Ερώτηση Τρεμόπουλου για τις εγγυημένες τιμές και τους ελληνικούς κλιματικούς στόχους
Στο ευρωκοινοβούλιο φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι το θέμα της αμφισβήτησης από την τρόικα των κλιματικών στόχων των χωρών με οικονομικά προβλήματα, καθώς και των εγγυημένων τιμών (feed-in tariffs) για τους παραγωγούς ανανεώσιμης ενέργειας, νοικοκυριά και επιχειρήσεις....
Με χθεσινή γραπτή ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου τίθενται υπόψη της Κομισιόν δημοσιεύματα για πιέσεις και προς τη χώρα μας, αλλά και τα μέτρα περικοπής των εγγυημένων τιμών για τις ΑΠΕ που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο της Πορτογαλίας. Εξίσου ανησυχητική και εξοργιστική είναι η συζήτηση να εξαιρεθούν οι χώρες με οικονομικά προβλήματα ακόμη και από τους ήδη ανεπαρκείς ευρωπαϊκούς στόχους για το κλίμα: το 2020 να έχουμε ενεργειακή εξοικονόμηση 20%, 20% μερίδιο ανανεώσιμης ενέργειας στη συνολική κατανάλωση και 20% μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990. Οι Πράσινοι θεωρούν τα ποσοστά τελείως ανεπαρκή σε σχέση με τις επείγουσες απαιτήσεις και ζητούν δεσμεύσεις για άνω του 30%.
Στην ερώτηση καλείται η Κομισιόν να πάρει σαφή θέση για το θέμα των κλιματικών στόχων και για τις εγγυημένες τιμές για τις ΑΠΕ στην Ελλάδα, ενώ ζητούνται εξειδικευμένες πολιτικές για να βοηθηθούν στους κλιματικούς τους στόχους οι χώρες με οικονομικά προβλήματα.
«Και μόνο η σκέψη ότι η Κομισιόν μπορεί για λόγους λιτότητας να υποσκάπτει τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, είναι απολύτως εξοργιστική», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Οι εγγυημένες τιμές για την ανανεώσιμη ενέργεια, έναν από τους λίγους τομείς που λειτουργούν σήμερα ως αντίβαρο στην οικονομική κρίση, είναι απολύτως απαραίτητες για την προώθησή της και επιβαρύνουν τον καταναλωτή πολύ λιγότερο από ό,τι αφήνεται να εννοηθεί. Παραγωγοί ΑΠΕ άλλωστε δεν είναι μόνο εταιρίες, αλλά και απλοί πολίτες, που είναι αδιανόητο να τιμωρηθούν επειδή επένδυσαν τις οικονομίες τους στη βιωσιμότητα. Είναι θετική η δήλωση της υπουργού ότι δεν υπάρχει τελικά θέμα με τις εγγυημένες τιμές, αυτό όμως δε μας καθησυχάζει για το μέλλον ούτε καλύπτει την υπονόμευση των κλιματικών στόχων. Αντί η τρόικα να επικαλείται την οικονομία για να επιδοτήσει έμμεσα τη βρώμικη ενέργεια, οφείλει να επεξεργαστεί άμεσα συγκεκριμένες πολιτικές για τις χώρες με προβλήματα προκειμένου να συνδυάσουν την έξοδο από την οικονομική κρίση με ταυτόχρονες αποτελεσματικές απαντήσεις για το περιβάλλον και την κοινωνία».