Κι εκεί θα παραμείνουν αν δε γίνει κάτι, άμεσα, τώρα, με την Υπουργό Περιβάλλοντος. Η ανικανότητα από μόνη της δεν είναι έγκλημα, δεν μπορούμε όλοι μας να είμαστε «αστέρια», η τοποθέτηση ανίκανων όμως, σε θέσεις «κλειδιά» είναι εγκληματική. Η διατήρησή τους δε, σε τέτοιες θέσεις, τους δύσκολους καιρούς που περνάμε όλοι μας στην Ελλάδα, είναι έγκλημα κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή.
Παρακολουθώ τους τελευταίους μήνες την πορεία της έγκρισης λειτουργίας των μεταλλείων της Χαλκιδικής, γιατί είναι μεγάλη επένδυση και γιατί θα προσφέρει δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους. Πού έχει κολλήσει; Στη Μπιρμπίλη.
Συγχρόνως, παρακολουθώ την πορεία της έγκρισης λειτουργίας τριών άλλων επενδύσεων, πολύ μικρότερων από την προαναφερθείσα, δύο από τις οποίες είναι στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης και μία στην Αθήνα, που κι αυτές θα δώσουν δουλειά, σε λιγότερους, έστω. Που έχουν κολλήσει όλες; Στη Μπιρμπίλη.
Δε χρειάζεται να πω περισσότερα, για το νόμο περί αυθαιρέτων, για την εκτός σχεδίου δόμηση, για τους ΧΥΤΑ, αυτά είναι γνωστά και τα ξέρει όλος ο κόσμος.
Πόσος χρόνος χρειάζεται πια για να ελεγχθούν οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων; Η υπόθεση των μεταλλείων κρατάει χρόνια, δεν είναι ενημερωμένη ήδη η Υπουργός; Τη ΜΠΕ των μεταλλείων ολοκληρωμένη και εγκεκριμένη από το Νομαρχιακό Συμβούλιο την έχει ήδη στα χέρια της πέντε μήνες, τις μελέτες των άλλων επενδύσεων που προανέφερα τις έχει οκτώ, έξι και πέντε μήνες αντίστοιχα.
Έχει η Ελλάδα την πολυτέλεια καθυστερήσεων, έχουμε οι Έλληνες την πολυτέλεια μιας Μπιρμπίλη, με την ανεργία να έχει «χτυπήσει κόκκινο» και να συνεχίζει την ανοδική της πορεία;
Παλιότερα πίστευα, πως άνεργοι είναι όσοι δε θέλουν πραγματικά να δουλέψουν, όσοι δεν προσπαθούν αρκετά και ίσως κατά ένα ποσοστό να ίσχυε κάτι τέτοιο. Παλιότερα κοιτάζαμε τους ανέργους λίγο καχύποπτα, μήπως είναι τεμπέληδες; σκεφτόμασταν οι περισσότεροι. Ο χαρακτηρισμός «άνεργος» ήταν και λίγο υποτιμητικός. Ντρεπόσουν να πεις κάτι τέτοιο, αν συνέβαινε σε σένα. Τώρα; Τώρα πια, δεν υπάρχει τίποτε που να αναπτύσσεται....... τίποτε ελπιδοφόρο για τους εκατοντάδες χιλιάδες που, με αγωνία, ψάχνουν για μια θέση. Κι ας μη ξεχνάμε, ότι τα στοιχεία που δίνονται για την ανεργία είναι πλασματικά. Άνεργοι δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν κάρτα ανεργίας, αυτοί την έχουν λίγοι. Δεν είναι μόνο αυτοί που είναι γραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Τώρα η λέξη «άνεργος» ανοίγει καρδιές, δηλώνει συναδελφικότητα, αλληλεγγύη και σιγά-σιγά αγανάκτηση.
Θα ήθελα πολύ να ήξερα, ενημερώνεται άραγε ο Πρωθυπουργός; Από τις ομιλίες του δίνει την εντύπωση ότι είναι σ’ ένα δικό του κόσμο. Σ’ έναν κόσμο, όπου ο λαός υφίσταται με καρτερία τα σκληρά μέτρα της Κυβέρνησής του, γιατί βλέπει μπροστά του το φως της ανάπτυξης, που εκείνος υπόσχεται και είναι σίγουρος πως θα ‘ρθεί. ΠΟΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ; Ας κοιτάξει γύρω του, ας κάνει και μια βόλτα στο Υ.Π.Ε.Κ.Α., τις ελάχιστες επενδύσεις που προσπαθούν να αδειοδοτηθούν στον τόπο μας πια, θα τις βρει εγκλωβισμένες εκεί, στα συρτάρια της Μπιρμπίλη.
