ΙΣΟΝΟΜΙΑ: η κατάσταση κατά την οποία όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δεν προβλέπεται διαφορετική μεταχείριση για κανέναν λόγω καταγωγής.
Πριν ακόμα προκύψει το θέμα με την αδειοδότηση και βλέποντας όλα αυτά τα τραγελαφικά που συμβαίνουν ΚΑΙ φέτος στο χώρο του ποδοσφαίρου, ήμουν σίγουρος ότι αυτοί που κινούν τα νήματα θα επέλεγαν τη μέθοδο του αντιπερισπασμού προκειμένου να στρέψουν την προσοχή της φίλαθλης κοινής γνώμης μακριά από τα καυτά και ουσιαστικά προβλήματα του χώρου. Οι κασέτες με τις..
συνομιλίες παραγόντων και διαιτητών μπήκαν ήδη στο αρχείο, τα γεγονότα του Καραϊσκάκη βαδίζουν στον ίδιο δρόμο ενώ για τα στημένα της UEFA άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό ότι ο Ηρακλής δεν αποτελεί το πρόβλημα αλλά το εξιλαστήριο θύμα στην προσπάθεια να μη βρεθεί λύση. Ενδεχομένως, κάποιοι ιθύνοντες του Ελληνικού ποδοσφαίρου αυτό ακριβώς επιδιώκουν, τη διατήρηση του σημερινού καθεστώτος το οποίο τους δίνει τη δυνατότητα του απόλυτου ελέγχου μιας κατάστασης που ναι μεν από τους υγιείς φιλάθλους θεωρείται και είναι , αρρωστημένη, για κάποιους όμως είναι το καλύτερο περιβάλλον για να δραστηριοποιηθούν.
Η υπόθεση του Ηρακλή , κατά τη γνώμη μου, ξεφεύγει από τα στενά οπαδικά πλαίσια, αφορά όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου και αποτελεί ίσως την τελευταία ευκαιρία της σιωπηρής πλειοψηφίας να απαιτήσουν να καθαρίσει ο βόθρος. Αν είχα έστω και την ελάχιστη υποψία ότι η τιμωρία του Ηρακλή θα αποτελούσε την αρχή για την κάθαρση στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου θα έγραφα εντελώς διαφορετικά πράγματα και θα παρότρυνα τους φίλους του Ηρακλή να καταπιούν την πίκρα τους και να αποδεχτούν την απόφαση. Είμαι 100% όμως σίγουρος ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και για το λόγο αυτό θεωρώ ότι πρέπει να αποτελέσει λόγο αντίδρασης όλων των φιλάθλων, μέσα στα πλαίσια του νόμου και των δημοκρατικών ελευθεριών φυσικά για να μην παρεξηγηθώ.
Η δυσπιστία που έχω απέναντι στις αρχές του αθλητισμού γενικότερα δεν είναι αυθαίρετη και νομίζω πως την έχουν οι περισσότεροι των φιλάθλων , τουλάχιστον αυτοί που εξακολουθούν να σκέφτονται λογικά. Θα παραθέσω ένα παράδειγμα από το χώρο του βόλεϊ με τον οποίο ασχολούμαι. Πέρυσι σε αγώνα των playoff μεταξύ Ηρακλή –Άρη ένα κουτί μπύρας που έριξε κάποιος εναντίον αθλητή του Άρη αποτέλεσε το λόγο τιμωρίας του Ηρακλή (σύμπτωση ;) με μηδενισμό και αποκλεισμό από τiς Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σκληρή και παραδειγματική τιμωρία για την οποία είχα εξ αρχής τοποθετηθεί υπέρ αρκεί να αποτελούσε σημείο αναφοράς από εκεί και πέρα για κάθε παρόμοιο επεισόδιο στους αγωνιστικούς χώρους σε οποιοδήποτε γήπεδο. Τα αποτελέσματα αυτής της απόφασης φάνηκαν φέτος και έχουν διπλή ανάγνωση. Στο γήπεδο του Ηρακλή ακόμα και στα παιχνίδια υψηλού κινδύνου, όπως τα τοπικά ντέρμπυ και τα playoff, δεν σημειώθηκε το παραμικρό παρά το αδιαχώρητο που υπήρχε στις κερκίδες σε πολλά από αυτά. Οι φίλαθλοι δηλαδή είτε λόγω φόβου είτε λόγω συνειδητοποίησης άλλαξαν τη συμπεριφορά τους προς το συμφέρον της ομάδας τους και κατ’επέκταση και του αθλήματος. Την ίδια ώρα όμως σε άλλα γήπεδα του βόλεϊ (Ρέντης, Πυλαία) διάφορα αντικείμενα ίπταντο ενώ κροτίδες έσκαγαν πάνω από τα κεφάλια των αθλητών αλλά οι τιμωρίες χάδια. Μια ή δυο αγωνιστικές με κλειστές πόρτες (και που ήταν ανοικτές ποιος έμπαινε;) και πρόστιμα 2-3 χιλιάρικα έτσι για να βάζουμε και λίγο ρευστό στα ταμεία. Συμπέρασμα μια τρύπα στο νερό γιατί οι αποφάσεις που στερούνται ενός γενικότερου πλάνου και του βασικού στοιχείου της ίσης μεταχείρισης δεν έχουν μέλλον.
Αν, λέω αν, τα «θέλω» της Πολιτείας, της ΕΠΟ και των ομάδων συνέπιπταν με αυτά των φιλάθλων της χώρας η λύση θα ήταν πολύ εύκολη, προστατεύεται από το άρθρο 4 του Συντάγματος και περιγράφεται απλά με μια λέξη, ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Ο αγώνας του Ηρακλή είναι ΔΙΚΑΙΟΣ και πρέπει να επικεντρωθεί όχι απλά στη δική του δικαίωση αλλά στην αποκάλυψη της άνισης μεταχείρισης και των ύποπτων συναλλαγών που εδώ και δεκαετίες αποτελούν τους λόγους απομάκρυνσης των φιλάθλων από τα γήπεδα. Ακόμα και αν αύριο η απόφαση ανακληθεί ο Ηρακλής δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να σταματήσει να απαιτεί το άνοιγμα όλων των φακέλων. Οι δηλώσεις και προτάσεις των πολιτικών για σύσταση διακομματικής επιτροπής ελέγχου των φακέλων με αφήνουν αδιάφορο. Αυτοί που στάθηκαν ανεπαρκείς να αποδώσουν ευθύνες στα σκάνδαλα της Siemens και του Βατοπεδίου δεν με πείθουν ότι μπορούν να το κάνουν στο ποδόσφαιρο. Η λύση είναι η συνεχής κοινωνική πίεση είτε μέσω ειρηνικών διαδηλώσεων είτε μέσω παρεμβάσεων σε όλα τα επίπεδα εντός και εκτός χώρας.
Ο Ηρακλής δεν είναι το πρόβλημα και η εξόντωση του δεν είναι η λύση.
http://sundaysportstories.blogspot.com/
