Η αντίστροφη μέτρηση για την Ελλάδα πλησιάζει προς το μηδέν.
Περιττεύουν αυτήν την ώρα περιγραφές και αναλύσεις.
Υπάρχει ΜΟΝΟ μία λύση για την έξοδο από το αδιέξοδο:
Η μοναδική λύση για την πατρίδα, τους Έλληνες και την δημοκρατία: Ο Κάρολος Παπούλιας πρωθυπουργός οικουμενικής κυβέρνησης σωτηρίας.
Λύση για να επιβιώσουν όλοι οι Έλληνες, με αξιοπρέπεια και για να έχουν δυνάμεις να δουλέψουν για την ανάκαμψη από την καταστροφή (που δεν την περιμένουμε να έρθει, είναι εδώ, καταστρεφόμαστε τώρα, καθημερινά).
Λύση για να εξασφαλισθεί η δημοκρατία, ένα αγαθό για το οποίο έχουν χυθεί ποτάμια αίματος και έχουν υποφέρει εκατομμύρια άνθρωποι στις φυλακές και τις εξορίες.
Λύση για να εξασφαλισθεί η ασφάλεια της πατρίδας, καθώς, είναι γνωστό ότι μια κατάσταση χρεωκοπίας μπορεί να επιφέρει άμεσα εδαφικές απώλειες.
Λύση για να αναγεννηθεί το πολιτικό σύστημα, με νέα κόμματα και πρόσωπα.
Η λύση είναι να παραιτηθεί από το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας ο Κάρολος Παπούλιας και να ηγηθεί οικουμενικής κυβέρνησης, με αποκλειστικό στόχο την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου 1 και την αλλαγή του μεσοπρόθεσμου.
Είναι ο μόνος πολιτικός που μπορεί να ενώσει τον λαό και να διεκδικήσει μια συμφωνία επιβίωσης και αξιοπρέπειας και ταυτόχρονα να προετοιμάσει την αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Μικρή σημασία έχει αν αυτή η "τεχνική" διαδικασία θα αναδείξει σε μεταβατικό πρόεδρο Δημοκρατίας τον νυν πρόεδρο της Βουλής, προέχει τώρα η σωτηρία της χώρας. Επίσης, θα μπορούσε να συμμετάσχει ως αντιπρόεδρος ο Σταύρος Δήμας, ο οποίος ως Επίτροπος στην ΕΕ είχε μια λαμπρή παρουσία και χαίρει μεγάλης εκτίμησης και κύρους στους ευρωπαϊκούς κύκλους
Ενδεικτικά, ως οικουμενικός πρωθυπουργός, ο Παπούλιας θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας προκειμένου να αντλήσουμε νέο δάνειο, μέτρα χρονικής αποσυμπίεσης, με αναπτυξιακό χαρακτήρα, που θα διασφαλίζουν την απασχόληση και θα οδηγούν σε ανάκαμψη:
φορολογία με βάση αντικειμενικά κριτήρια και πόθεν έσχες για να μειωθεί η φοροδιαφυγή, με παράλληλη μείωση των φορολογικών συντελεστών (και του ΦΠΑ) για να αναθερμανθεί η οικονομία,
πώληση μεγάλων ποσοστών (όχι όμως της πλειοψηφίας) των επιχειρηματικού χαρακτήρα ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμάνια, αεροδρόμια), ΟΧΙ όμως με βάση την χρηματιστηριακή τους αξία που σήμερα είναι μηδενική, αλλά με βάση την αποτίμηση της αξίας τους που θα κάνουν ανεξάρτητοι διεθνείς οίκοι,
εισαγωγή 3μισθολογικών κλιμακίων στο δημόσιο για μια πενταετία, 900, 1400 και 2.200 Ευρώ, χωρίς κανείς να δικαιούται μεγαλύτερες απολαβές από τα 2.200 (ούτε βουλευτές, ούτε δικαστές, ούτε υπάλληλοι της βουλής ή του υπουργείου οικονομικών),
σβήσιμο του 75% όλων των μη εξυπηρετούμενων δανείων Ελλήνων πολιτών από τις τράπεζες (με εξαίρεση τα στεγαστικά, όπου το σβήσιμο μπορεί να είναι 30%, όσο και η απώλεια των αντικειμενικών αξιών) και κατάργηση του Τειρεσία για να μπορέσει να ξαναχρηματοδοτηθεί η οικονομία,
επιμήκυνση στους 24 μήνες του ταμείου ανεργίας,
πρόσληψη στελεχών από το εξωτερικό (Έλληνες που διακρίνονται σε διεθνείς οργανισμούς, πανεπιστήμια και πολυεθνικές) στο ΕΣΠΑ για να διοχετευθούν επιτέλους αναπτυξιακά τα χρήματα που λιμνάζουν, με ταυτόχρονη αποδοχή από την Ε.Ε. ότι για τα επόμενα 5 χρόνια θα καταβάλει και το 25% της ίδιας συμμετοχής του ελληνικού κράτους, μιας και η Ελλάδα δεν μπορεί.
