ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Α. Γενικές Παρατηρήσεις
1) Η μελέτη είναι με οικονομικά στοιχεία του έτους 2003 και πριν, άσχετα αν ανατέθηκε το 2007 και κατατέθηκε το 2010. Άρα χρονικά είναι ξεπερασμένη, διότι πέρασαν 10 χρόνια περίπου.
2) Όχι στην αποκοπή της Θεσσαλονίκης από τον χαμηλής και μέσης όχλησης παραγωγικό της ιστό.
3) Είναι μύθος το ότι η Θεσσαλονίκη μπορεί να ζήσει μόνο ως πόλη υπηρεσιών, αποκομμένη από την παραγωγικότητα δηλαδή αποκομμένη από την πραγματική οικονομία.
4) Είναι άλλο πράγμα η χωροθέτηση νέων δραστηριοτήτων και άλλο πράγμα η δημιουργία συνθηκών επιβίωσης του υπάρχοντος παραγωγικού ιστού. Στο προς διαβούλευση σχέδιο δεν γίνεται διάκριση και δεν λαμβάνεται πρόνοια για τον υφιστάμενο παραγωγικό ιστό.
5) Το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως Θεσσαλονίκη είναι η μεγάλη ανεργία. Η ανεργία δεν προέκυψε τυχαία και ούτε με αυτοματισμό αλλά είναι αποτέλεσμα της κατά 50% συρρίκνωσης (διακοπή λειτουργίας) της παραγωγικής και βιομηχανικής δραστηριότητας. Τα ανωτέρω προκύπτουν από την μελέτη του ΟΡΘΕ – ΥΠΕΧΩΔΕ που παρουσιάσθηκε το έτος 2009. Ωστόσο παρά τα’ ανωτέρω η παραγωγική βάση εξακολουθεί να διατηρεί ακόμη το 30% της προστιθέμενης αξίας του νομού. Όλα τα παραπάνω είχαν μια άμεση πρακτική επίπτωση στο εισόδημα των πολιτών του Ν. Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα έχουμε σχετική μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος στο Ν. Θεσσαλονίκης κατά 50%. Ειδικότερα: το 1998 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο Ν. Θεσσαλονίκης ήταν 15% πάνω από τον εθνικό μέσο όρο και 14-15% πάνω από τον νομό Αττικής. Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας το κατά κεφαλήν εισόδημα στο Ν. Θεσσαλονίκης μειώθηκε στο 80% του εθνικού μέσου όρου και στο 58% του Ν. Αττικής. Σε απόλυτους αριθμούς το κατά κεφαλήν εισόδημα στο Ν. Θεσσαλονίκης παρέμεινε περίπου στα 18.000 € ενώ στο Ν. Αττικής ανέβηκε στα 29.000 €.
6) Όλα τα παραπάνω στοιχεία αφορούν κυρίως, όχι τις ανώτερες εισοδηματικά τάξεις του Ν. Θεσσαλονίκης, αλλά τους εργαζόμενους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι βιομηχανικοί εργάτες και ζουν και εργάζονται στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Η αποβιομηχάνιση και η κάθε είδους αποδραστηριοποίηση έχει ως συνέπεια την απώλεια θέσεων εργασίας, την ανεργία που πλήττει άμεσα κυρίως την Δυτική Θεσσαλονίκη, τις περιοχές μας.
7) Μία μελέτη επικαιροποίησης του Ρυθμιστικού Σχεδίου Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη της την πραγματική οικονομία και τις πραγματικές θέσεις εργασίας.
8) Ένα ρυθμιστικό σχέδιο που δεν λαμβάνει υπόψη του όλα τα’ ανωτέρω συντελεί στην απαξίωση της περιοχής, στην μείωση των αξιών άϋλων τίτλων και γης, με συνέπεια την έξαρση της βουλιμίας των πάσης φύσεως καρακοδοκούντων ξένων συμφερόντων που θέλουν να αγοράσουν φθηνά στην περιοχή. Ως Δήμαρχος της Δυτικής Θεσσαλονίκης, που θέλω το συμφέρον, το καλό και την ανάπτυξη της περιοχής μου, επισημαίνω την ανάγκη της τροποποίησης – βελτίωσης του συγκεκριμένου σχεδίου, ώστε να διασφαλίζεται η παραγωγική βάση και οι θέσεις εργασίας.
Β. Επισημάνσεις επί του σχεδίου διαβούλευσης.
1) Κεφάλαιο Γ’, άρθρο 10
Να υπάρξει πρόβλεψη κατά προτεραιότητα και δυτικά (όπως αυτό γίνεται εδώ και 15 χρόνια ανατολικά) χώρων υποδοχής και όρων δόμησης πάσης φύσεως επενδύσεων και δραστηριοτήτων. Ζητάμε δίκαιη ισόρροπη ανάπτυξη του ΠΣΘ δηλαδή και δυτικά όπως και ανατολικά.
