Η κατάσταση είναι σοβαρή. Ο χρόνος του παιχνιδιού έχει λήξει. Το βιοτικό μας επίπεδο ίσως μειωθεί, αλλά τα παιδιά μας θα ζήσουν καλύτερες ημέρες. Πρέπει να πολεμήσουμε. Θα υπάρξουν θύματα. Θα κάνουμε λάθη. Είναι όμως απαραίτητο
....
Έχοντας την άποψη ότι, η «παραπλάνηση» ενός ολόκληρου λαού είναι ένα πολύ σοβαρό αδίκημα (πόσο μάλλον η γελοιοποίηση), θεωρούμε πως ο χειρισμός των δημοσίων υποθέσεων γίνεται κατά κανόνα ανεξέλεγκτα, κυρίως επειδή δεν είναι υποχρεωτική η τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων εκ μέρους των πολιτικών – δυστυχώς, με την ανοχή των Πολιτών των χωρών τους.
Περαιτέρω, είναι δύσκολο να συμπεράνουμε εάν έχουν έλθει ακόμη τα χειρότερα – τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Εν τούτοις γνωρίζουμε με σαφήνεια ότι, οι προϋποθέσεις για επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας είναι εδώ - όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει δηλαδή, αλλά συνεχίζουν να συσσωρεύονται διαχρονικά. Δυστυχώς όλες οι «ανισορροπίες», οι οποίες μας οδήγησαν στην «κρίση των κρίσεων», δεν έχουν σε καμία περίπτωση αντιμετωπισθεί από τα κράτη, αφού:
(α) Τα ελλείμματα (πλεονάσματα) στα εμπορικά ισοζύγια μεγάλων ή μικρότερων χωρών παραμένουν ως είχαν: τεράστια. Ισχυρά εξαγωγικά κράτη, όπως για παράδειγμα η Γερμανία και η Κίνα, στηριζόμενα στην «πολεμική» μηχανή τους (στους εκατομμύρια απόλυτα ελεγχόμενους και πειθαρχικούς εργαζομένους που μόνο αυτές οι δύο χώρες διαθέτουν), «παράγουν» μεγάλα πλεονάσματα - ενώ τα ελλείμματα των Η.Π.Α., καθώς επίσης πολλών άλλων χωρών, διευρύνονται συνεχώς.
(β) Η υπερχρέωση σχεδόν του συνόλου των δυτικών οικονομιών, παραμένει σε εξαιρετικά επικίνδυνα επίπεδα. Ειδικά στις Η.Π.Α., το δημόσιο χρέος έχει ανέλθει σε ένα ύψος, το οποίο είναι μάλλον μη διατηρήσιμο. Παράλληλα, οι πάσης φύσεως αγορές εμπορευμάτων (ενέργεια, πρώτες ύλες, τρόφιμα κλπ), συνεχίζουν την ανοδική πορεία τους - αυξάνοντας τις πληθωριστικές πιέσεις και προκαλώντας εξεγέρσεις στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη.
(γ) Οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να προβούν σε περαιτέρω «απομειώσεις» στοιχείων του ενεργητικού τους. Εκτός αυτού, η σχεδόν απόλυτη εξάρτηση των μεγαλυτέρων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από τις «χρηματιστηριακές» επενδύσεις, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο που αποτελούν για το «σύστημα» τόσο η τεράστια αγορά των παραγώγων (600 τρις $, έναντι 60 τρις $ παγκοσμίου ΑΕΠ), όσο και η χωρίς αντίκρισμα ρευστότητα, δεν έχουν ακόμη αντιμετωπισθεί.
(δ) Η αναδιανομή των εισοδημάτων, προς όφελος των πλουσιοτέρων οικονομικών τάξεων, δυστυχώς εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης, καθώς επίσης υπέρ των αναπτυσσομένων κρατών («κατά» των ανεπτυγμένων), συνεχίζει την καταστροφική της πορεία – ενώ ο συναλλαγματικός πόλεμος «μαίνεται», παράλληλα με τα απίστευτα «παιχνίδια των κερδοσκόπων».
(ε) Η Πολιτική φαίνεται να έχει χάσει εντελώς την «πρωτοκαθεδρία» της, αφού η οικονομική εξουσία (Καρτέλ), ευρίσκεται αναμφίβολα σε τροχιά «κατάληψης» της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ταυτόχρονα, «πριμοδοτείται» σκόπιμα ο εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος, μεταξύ των κοινωνικών ή/και επαγγελματικών, ομάδων - παράλληλα με τον εξωτερικό, μεταξύ «ομόρων» κρατών (Ευρωζώνη κλπ).
(στ) Από την πλευρά της προσφοράς η «ανεργία καλπάζει», ενώ σε πολλές χώρες υφίστανται «διογκωμένοι» κλάδοι, οι οποίοι πολύ σύντομα θα περιορισθούν – με εξαιρετικά δυσμενή επακόλουθα για την απασχόληση. Ταυτόχρονα, απαιτείται η μετεκπαίδευση πολλών εκατομμυρίων εργαζομένων – η απόκτηση δηλαδή εκ μέρους τους νέων, «ευέλικτων» επαγγελματικών δεξιοτήτων, προσαρμοσμένων στις ανάγκες καινούργιων οικονομικών κλάδων.
Επομένως, τρία ολόκληρα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η κατάσταση συνεχίζει να είναι εκτός ελέγχου – χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι επίκειται «η συντέλεια του κόσμου». Τα οικονομικά ρίσκα είναι το ίδιο μεγάλα και πολύπλοκα, ενώ ευρισκόμαστε πολύ μακριά από μία φυσιολογική, υγιή ανάπτυξη.
Η άποψη τώρα που εκφράζεται από κάποιους οικονομολόγους, η οποία θεωρεί σαν μοναδική λύση την «εκδίωξη» της Γερμανίας από τη ζώνη του Ευρώ (υιοθέτηση ενός δικού της νομίσματος, το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα την ανατίμηση του - με το Ευρώ των υπολοίπων να υποτιμάται εξυγιαντικά, συνεισφέροντας στην πληθωριστική μείωση των χρεών τους, στην αύξηση των εξαγωγών τους, όπως επίσης στον περιορισμό των αντίστοιχων γερμανικών), σε συνδυασμό με την «απομόνωση» ή έστω με τον «περιορισμό» της Κίνας, είναι μάλλον αδύνατον να εφαρμοσθεί πρακτικά.
Φυσικά υπάρχει μία εναλλακτική λύση για την Ευρώπη, η οποία δεν είναι άλλη από τη πολιτική της ένωση – δηλαδή, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Όμως είναι δύσκολο να την αποδεχθεί η Γερμανία, παρά το ότι κινδυνεύει να καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα - οπότε παραμένει υφιστάμενο το ευρωπαϊκό αδιέξοδο, ενώ η τελική «μάχη της Ευρωζώνης» θα δοθεί στην Ισπανία, για την οποία δυστυχώς «θυσιάσθηκε» η δύστυχη Πορτογαλία (όπως συνήθως συμβαίνει, με τη βοήθεια του «κατ’ εντολή» παραιτηθέντος πρωθυπουργού της).
Ολοκληρώνοντας, ειδικά όσον αφορά τις Η.Π.Α. και την πρόσφατη υποβάθμιση των προοπτικών της Οικονομίας της από την S&P, επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή στο ότι μία χώρα, η οποία έχει τη δυνατότητα να εκδίδει δικό της νόμισμα (κάτι που δυστυχώς απώλεσε η Ελλάδα, σαν αντάλλαγμα για τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη και τον ανεύθυνο υπερδανεισμό της με χαμηλά επιτόκια), δεν χρεοκοπεί εύκολα – αφού έχει τη διέξοδο του (υπέρ)πληθωρισμού (ο καπιταλισμός οδηγεί πάντοτε στο δίλημμα «πληθωρισμός ή χρεοκοπία;»).
Πολύ περισσότερο οι Η.Π.Α. οι οποίες, διαθέτοντας το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, πληρώνουν σε δολάρια τις εξωτερικές υποχρεώσεις τους – επομένως, απλά «τυπώνουν αφειδώς» νέα χρήματα, χωρίς κόστος, αναλαμβάνοντας φυσικά τον κίνδυνο του πληθωρισμού (ή επιδιώκοντας τον, όσον αφορά τη Wall Street – την ιδιοκτήτρια δηλαδή των περιουσιακών στοιχείων της υπερδύναμης).
Κατά την άποψη μας, ο στόχος της «υποβάθμισης» των Η.Π.Α. εκ μέρους της S&P δεν ήταν άλλος από την ενδυνάμωση της αξιοπιστίας των αμερικανικών εταιρειών αξιολόγησης (την οποία έχουν απολέσει στην Ευρώπη), έτσι ώστε να συνεχίσουν «πειστικά» την επίθεση τους στην Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, διευκολύνεται ουσιαστικά η υπερδύναμη στα πληθωριστικά σχέδια της, με τη βοήθεια των οποίων θα επιχειρηθεί σύντομα η επόμενη, μεγάλη «κλοπή» των δανειστών της (Κίνα, Ιαπωνία, Ευρώπη κλπ).
Η συνέχεια στο http://www.x-hellenica.gr/