Ταυτόχρονα, δημιουργία επιτροπής συνταγματολόγων αποκλειστικά ξένων (διότι οι Έλληνες έχουν όλοι τους κατά καιρούς συνεργασθεί για την εξέλιξη του συντάγματος στο κουρελόχαρτο που είναι σήμερα και το οποίο δίνει ασυλία στους κλέφτες πολιτικούς) με αντικείμενο την κατάρτιση νέου συντάγματος με βασικά ζητούμενα:
Να μετατραπεί το πολίτευμα σε προεδρικό, έτσι ώστε κάθε κυβέρνηση να έχει 4ετή θητεία, αποκλείοντας τις πρόωρες εκλογές και τους εκβιασμούς από κάθε πρωθυπουργό.
Όποιος εκλέγεται βουλευτής να μην μπορεί να είναι υπουργός όσο τελεί βουλευτής, ούτε αν παραιτηθεί ενδιάμεσα, παρά μόνο με τη νέα πλέον βουλή/κυβέρνηση. Πιο αυστηρά, ένας υπουργός να μην μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής παρά μόνο μετά 4 χρόνια μετά από την λήξη της θητείας του ως υπουργός.
Να γίνονται εκλογές δικαστών μεταξύ των και πλήρης αυτονομία με σταθερό προβλεπόμενο προϋπολογισμό για την δικαιοσύνη, πχ 1,5% (προσοχή, όχι για την δημόσια τάξη).
Να εισαχθεί αυστηρός νόμος περί ευθύνης υπουργών με προληπτική δέσμευση περιουσίας όταν υπάρχουν στοιχεία για ποινικά αδικήματα, παραγραφή αδικημάτων μόνο μετά από παρέλευση 20ετίας κοκ.
Έγκριση των μεγάλων δαπανών, προμηθειών και έργων από την ολομέλεια της βουλής.
Το κείμενο που θα καταρτίσουν θα το θέσει ο οικουμενικός πρωθυπουργός σε δημοψήφισμα στον λαό και στην συνέχεια θα προκηρύξει εκλογές, στις οποίες θα μπορούν φυσικά να συμμετέχουν τα υπάρχοντα κόμματα αλλά και νέα. Η χρηματοδότηση των εκλογικών δαπανών θα γίνει εξίσου και όχι αναλογικά για την συμμετοχή στις κάλπες (παράβολα, ψηφοδέλτια), ενώ θα υπάρχει δωρεάν συμμετοχή στην τηλεοπτική προβολή (υποχρεωτική δωρεάν κρατική διαφήμιση και δωρεάν σε όλα τα κανάλια, όπως άλλωστε προβλέπει και ο ισχύον νόμος Παυλόπουλου), αλλά με ίσο χρόνο για όλους, όχι αναλογικά, αρκεί να συλλέξουν 3.000 υπογραφές κάθε κόμμα (με ονοματεπώνυμο και ΑΦΜ), μέγεθος που αναλογεί στο 1/10 του μέτρου εκλογής για έναν βουλευτή (9 εκ. ψηφοφόροι δια 300 = 30.000 δια 10 = 3.000). Με λίγα λόγια τα κόμματα ΔΕΝ θα εισπράξουν ούτε ένα Ευρώ, αλλά θα λάβουν χορηγία για τα εκλογικά έξοδα που σήμερα πληρώνουν.
Έτσι, θα σωθεί η χώρα και θα γίνει εκ νέου μεταπολίτευση, απαλλάσσοντας την πατρίδα από την γάγγραινα του παρόντος πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία.
Στο ερώτημα αν οι Ευρωπαίοι θα τα δεχτούν όλα αυτά, η απάντηση είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, επειδή χρεοκοπία της Ελλάδας θα διαλύσει 4-5 ακόμη οικονομίες (θα τις περιποιηθούν και αυτές οι "αγορές") και άρα θα σημάνει την διάλυση της ευρωζώνης, ενώ ας μην ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί θέλουν να αγοράσουν κοψοχρονιά τις ΔΕΚΟ. Αν επρόκειτο να χρεοκοπήσει και τυπικά η Ελλάδα, τι να την κάνουν την ΔΕΗ και τον ΟΤΕ, δηλαδή να έχουν δύο επιχειρήσεις με μειωμένο τζίρο κατά 60-70% (τόσο θα είναι η απώλεια αξιών με τυπική χρεωκοπία);
Και εντέλει, αν διαφωνήσουν οι Ευρωπαίοι, θα μπορεί να πάει ο Παπούλιας στην Κίνα και να διαπραγματευτεί να αντικαταστήσει τα χρέη με ομόλογα που θα αγοράσει το κινεζικό κράτος και να ετοιμάσει μεγάλες εμπορικές-τουριστικές-ναυτιλιακές συμφωνίες με την τρομερή αυτή οικονομική δύναμη.
Και ξέρετε, οι Κινέζοι μας λατρεύουν! Το ζήτημα είναι να βρούμε τρόπο να επιβιώσουμε ως λαός, ως χώρα.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
