Η παρέμβαση του Χρήστου Μάτη στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, για τους εθελοντές, τις αφισοκολλήσεις πολιτικών νεολαιών, για την αστυνόμευση της στάθμευσης στο Δημαρχείο και για τη συμφωνία για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων στην οδό Ικτίνου:
Για τους εθελοντές:
Χαίρομαι πολύ για κάθε εκδήλωση εθελοντισμού και πιστεύω ότι οι εθελοντές πρέπει να τιμώνται. Όμως, επειδή μόνο με διαφάνεια μπορεί να αντιμετωπιστεί η καχυποψία, χθες κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ζήτησα από τη διοίκηση του δήμου να καταθέσει δημόσια τον κατάλογο των εθελοντών ανά αντιδημαρχία και να διαβεβαιώσει, ότι κανένας από αυτούς δεν θα αποκτήσει έμμισθη σχέση με το δήμο, παρά μόνο μέσω διαδικασιών διαγωνισμού ή ΑΣΕΠ.
Για τις αφισοκολλήσεις των πολιτικών νεολαιών:
«Τα δέντρα των κεντρικών δρόμων της πόλης γέμισαν με αφίσες που διαφημίζουν -με χορηγούς μάλιστα- τα προεκλογικά πάρτι των πολιτικών νεολαιών ενόψει, των φοιτητικών εκλογών. Η εικόνα είναι απαράδεκτη αισθητικά και προσβλητική οικονομικά για το Δήμο Θεσσαλονίκης, διότι ουσιαστικά πρόκειται για διαφήμιση καταστημάτων, ανάλογη με εκείνη των συναυλιακών χώρων, για την οποία προσφάτως βάλαμε βαριά πρόστιμα. Περιμένω από τη διοίκηση του Δήμου να εφαρμόσει αμέσως μία πολιτική ισονομίας, αλλά και από τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, που συνδέονται με κόμματα, να υπομνήσουν στις νεολαίες τους τι δεν πρέπει να κάνουν.»
Για την αστυνόμευση της στάθμευσης στο Δημαρχείο:
«Το τελευταίο καιρό τα πεζοδρόμια και η κεντρική πλατεία του νέου δημαρχείου έχουν μονίμως σταθμευμένα αυτοκίνητα για διάφορους λόγους, oι οποίοι όμως είναι εντελώς ανυπόστατοι. Είναι αδύνατο να θέλουμε να πείσουμε τους πολίτες να διευκολύνουν τη ζωή όλων μας, αποφεύγοντας να σταθμεύουν παράνομα, και την ίδια ώρα να περνούν μπροστά από το Δημαρχείο και να βλέπουν σταθμευμένα ΠΑΡΑΝΟΜΑ αυτοκίνητα. Με ποια λογική δουλεύει η δημοτική αστυνομία;»
Για τη συμφωνία για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων στην οδό Ικτίνου:
«Στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Θεσσαλονίκης κάναμε μια συμφωνία με τους καταστηματάρχες των καφέ της Ικτίνου για το που θα βάζουν τραπεζάκια και καρέκλες. Τρεις βδομάδες μετά, ο ένας έχει τη μουσική δυνατά στις 12 το βράδυ, ο άλλος, που ήταν υποψήφιος της διοίκησης στις εκλογές, απλώνει τραπεζάκια στον τοίχο του σχολείου, ο τρίτος καλύπτει τους διαδρόμους ανάμεσα στα παρτέρια και οι άλλοι έχουν βάλει κράχτες. Δηλαδή, αν δεν είχαμε κάνει τη συμφωνία, τι άλλο θα είχαν κάνει; Η αποκατάσταση της τάξης στον πιο κεντρικό πεζόδρομο της Θεσσαλονίκης είναι πλέον ζήτημα τιμής για τη δημοτική αρχή.»