οικονομική διάσωση της Ελλάδας και πιέζει την κυβέρνηση να συμφωνήσει σε ταχεία αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτόματα τίθεται και το ερώτημα. Ποιόν από τους δυο να πιστέψεις;
Η εμπειρία έχει διδάξει πως στην κυβέρνηση μπορεί να διαθέτουν μάστερ στη χειραγώγηση του πλήθους αλλά η διγλωσσία είναι δεύτερη φύση τους. Άλλωστε κανένα από τα ξένα δημοσιεύματα που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας και αφορούν στην ελληνική οικονομία δεν έχει διαψευστεί μέχρι σήμερα.
Από τη στιγμή που ούτε οι δανειστές μας πιστεύουν ότι τα μέτρα που έχουμε λάβει είναι ικανά να μας βάλουν στο σωστό δρόμο, για ποια υποτιθέμενη ανάπτυξη μιλάμε το 2013 ή το 2014; Αν μη τι άλλο στην κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να συντονιστούν. Θα ήταν πιο ώριμο και συνετό να μας πουν -έστω και μια φορά- την αλήθεια και όχι να προσπαθούν, με αλχημείες και επικοινωνιακά τεχνάσματα, να μας πείσουν ότι το άσπρο είναι μαύρο ή ότι η νύχτα είναι ημέρα. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να θυμώνουν τους πολίτες. Αυτή τη στιγμή οι τύψεις και οι ενοχές που μας "φόρτωσαν" ότι φταίμε για την κατάντια της χώρας επειδή μαζί τα φάγαμε, καλύπτουν στο ψυχικό μας ισοζύγιο την οργή και την αγανάκτηση. Η αναλογία αυτή όμως τείνει να αλλάξει. Και ας μην ξεχνούν οι κυβερνώντες ότι ο θυμός του κόσμου μοιάζει με ελατήριο που αυτή τη στιγμή πιέζεται. Όταν απελευθερωθεί όμως...
