Του Δημήτρη Γαρούφα*
Σήμερα θα ξαναμιλήσουμε για μια ξεχασμένη υπόθεση για να θυμίσουμε στους κάθε λογής εκπροσώπους της πόλης ότι σε κάποιο βαθμό φταίνε και οι ίδιοι για την υποβάθμιση της.
Υπενθυμίζουμε ότι μετά και από μακροχρόνιους αγώνες του ΔΣΘ, στις 15-9-2004 ψηφίστηκε ο νόμος 3262/2004 που προβλέπει (άρθρο 12) την ίδρυση και λειτουργία αθλητικού δικαστηρίου στη Θεσσαλονίκη με κατά τόπον αρμοδιότητα για Μακεδονία, Θράκη, ΄Ηπειρο και Θεσσαλία. Ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού χαρακτήρισε ιστορικό το γεγονός τονίζοντας ότι γίνεται αποκέντρωση της αθλητικής δικαιοσύνης ενώ ταυτόχρονα ενισχύονταν η πόλη με θεσμό που της έδινε την εικόνα πόλης-Μητρόπολης.
Με βάση αυτό τον νόμο μετά από έντονη δική μας πίεση(γιατί υπήρχαν αντιδράσεις από Αθήνα) τον Φεβρουάριο του 2006(μετά από πανηγυρική τελετή εγκαινίων) άρχισε να λειτουργεί, εγκατεστημένο σε χώρο του «Αλεξάνδρειου Αθλητικού Μελάθρου». Λειτούργησε επιτυχώς για 5 περίπου μήνες, εκδίκασε πολλές υποθέσεις αλλά τον Αύγουστο του 2006 η ΕΠΟ «ετσιθελικά» ανέστειλε την λειτουργία με τον ισχυρισμό(από ότι θυμάμαι) ότι ήταν αντίθετη στην ίδρυσή του κι΄ ότι η πολιτεία δεν την ρώτησε πριν το ιδρύσει… κι΄ ότι με τη λειτουργία του θα διασπάται η νομολογία( πρωτοφανής ισχυρισμός γιατί με τη λογική αυτή όλα τα δικαστήρια θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένα στην Αθήνα..)Θα περίμενε κανείς ότι μετά την πραξικοπηματική αυτή ενέργεια της ΕΠΟ θα ξεσηκώνονταν και οι πέτρες στην Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς όμως υπήρξε μόνο η έντονη διαμαρτυρία του Δικηγορικού Συλλόγου του οποίου ήμουν πρόεδρος τότε, κάποιες ερωτήσεις Βουλευτών στη Βουλή και κάποια σχόλια δημοσιογράφων ενώ σιώπησαν περίεργα(γιατί άραγε;) οι αθλητικοί φορείς της πόλης και της ευρύτερης περιφέρειας που κυρίως αυτοί έπρεπε να ξεσηκωθούν και περίεργη ήταν και η σιωπή θεσμικών φορέων της πόλης.
Ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης την περίοδο εκείνη προσπάθησα να κρατήσω ζωντανό το θέμα καλώντας σε σύσκεψη όλους τους Βουλευτές του Ν.Θεσσαλονίκης στους οποίους μοιράσαμε ειδικό φάκελο με το ιστορικό του θέματος, ενώ παράλληλα ως ΔΣΘ υποβάλλαμε μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Πρωτοδικών(γιατί σε δήλωσή του ο υφυπουργός Αθλητισμού είχε χαρακτηρίσει παράνομη την αναστολή λειτουργίας του δικαστηρίου) και διοργανώσαμε σύσκεψη των δικηγορικών συλλόγων Μακεδονίας-Θράκης- Θεσσαλίας που με κοινό ψήφισμα στις 25-11-2006 ζητήσαμε επαναλειτουργία του αθλητικού δικαστηρίου…αλλά όχι μόνο δεν συμπαρατάχθηκαν μαζί μας αυτοί που έπρεπε αλλά βρέθηκαν και κάποιοι(εκ των έσω) να με κατηγορήσουν ότι ως πρόεδρος του ΔΣΘ έστελνα σκληρά έγγραφα στην ΕΠΟ…
Η κατάργηση του αθλητικού δικαστηρίου, που με την λειτουργία του έδινε στη Θεσσαλονίκη την εικόνα πόλης-Μητρόπολης αλλά και δημιουργούσε δικηγορική ύλη για τους δικηγόρους της Θεσσαλονίκης, ήταν πλήγμα για την πόλη. Φοβάμαι ότι η Θεσσαλονίκη θα εξακολουθήσει να δέχεται τέτοια πλήγματα όσο οι εκπρόσωποί της θα σκύβουν το κεφάλι στον Αθηνοκεντρισμό από φόβο η προσδοκία οφέλους…
Η αποκέντρωση σε όλους τους τομείς αποτελεί εθνική αναγκαιότητα και ευρωπαϊκή επιταγή γι΄ αυτό έχουμε χρέος να συμπαρατασσόμαστε σε ένα μέτωπο κατά της συγκεντρωτικής κεντρικής εξουσίας για να γίνει πράξη η περιφερειακή ανάπτυξη. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν κυρίως οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι αυτής της πόλης που οφείλουν να αντιδρούν και να μην αποδέχονται ρυθμίσεις απαξιωτικές και εξευτελιστικές για τη Θεσσαλονίκη.
*πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης