φωτίζει τις κρίσιμες ιστορικές περιόδους από τον πόλεμο, την αντίσταση, τον εμφύλιο και τη δικτατορία μέχρι την μεταπολιτευτική περίοδο. Ανέδειξε την έννοια του «πατριωτικού χρέους» όπως αυτή έγινε αντιληπτή σε περιόδους όπου κυριαρχούσαν η πείνα, η εξαθλίωση, η καταπάτηση των δικαιωμάτων, οι διωγμοί, οι εκτελέσεις, τα αντίποινα για να προσδιορίσει το νόημα του «νέου πατριωτισμού» όπως διαμορφώνεται στη σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία. Πρόκειται ανέλυσε ο κ. Μπόλαρης για μια έννοια που εμπεριέχει στον πυρήνα του νοήματός της τη διάσταση της ηθικής εκπλήρωσης, στοιχείο συνοχής και υπεροχής όταν η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο, όταν οι καταστάσεις δυσκολεύουν. Εμπρός στην πρόκληση της δύσκολης πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα, συνέχισε ο Μάρκος Μπόλαρης, τίθεται το ερώτημα:
Ποιο είναι το νόημα του πατριωτισμού σήμερα;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει να κατανοήσουμε, επεσήμανε ο κ. Μπόλαρης, πώς φτάσαμε στη δημοσιονομική κρίση, στο χείλος της χρεοκοπίας. Η πορεία που ακολουθήσαμε με το στερέωμα των δημοκρατικών θεσμών, τόνισε ο βουλευτής Σερρών, παρά τα αναμφισβήτητα βήματα προόδου, έφερε μαζί της και την κληρονομιά της παθογένειας του ελληνικού κράτους, όπως την αλλοίωση βασικών αρχών διοίκησης και κοινωνικών αξιών που υποτάχθηκαν στη λογική του άνομου συμφέροντος και της σκανδαλώδους εύνοιας. Προνόμια ισχυρών ομάδων που αγνοούσαν τις κοινωνικές προτεραιότητες και υπονόμευαν μακροπρόθεσμα την κοινωνική συνοχή και το δημόσιο συμφέρον. Προπάντων όμως, η ρίζα του προβλήματος, επεσήμανε ο κ. Μπόλαρης, βρίσκεται στο λανθασμένο αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθήσαμε για δεκαετίες. Αυτό που παραμέρισε την ανταγωνιστικότητα για να δώσει τη θέση της στον διαγκωνισμό για την εξασφάλιση κρατικών ή ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, με το πελατειακό πολιτικό σύστημα που κυρίαρχο στην πρακτική της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής με το ρουσφέτι και το βόλεμα ημετέρων υπέθαλψε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Έτσι λοιπόν το δημόσιο συμφέρον παραμερίσθηκε για την ατομική βολή, το συλλογικό όραμα αντικαταστάθηκε από κενολογία, η αλληλεγγύη από την ιδιωφέλεια. Ενθαρρύνθηκε από την αδιαφορία και την ιδιοτέλεια των πολιτών που βαθμιαία οδήγησε στην αποπολιτικοποίηση και της νεολαίας μας.
Ζούμε σε μια χώρα, σε ένα περιβάλλον, είπε με έμφαση ο κ. Μπόλαρης που δεν αγαπούμε, που απομυζούμε άλλος λίγο, άλλος πολύ, στερώντας από τις επόμενες γενιές προοπτική ελπίδας.
Απευθυνόμενους στους παλαίμαχους της Αντίστασης ο Μάρκος Μπόλαρης του υπενθύμισε πως κάποτε το πατριωτικό καθήκον κινητοποιούσε το λαό στο στρατιωτικό μέτωπο και στις αντιστασιακές οργανώσεις κατά των εισβολέων που επιβουλεύονταν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Συσπείρωνε τη νεολαία μας στις μαζικές διαδηλώσεις για την αναβάθμιση της Παιδείας, το 114 και στην ηρωική αντίσταση κατά της δικτατορίας. Σήμερα, το πατριωτικό καθήκον είναι να κινητοποιηθούμε για να πετύχουμε τη θεσμική και δημοσιονομική εξυγίανση για να μην είναι η χώρα έρμαιο των διεθνών κερδοσκοπικών κύκλων και για να μην τρωθεί η κοινωνική συνοχή.
Στη δύσκολη αυτή περίοδο χρειάζεται η γλώσσα της αλήθειας. Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Να αναδείξουμε τα προβλήματα και να δούμε την κρίση ως ευκαιρία για μια νέα πορεία. Η διεθνής συγκυρία πιέζει αμείλικτα και υποχρεώνει σε ριζική αλλαγή πορείας. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, στάση, παιδεία. Ο Πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για ένα νέο πατριωτισμό.
Αυτόν που διαπαιδαγωγεί πολίτες υπεύθυνους και ασυμβίβαστους για το δημόσιο συμφέρον, από πεποίθηση και όχι επειδή έτσι επιβάλλει ο νόμος. Στο σύγχρονο αδηφάγο περιβάλλον της κεφαλαιοκρατικής παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, ο σύγχρονος πατριωτισμός προτάσσει ως αντιστάθμισμα τη συντροφικότητα και τη συναδέλφωση όπως λειτουργούσε στις δύσκολες στιγμές της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. Είναι η ανάληψη των βαρών αναλογικά από όλους για να ισχυροποιηθεί η χώρα μας και να επανακτήσει το κύρος της.
Αναφερόμενος στη δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης, ο κ. Μπόλαρης είπε πως τα επώδυνα μέτρα που πάρθηκαν πριν ένα χρόνο ήταν το πρώτο αναγκαίο βήμα για να μην χρεοκοπήσει η χώρα. Για τη συνέχεια όμως κρίσιμη παράμετρος για τα βήματα που θα ακολουθήσουμε είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Αυτό θα καθορίσει και την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας. Για να πετύχουμε τις αλλαγές που χρειάζονται πρέπει να συγκρουστούμε με συντεχνιακά συμφέροντα ριζωμένα χρόνια στο κοινωνικό σώμα, να ξεβολέψουμε νοοτροπίες και αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην οπισθοδρόμηση.
Καταλήγοντας ο κ. Μπόκρης είπε πως έχουμε χρέος απέναντι στη πατρίδα μας, απέναντι στα παιδιά μας και τους επιγόνους μας, να αναλάβουμε το μερίδιο των θυσιών που μας αναλογεί για να μετατρέψουμε την κρίση σε ελπίδα. Είναι καταστροφικό να ζούμε σε ψευδαισθήσεις ευμάρειας όταν διακυβεύεται η εθνική μας κυριαρχία.
