Η επιστολή, η απάντηση και τα ...τρία πουλάκια που κάθονταν (στην πλατεία Συντάγματος)!

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση...

Άρθρο επιλογή του Σταύρου Κυριαζή

Το ζήτημα της επιλογής

Οικονομολόγο δε μπορείς να με πεις -παρ’ όλο που ένα πτυχίο μου είναι οικονομικής κατεύθυνσης. Έτσι έχω το απαραίτητο υπόβαθρο να καταλαβαίνω τις έννοιες όταν τίθενται και να διαβλέπω τις πρακτικές που ακολουθούνται ή υποβάλλονται από το σαθρό οικονομικό παγκόσμιο σύστημα.

Είναι και αυτό το ρημάδι το μυαλό που «ξεφεύγει» πάντα από την τάξη και τη σειρά και βρίσκει την ομορφιά στο αναπάντεχο, στο ρηξικέλευθο, στο ανατρεπτικό, γιατί έτσι πλέον φαντάζουν τα αυτονόητα πράγματα όπως η συλλογικότητα, η κοινοκτημοσύνη και η δικαιοσύνη αφού ο κόσμος μας φτιάχθηκε στη βάση του παραλογισμού της απληστίας και του ατομικισμού. Και για τους λόγους αυτούς αγάπησα πολύ την κοσμολογία και τη φιλοσοφία και τους ανθρώπους και έμαθα έτσι σιγά-σιγά να προσεγγίζω τα πάντα, παρατηρώντας, φιλοσοφώντας και αγαπώντας .

Διαβάζω τις δύο επιστολές με ενδιαφέρον και όπως πάντα το μυαλό μου χορεύει στους δικούς του ρυθμούς.

Και υπό ποιο πρίσμα να κάνουμε την επιλογή μας; Βάσει της τίμιας προσέγγισης του Βαρουφάκη -με τις αναπότρεπτες αλήθειες που καταγράφει- ή καιροσκοπικά αγοράζοντας χρόνο από το μοιραίο μπας και διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της χώρας μας; Βέβαια και ο Δοξιάδης φθάνει στο συμπέρασμα ότι μια λύση θα ήταν να κάνουμε την απαραίτητη προσαρμογή μόνοι μας, αλλά εξέφρασε με την επιστολή του κάποιες αγωνίες που ακόμη έχουν πολλοί.

Εγώ την απάντηση στον εαυτό μου την έχω δώσει προ πολλού, όμως δεν θα σας την πω τώρα θα ήθελα να φθάσετε σε αυτή διαβάζοντας τα παρακάτω. Μόνο έτσι θα γίνει συνείδηση σε όλους μας το θέμα της «επιλογής».

Από τη μια τα νούμερα

Αυτά δεν βγαίνουν με τίποτα. Το 2012 η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 35 δις για ληξιπρόθεσμα ομόλογα και 17 δις σε τόκους. Το 2013 θα πρέπει να πληρώσουμε 27 δις για ληξιπρόθεσμα και 17 για τόκους. Το δάνειο που θα λάβουμε για τα δύο αυτά χρόνια είναι περίπου 60 δις συνεπώς είμαστε 20 δις μείον. Τα βάσανά μας όμως δεν τελειώνουν το 2014 διότι από εκεί και πέρα θα πρέπει πάλι να πληρώνουμε για δάνεια και τοκοχρεολύσια.

Και που θα τα βρούμε τα λεφτά; Είναι καλό να προσθέσουμε κι άλλα δάνεια στην καμπούρα μας;

Ο ιδιωτικός τομέας είτε είναι καθαρά κρατικοδίαιτος (κρυφο-δημοσιοϋπαλλήλους τους λέω με περιπεκτική διάθεση) είτε στηρίζεται στο καταναλωτικό μοντέλο (δεν υπάρχουν σοβαρές επενδύσεις και εξαγωγές) και νόμισμα δικό μας δεν έχουμε για να μπορούμε να στηρίξουμε την οικονομίας μας (πληθωρισμό, υποτίμηση, ανταγωνιστικότητα κλπ, κλπ). Βέβαια κάποιοι πολύ πλούσιοι και μόνο που ακούν για πληθωρισμό ανατριχιάζουν και επιλέγουν το devaluation. Στην περίπτωσή μας ο πληθωρισμός θα ήταν αταξικός μιας και δεν είναι οριζόντιος άρα αυτοί που έχουν χρήμα ή αξίες θα έχαναν περισσότερα. Ενώ όταν αναγκάζεσαι να κλείσεις νοσοκομεία και σχολεία (devaluation) ο πλούσιος θα έχει να πάει σε αυτά που θα μπορεί να πληρώνει.

Από την άλλη οι διαθέσεις

Στις παρέες μου μικρή στο χωριό και στην πόλη πέρασα σκληρές καταστάσεις. Έμαθα όμως πολύ χρήσιμα πράγματα όπως ότι τους αλήτες της άλλης παρέας τους αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά όταν χρησιμοποιείς τα δικά τους τερτίπια, και αν δεν πρόκειται για αλήτες της άλλης παρέας αλλά για δικούς σου φίλους που παρεκτράπηκαν, τους φέρνεις στον ίσιο δρόμο όχι κάνοντάς τους τα χατίρια αλλά φερόμενη σκληρά δείχνοντάς τους ότι το λάθος τους μπορεί να αποβεί μοιραίο και γι’ αυτούς.

Πόσο φίλοι μας και εταίροι στάθηκαν οι χώρες της Ευρωζώνης που χρόνια τώρα μας λεηλατούν με διπλό τρόπο (δάνεια – κατανάλωση); Πόσο «φιλικά» μπορούν να σε αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Θα τους επέτρεπε κάτι τέτοιο η απύθμενη όρεξή τους για κέρδη (δημιουργία άυλου χρήματος που το δανείζουν επί 9 φορές και μετά μας ζητούν να παράγουμε περισσότερο για να το κάνουμε από άυλο υλικό); Οι ίδιοι λένε ότι τίποτα δεν δίνεται δωρεάν.

Αλήθεια; Τι λέτε κύριοι;

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι το σύμπαν στο οποίο ζούμε μας δόθηκε τζάμπα (δεν το λέω εγώ το λέει ο Γκουθ); Η γη και οι πόροι της στην οποία κατοικούμε δεν ήταν το οικόπεδο που αγοράσαμε από κάποιους εξωγήινους και για το λόγο αυτό δεν ανήκουν σε κανέναν μας αλλά σε όλους ταυτόχρονα.

Η πραγματικότητα της επιλογής

Αλήθεια πιστέψατε ποτέ ότι έχουμε επιλογή ως προς το αν θα πεθάνουμε ή όχι; Η επιλογή δεν είναι δική μας, είναι δική τους και μπορούν να μας κάνουν όση πλακίτσα θέλουν.

Τι κι αν αγοράσουμε λίγο ακόμη χρόνο με δάνεια;

Σάμπως υπάρχει η περίπτωση οι «εταίροι» μας και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά λαμόγια να δουν το φως το αληθινό και να καταλάβουν ότι θα τους πάρει και θα τους σηκώσει και τους ίδιους αργά ή γρήγορα;

Έτσι η επιλογή μας ήταν και είναι (έστω κι αν ξεφόρτωσαν πολλά λαμόγια από τα ομόλογα της Ελλάδας) ότι θα πάμε μια βόλτα στο διάολο αλλά θα τους πάρουμε μαζί μας, γιατί από δω θα γίνει η αρχή του μεγάλου κραχ (domino effect). Βλέπετε το δικό μας χρέος είναι πολύ μικρό για να επηρρεάσει τα πράγματα σε τέτοιο βαθμό και αυτοί που διαχειρίζονται την τύχη του μπορούν αύριο κιόλας να πουν stop και να μας σώσουν, αλλά τα χρέη άλλων χωρών (Ισπανία, Βέλγιο, Ιταλία στην Ευρώπη, U.S.A. στον κόσμο) τα είδατε; Τελικά μάλλον τους συμφέρει να μας σώσουν και χωρίς πολλά – πολλά γιατί αλλιώς τους βλεπω να τρέχουν αλαλάζοντας …

Πάμε πλατεία;

Κι ενώ όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν στο κεφάλι μου με αφορμή δυο άρθρα, σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα ήταν αν όλοι όσοι πάνε πλατεία τις τελευταίες μέρες ξαμολιόντουσαν και σε όλα τα ξένα blogs (ή ακόμα καλύτερα αν «κελαηδούσαν» από το twitter σε όλους τους ξένους φίλους τους) και αναρτούσαν άρθρα «ξεσηκωτικά» για τους λαούς της Ευρώπης κατ’ αρχάς, αλλά και όλου του κόσμου (μη νομίζετε ότι και αυτοί δεν περνούν τα ίδια και δεν έχουν προβλήματα). Αν τους βομβαρδίζαμε με αυτές τις αλήθειες που κατά καιρούς διάφοροι ειδικοί έχουν αναλύσει (βλέπε Krugman) θα τους κάναμε να καταλάβουν ότι δεν φταίει ο Έλληνας για την δική τους φτώχεια αλλά η απύθμενη απληστία των τραπεζιτών!

Th.S.

Υ.Γ. Μην αυταπατάσθε αγαπητοί μου, να είστε σίγουροι ότι όχι μόνο τα ίδια, αλλά χειρότερα θα κάναν κι οι άλλοι …


http://peopleinaction.wordpress.com/