Δυστυχώς, φαίνεται ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας, για να φθάσουμε στα ...χαμηλότερα!!!
Μια ματιά στον πίνακα με τους φτωχούς των χωρών, που είναι αναγκασμένοι να επιβιώσουν με λιγότερα του ενός δολλαρίου ή..
έστω με κάτι μεταξύ ενός και δέκα δολλαρίων, θα σας πείσει ότι:
1. Το κεφάλαιο μεταναστεύει (για την ακρίβεια αποδημεί) ταχύτερα από τους ανθρώπους και
2. Η αύξηση της κινητικότητας κεφαλαίου, εργασίας και προιόντων και υπηρεσιών, ως μείζων στόχος της παγκοσμιοποίησης και ως κύριο αίτημα της διεθνοποίησης των οικονομιών, είχε ως μοναδικό στόχο την αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων και τη συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερους και εκλεκτούς (ελίτ)!!!
Γιατί, διάολε, πως είναι δυνατόν να ανταγωνισθείς τόσους πεινασμένους στον κόσμο, όταν όλα τα μέτρα που λαμβάνονται -πριν και ιδίως μετά την κρίση- για την οικονομία της χώρας σου, εστιάζουν κατά κύριο λόγο στον παράγοντα του κόστους εργασίας?
Ιδίως όταν κάποιοι βαυκαλίζονται, ότι αυτό το τελευταίο είναι δυνατό να επιτευχθεί μέσα από την τεχνητή ραγδαία έκρηξη της ανεργίας...
Πως είναι δυνατόν να ελπίζει κανείς στη βελτίωση των όρων και συνθηκών, όταν έχει να αντιμετωπίσει την κύρια "idiot" έμπνευση κάποιων να συνεχίζουν -ατυχέστατα- να χρησιμοποιούν την ανεργία, ως μέθοδο για τον έλεγχο των τιμών?
Πως είναι δυνατόν να ελπίζει κανείς ότι θα "δεί φώς στο τούνελ" όταν έχει να αντιμετωπίσει το "ψυχιατρικού τύπου" φαινόμενο της προσκόλλησης στο βλακώδες γερμανόφερτο δόγμα της επίτευξης του μηδενικού πληθωρισμού?
...Όπως δηλαδή ατυχώς προβλέπει και το περιώνυμο "Σύμφωνο για το Ευρώ"!
Πως είναι δυνατόν να ελπίζει κανείς σε ένα καλύτερο αύριο, όταν επιβεβαιώνεται ότι κάποιοι "τζιτζοφιόγκοι" (κατά Ρέππα) έχουν ήδη υποτιμήσει παντελώς την αντιμετώπιση του παράγοντα των κυκλικών φαινομένων στην οικονομία, παραβλέποντας τη λήψη στοιχειωδών αντικυκλικών μέτρων?
Πακιστάν, Γκάνα, Μπαγκλαντές, Ινδία, Τανζανία, Τιμόρ κ.ά...
Ένα δολλάριο την ημέρα!!!
Κατ' ευθείαν στον ...Καιάδα μας κατευθύνουν (εκτός βέβαια, εάν στη διαδρομή προλάβει να μετατραπεί σε ...Κούγκι)!
Μα θα μου πείτε πώς αλλιώς να τα καταφέρουμε?
Εστάζοντας σε ...καινοτόμα προιόντα και υπηρεσίες?
Σε spin-offs επενδύσεις?
Επσιτρέφοντας στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή?
Μήπως ως ...Χαβανέζες στα κρουαζερόπλοια στο Κατάκωλο?
Ή σαν ...γκαρσόνια των Ευρωπαίων, Αμερικανών και Ρώσων συνταξιούχων?
Όλα φαντάζουν "βουνό" πλέον!!!
Αφού κάποιοι την ίδια ώρα που μας έσπρωχναν με πάθος στη διακεκαυμένη -όπως αποδεικνύεται- ζώνη των "εταίρων" του ευρώ, φρόντισαν πρώτα να τα διαλύσουν όλα στη χώρα...
Σταύρος Κυριαζής
Διαβάστε περισσσότερα... http://www.economist.com/blogs/dailychart/2011/05/poor_economics?fsrc=scn/li/nw/dc/thebreadline
