Συναίνεση ή έκκληση βοήθειας;

Γράφει ο Γιάννης Τζεβελέκης
Πολιτικός Επιστήμονας

Μια ολόκληρη ζωή σ’ αυτή τη χώρα, οι μισοί ψάχνουν δεκανίκια κι οι άλλοι μισοί αποδιοπομπαίους τράγους.

Η κοροϊδία σας κύριε Παπανδρέου τελείωσε και πρέπει με κάποιο τρόπο να σας γίνει κατανοητό. Όταν ο κύριος Καραμανλής έλεγε το Σεπτέμβριο του 2009, ότι χρειάζονται δύο δύσκολα χρόνια για..
 να ορθοποδήσει η χώρα, εσείς ξεστομίζατε συστηματικά το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν», εξαπατώντας το εκλογικό σώμα, αφού στόχος σας, όπως μας διαβεβαίωσε κι ο ίδιος ο Στρος Καν, ήταν εξαρχής να μας ρίξετε στον Καιάδα του ΔΝΤ.

Τώρα τι ζητάτε, τι είδους δεκανίκι αναζητάτε, σε ποιον «τράγο» επιθυμείτε να φορτώσετε το φταίξιμο;

Τις θέσεις του κυρίου Σαμαρά τις μάθατε από το «Ζάππειο 2», την πάγια θέση του ΚΚΕ από τη στιγμή που η χώρα βρέθηκε στο ΔΝΤ την ξέρετε, με το κύριο Καρατζαφέρη συνέταιροι είστε και με τον ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δε τα βρίσκατε. Ποιος λοιπόν ήταν ο λόγος που δώσατε την παράσταση αυτή μπροστά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριε Παπανδρέου, όταν μάλιστα δεν είχατε κάτι νέο να προτείνετε;

Τι σημαίνει στη δική σας γλώσσα συναίνεση; Να δρομολογεί κανείς τις καταστάσεις εκεί που νομίζει αυτός, χωρίς να ακούει κανέναν κι όταν βρεθεί σε αδιέξοδο, να καλεί σε βοήθεια;

Λυπάμαι που σας το λέω κύριε Παπανδρέου, αλλά αυτό δε λέγεται συναίνεση, λέγεται «έκκληση βοήθειας» κι όποιος ζητάει βοήθεια δεν υποδεικνύει το πώς θα τον βοηθήσουν, ούτε γίνεται αλαζόνας και προεξοφλεί καταστάσεις, όπως κάνατε εσείς, λέγοντας πριν ακόμα αρχίσει η σύσκεψη, ότι θα προχωρήσετε μόνος σας στις αλλαγές εάν χρειαστεί. Και στην τελική κύριε Παπανδρέου μόνος σας προχωράτε όλο αυτό τον καιρό, ο κόσμος σας έχει γυρίσει ήδη την πλάτη κι εάν θέλετε να το διαπιστώσετε, ρωτήστε τους βουλευτές σας στην επαρχία, όσο ακόμα παραμένουν στραμμένοι προς εσάς.

Προτάσεις λύσεων και τακτικών για την έξοδο της χώρας από την κρίση, έρχονται από παντού, αλλά εσείς εθελοτυφλείτε και βαφτίζεται το «βοήθεια», που αναφωνείτε συναίνεση.

Στοχεύετε σε νέους φόρους και σε περικοπές κοινωνικών παροχών κι επιδομάτων, εκβιάζοντας παράλληλα τη συγκατάθεση της αντιπολίτευσης. Και σας ρωτώ κύριε Παπανδρέου, εκεί βρίσκεται ο πλούτος της χώρας;

Γιατί δε στοχεύετε για παράδειγμα στην εξόρυξη των γαιανθράκων και του ορυκτού πλούτου της χώρας μας; Ένα μοντέλο δράσης επέδειξε η συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ, με το οποίο υποτίθεται ότι έχουμε κοινούς ενεργειακούς στόχους. Εάν λοιπόν είχατε ασχοληθεί με τις ΑΟΖ διαβλέποντας ότι από εκεί μπορούν να προέλθουν έσοδα, σήμερα δε θα είχατε τον κάθε Ευρωπαίο να σας απειλεί, ότι η χρηματοδότηση της Ελλάδος θα πάψει.

Εάν δεν είχατε συνεχίσει την αδιαφορία της Νέας Δημοκρατίας για την αξιοποίηση των Ολυμπιακών Ακινήτων, σήμερα δε θα απαιτούσε κανένας να βγει η χώρα στο σφυρί.

Εάν προωθούσατε την επιχειρηματικότητα κι όχι το φορολογικό σας σαφάρι, σήμερα δε θα σκόρπιζε ο Υπουργός των Οικονομικών πανικό για στάση πληρωμών.

Εάν… Εάν… Εάν…

Επειδή λοιπόν κύριε Παπανδρέου κι η Ιστορία σας ξεπέρασε κι εγώ κούρασα τους αναγνώστες, σας ζητώ μια χάρη… Αλλάξτε ρότα γιατί ο αιγιαλός δεν είναι στραβός και αναθεωρήστε πολιτικές γιατί ο κόσμος δεν είναι, όπως πολύ πιθανόν να πιστεύετε χαζός.