Η ανεργία δεν είναι ντροπή γι’ αυτούς που την υφίστανται, είναι ντροπή γι’ αυτούς που τη συντηρούν.
ΑΙΣΧΟΣ
Αγανακτισμένη
Παρακολουθώ τους τελευταίους μήνες την πορεία της έγκρισης λειτουργίας των μεταλλείων της Χαλκιδικής, γιατί είναι μεγάλη επένδυση και γιατί θα προσφέρει δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους. Πού έχει κολλήσει; Στη Μπιρμπίλη.
Συγχρόνως, παρακολουθώ την πορεία της έγκρισης λειτουργίας τριών άλλων επενδύσεων, πολύ μικρότερων από την προαναφερθείσα, δύο από τις οποίες είναι στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης και μία στην Αθήνα, που κι αυτές θα δώσουν δουλειά, σε λιγότερους, έστω. Που έχουν κολλήσει όλες; Στη Μπιρμπίλη.
Δε χρειάζεται να πω περισσότερα, για το νόμο περί αυθαιρέτων, για την εκτός σχεδίου δόμηση, για τους ΧΥΤΑ, αυτά είναι γνωστά και τα ξέρει όλος ο κόσμος.
Πόσος χρόνος χρειάζεται πια για να ελεγχθούν οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων; Η υπόθεση των μεταλλείων κρατάει χρόνια, δεν είναι ενημερωμένη ήδη η Υπουργός; Τη ΜΠΕ των μεταλλείων ολοκληρωμένη και εγκεκριμένη από το Νομαρχιακό Συμβούλιο την έχει ήδη στα χέρια της πέντε μήνες, τις μελέτες των άλλων επενδύσεων που προανέφερα τις έχει οκτώ, έξι και πέντε μήνες αντίστοιχα.
Έχει η Ελλάδα την πολυτέλεια καθυστερήσεων, έχουμε οι Έλληνες την πολυτέλεια μιας Μπιρμπίλη, με την ανεργία να έχει «χτυπήσει κόκκινο» και να συνεχίζει την ανοδική της πορεία;
Παλιότερα πίστευα, πως άνεργοι είναι όσοι δε θέλουν πραγματικά να δουλέψουν, όσοι δεν προσπαθούν αρκετά και ίσως κατά ένα ποσοστό να ίσχυε κάτι τέτοιο. Παλιότερα κοιτάζαμε τους ανέργους λίγο καχύποπτα, μήπως είναι τεμπέληδες; σκεφτόμασταν οι περισσότεροι. Ο χαρακτηρισμός «άνεργος» ήταν και λίγο υποτιμητικός. Ντρεπόσουν να πεις κάτι τέτοιο, αν συνέβαινε σε σένα. Τώρα; Τώρα πια, δεν υπάρχει τίποτε που να αναπτύσσεται....... τίποτε ελπιδοφόρο για τους εκατοντάδες χιλιάδες που, με αγωνία, ψάχνουν για μια θέση. Κι ας μη ξεχνάμε, ότι τα στοιχεία που δίνονται για την ανεργία είναι πλασματικά. Άνεργοι δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν κάρτα ανεργίας, αυτοί την έχουν λίγοι. Δεν είναι μόνο αυτοί που είναι γραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Τώρα η λέξη «άνεργος» ανοίγει καρδιές, δηλώνει συναδελφικότητα, αλληλεγγύη και σιγά-σιγά αγανάκτηση.
Θα ήθελα πολύ να ήξερα, ενημερώνεται άραγε ο Πρωθυπουργός; Από τις ομιλίες του δίνει την εντύπωση ότι είναι σ’ ένα δικό του κόσμο. Σ’ έναν κόσμο, όπου ο λαός υφίσταται με καρτερία τα σκληρά μέτρα της Κυβέρνησής του, γιατί βλέπει μπροστά του το φως της ανάπτυξης, που εκείνος υπόσχεται και είναι σίγουρος πως θα ‘ρθεί. ΠΟΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ; Ας κοιτάξει γύρω του, ας κάνει και μια βόλτα στο Υ.Π.Ε.Κ.Α., τις ελάχιστες επενδύσεις που προσπαθούν να αδειοδοτηθούν στον τόπο μας πια, θα τις βρει εγκλωβισμένες εκεί, στα συρτάρια της Μπιρμπίλη.
Η ανεργία δεν είναι ντροπή γι’ αυτούς που την υφίστανται, είναι ντροπή γι’ αυτούς που τη συντηρούν.
ΑΙΣΧΟΣ
Αγανακτισμένη
