύθμισης του κράτους που πραγματικά να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της χώρας.
Η εξήγηση δεν είναι άλλη από την εκφρασμένη – από την αρχή – άποψη, του ότι διαφωνεί με αυτά. Πως άλλωστε να αντιπαρατεθεί με «τα κακώς κείμενα της χώρας» που το ίδιο έχει οικοδομήσει τις δεκαετίες του ’80 και του ’90; Πώς να συγκρουστεί με τους συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όταν προεκλογικά το 2009 έλεγε ότι θα επανακρατικοποιήσει την ΕΤΕ και τον ΟΤΕ;
Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση ότι η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους. Χρειάζεται λειτουργικός περιορισμός του κράτους και όχι απλώς χρηματοοικονομικός περιορισμός. Η ΝΔ έχει ήδη αναγνωρίσει τα λάθη που πραγματοποίησε ως κυβέρνηση. Αναγνωρίζει ότι δεν προχώρησε όσο έπρεπε την «επανίδρυση» του κράτους. Λειτουργώντας όμως με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον υπερψηφίζει κάθε νομοσχέδιο της κυβέρνησης που προωθεί τις μεταρρυθμίσεις αντίθετα από την πρακτική που ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση.
Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν αποτελεί «την άλλη λύση». Οι μεταρρυθμίσεις είναι επιτακτική ανάγκη. Με όσα λέγονται από στελέχη της κυβερνητικής παράταξης τις τελευταίες ημέρες, διαπιστώνει κανείς ότι προτάσσουν την αναδιάρθρωση του χρέους έναντι των μεταρρυθμίσεων του δημόσιου τομέα. Προτιμούν την προστασία της πολιτικής τους πελατείας έναντι του συνολικού καλού. Ας γίνει οτιδήποτε αρκεί να μην θιγεί η «κομματική τους νομενκλατούρα»
Η απάντηση λοιπόν στο πια πρέπει να είναι η πολιτική που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση είναι «ΝΑΙ στις μεταρρυθμίσεις για Νέα Ευρωπαϊκή Ελλάδα, ΟΧΙ στο μνημόνιο και στις οικονομικές αντιαναπτυξιακές πολιτικές».