2) Κεφάλαιο Γ’, άρθρο 11
Το υπό συζήτηση σχέδιο του ρυθμιστικού εσφαλμένα διαπιστώνει ότι υπάρχουν παραγωγικές και βιομηχανικές συγκεντρώσεις μόνο στο βόρειο αναπτυξιακό άξονα. Πρέπει να μην γίνονται αποκλεισμοί περιοχών. Να γίνει τροποποίηση και να προβλεφθεί πόλος και για τη Δυτική Θεσσαλονίκη από τη Μενεμένη (Λαχανόκηποι), Αμπελόκηπους, Εύοσμο, Ελευθέριο – Κορδελιό, Εχέδωρο, Άγιο Αθανάσιο.
3) Κεφάλαιο Δ, άρθρο 12
Η διακοπή της πορείας της αποδραστηριοποίησης μιας περιοχής και κατά συνέπεια η αναστροφή της ανεργίας, δεν επιτυγχάνεται με ωραίες μεν φιλολογικά, κενές όμως περιεχομένου λέξεις, όπως διεθνοποίηση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας. Καινοτομίας, που από το 1994 δεν έχει ακόμη γίνει τίποτε.
4) Κεφάλαιο Ε’
Στο κεφάλαιο Ε’ γίνεται αναφορά στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα και περιγράφονται πολύ γενικά μέτρα ανάπτυξης, χωρίς να μπαίνουν κανόνες συνύπαρξης της παραγωγικής δραστηριότητας με τον υφιστάμενο αστικό ιστό και την αστική ανάπτυξη. Προτείνουμε να εφαρμοστούν οι κανόνες της Ε.Ε. για πρόληψη βιομηχανικών ατυχημάτων (Συνθήκη SEVESO) πλήρως, χωρίς επιλεκτικές εφαρμογές και χωρίς επιλεκτικές ερμηνείες. Όλοι γνωρίζουμε, όπως το γνωρίζει και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, ότι σε όλη την Ε.Ε. δεν υπάρχουν περιορισμοί ανάπτυξης έξω από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, διότι όλες οι δραστηριότητες και βιομηχανίες λαμβάνουν μέτρα προστασίας εντός των ορίων των χώρων στους οποίους δραστηριοποιούνται.
5) Κεφάλαιο ΣΤ’
Είναι ντροπή, δεν τιμά κανένα, η κατάσταση που επικρατεί στο δυτικό τμήμα του Θερμαϊκού Κόλπου (από τον 6ο προβλήτα μέχρι τις εκβολές του Αξιού Ποταμού). Πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο, ρυπαρό και απαράδεκτο θαλάσσιο μέτωπο. Στο κεφάλαιο ΣΤ’ δεν γίνεται επαρκής μνεία. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος και προτεραιότητα στην προστασία και την ανάπλαση της συγκεκριμένης περιοχής. Η μεταφορά της ΔΕΘ στους Λαχανόκηπους θα συντελέσει στην εξυγίανση και του θαλάσσιου μετώπου. Προτείνουμε αντί των εκ του μακρόθεν θεωρητικών κατασκευών και αναλύσεων η πολιτική ηγεσία να επισκεφθεί την περιοχή και να μορφώσει άποψη. Αυτό είναι απαραίτητο για να δοθούν ανάλογες κατευθύνσεις.
6) Κεφάλαιο Ζ’, άρθρο 34
Το Π.Σ.Θ. δεν μπορεί να είναι κέντρο μόνο παροχής υπηρεσιών, όπως άλλωστε δεν είναι καμμιά πόλη στον κόσμο. Το Μιλάνο και το Παρίσι π.χ. είναι μεν κέντρα μόδας αλλά κατά βάση είναι κέντρα παραγωγικής δραστηριότητας στην αστική τους περίμετρο. Και πάντως το Κιλκίς δεν είναι στην αστική περίμετρο του Π.Σ.Θ.
7) Κεφάλαιο Ζ’, άρθρο 35
Να προβλεφθεί η αναβάθμιση του θαλασσίου μετώπου και δυτικά, όχι μόνο ανατολικά. Να αποδοθούν άμεσα τα στρατόπεδα στην Τ.Α. για χρήσεις κοινής ωφέλειας και κοινωνικών υποδομών.
Ο Δήμαρχος
Αμπελοκήπων – Μενεμένης
Λάζαρος Κυρίζογλου
Μέλος ΔΣ ΤΕΔΚ Ν. Θεσ/νίκης
Μέλος ΔΣ ΚΕΔΚΕ
2
