Μερικές σκέψεις για το θέμα της υπεξαίρεσης...

Γράφει ο Θόδωρος Αθανάσαρος,
τ. Αντιδήμαρχος

Λίγες μόνο μέρες πριν από την έναρξη της ανακριτικής διαδικασίας στην υπόθεση της υπεξαίρεσης, κάποιοι για ποταπούς ιδιοτελείς λόγους βιάζονται να προδικάσουν το αποτέλεσμα ολόκληρης της δικαστικής διερεύνησης που μόλις τώρα άρχισε, αποσιωπώντας, δυστυχώς, σημαντικές πτυχές της υπόθεσης, προκειμένου να εξαχθούν αλλοιωμένα συμπεράσματα και να συσκοτιθούν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης. Πουθενά δε γίνεται μνεία για την
έναρξη των παράνομων ενεργειών του κατηγορουμένου ήδη από το έτος 1993, πολύ πριν η διοίκηση Παπαγεωργόπουλου αναλάβει στα δημοτικά πράγματα. Πουθενά δεν απαντάται γιατί η προανακριτική διαδικασία τράβηξε μια αυθαίρετη γραμμή στον χρόνο ξεκινώντας τη διερεύνησης της υπόθεσης από την ανάληψη των καθηκόντων της διοίκησης Παπαγεωργόπουλου και όχι νωρίτερα, όταν ο ίδιος ο κατηγορούμενος ομολογεί την από 15ετίας έναρξη των παρανομιών του. Πουθενά δε γίνεται μνεία για το γεγονός ότι οι παράνομες ενέργειες και πλαστογραφίες του κατηγορουμένου ελάμβαναν χώρα πολύ αργότερα χρονικά από τη στιγμή που τα επίμαχα εντάλματα είχαν ήδη υπογραφεί από τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Καμιά αναφορά δεν γίνεται στις ευθύνες των Δημοσίων υπηρεσιών (Ασφαλιστικά Ταμεία και Εφορίες), που χορηγώντας ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα στο Δήμο Θεσσαλονίκης υπέθαλπταν τις παρανομίες του κατηγορουμένου, συσκοτίζοντας τη Διοίκηση του Δήμου, διαβεβαιώνοντας ότι όλες εισφορές καταβάλλονται κανονικά. Η κα Τσεμπερά στο πόρισμά της κρίνει ως χάος τα οικονομικά του Δήμου, ενώ το πραγματικό χάος βρισκόταν στην εφορία της και τα δημόσια ταμεία, που, αν λειτουργούσαν σύννομα, η υπεξαίρεση θα αποκαλύπτονταν το δεύτερο ή τρίτο μήνα του 1993. Το διάτρητο και παντελώς αυθαίρετο πόρισμα της οικονομικής επιθεωρήτριας αποτελεί από μόνο του ένα στοιχείο μεροληπτικής αντιμετώπισης της υπόθεσης. Επειδή, δε, οι κρίνοντες κρίνονται, αυτή της η αυθαιρεσία έχει ήδη πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, όπως ενώπιον της δικαιοσύνης θα οδηγηθούν όλοι όσοι άκριτα και αβασάνιστα σπιλώνουν πρόσωπα και υπολήψεις απαγγέλλοντας κατηγορίες σαν μαθητευόμενοι εισαγγελείς.
Πουθενά δεν απαντάται το πώς θα μπορούσε να υποψιαστεί κανείς την πιθανότητα κακοδιαχείρισης, όταν ούτε μια φορά κατά τη διάρκεια κάποιας θητείας Αντιδημάρχου, δεν επισημάνθηκε, από τους ιεραρχικά ανώτερους του υπόλογου υπαλλήλου, οποιαδήποτε πιθανότητα ατασθαλίας.
Όταν κάποιος έχει να παρουσιάσει μια κρυστάλλινη πολιτική και δημόσια διαδρομή, τέτοιου είδους αυθαιρεσίες απέχουν μακράν από το να τον αγγίξουν.