Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν, Άννα μου, τόσες χρυσές αχτίδες,
όσες μας διδ' η όψη σου παρηγοριές κ' ελπίδες;
Γιατί στα ουράνια χείλη σου να μη γλυκοχαράζει, Αννούλα, ένα χαμόγελο;
Γιατί να μη σπαράζει μέσα στα στήθη σου η καρδιά,
και πως στο βλέφαρό σου ούτ' ένα δάκρυ επρόβαλε, ούτ' έλαμψε το φως σου;
Αυτό θα έγραφε ο Αριστοτέλης Βαλωρίτης, σήμερα, βλέποντας την Άννα Ευθυμίου, να αγναντεύει το υπερπέραν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, μετά την -όλο και καλύτερη- παρουσία της.
taxalia.blogspot.com
