Αφού διαπίστωσε ότι αδυνατεί να αντιστρέψει το εις βάρος του κλίμα, ο Γιώργος Παπανδρέου επιστρέφει στην τακτική των επικοινωνιακών τρικ. Θα θυμάστε ότι πριν από περίπου δυο εβδομάδες η κυβέρνηση απέρριπτε το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας. Το βράδυ της Δευτέρας όμως ο πρωθυπουργός έκανε στροφή 180 μοιρών και το έθεσε στο τραπέζι του μονολόγου του. Μόνο που ξέχασε να αναφέρει στους υπουργούς του δυο σημαντικά στοιχεία...
Πότε σκοπεύει να κάνει δημοψήφισμα και ποιο θα είναι το ερώτημα στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν οι Έλληνες.
Η εικόνα του πρωθυπουργού δείχνει πολιτικό σε απόγνωση. Αποδεικνύει ότι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και αναζητά τρόπους για να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου αλλά και του ξένου παράγοντα από την πραγματικότητα.
Θέλει να κερδίσει χρόνο μέχρι να πάρει την επιπλέον οικονομική βοήθεια από ΕΚΤ, ΔΝΤ και ΕΕ. Και αφού μας εγκλωβίσει στο Μνημόνιο 2 και περάσει τα δυσβάσταχτα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ύστερα θα ζητήσει τη νομιμοποίηση του λαού.
Ακόμα και τώρα επιμένει να αναζητά συνενόχους. Και από τη στιγμή που τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν του παρέχουν την επιθυμητή για αυτόν συναίνεση, στρέφεται στον κόσμο.
Το περίφημο «περίστροφο» που είχε στρέψει κάποτε ο Γιώργος Παπανδρέου κατά της Ευρώπης, τώρα το γυρνά προς το μέρος μας αλλά και προς την ίδια του την κυβέρνηση.
Μόνο που αποδεδειγμένα ο πρωθυπουργός δεν είναι καλός στη «ρώσικη ρουλέτα». Και αυτό φάνηκε από τις ολέθριες συνέπειες που έχει για τη χώρα μας ο εκβιασμός που επιχείρησε να «στήσει»(;) εις βάρος των Ευρωπαίων, πριν μας οδηγήσει στην ύφεση και στην οικονομική εξαθλίωση.
Σαφέστατα και δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό το πρωθυπουργικό επιχείρημα ότι η κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την κοινωνική δικαιοσύνη επειδή απορροφήθηκε από την προσπάθεια της να σώσει την Ελλάδα από την χρεοκοπία.
Εξίσου αστείο είναι και το να ακούς τον Γιώργο Παπανδρέου να ισχυρίζεται ότι εχθρός του είναι «η ανομία, η ατιμωρησία, η έλλειψη αίσθησης δικαίου, η ανισότητα, η αδιαφάνεια, η αναξιοκρατία, η διαφθορά» και όλο αυτό το πλέγμα πρακτικών και νοοτροπιών που διόγκωσαν το πελατειακό, κοστοβόρο και αναποτελεσματικό κράτος.
Ξεχνά φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος προσωπικά υπήρξε μέρος αυτού του συστήματος. Το υπηρέτησε πιστά και άρα είναι μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Τις ευθύνες που του αναλογούν θα τις καταλογίσει η ιστορία. Ωστόσο ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα πρέπει να λησμονεί πως δεν νομιμοποιείται να αναβαπτίζεται στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ και να εμφανίζει τον εαυτό του ως λευκή -και άρα αθώα- περιστερά, από τη στιγμή που ο ίδιος είναι, εδώ και περίπου 30 χρόνια, αναπόσπαστο μέλος του συστήματος που σήμερα κατακρίνει.
Αναδημοσίευση από το aixmira.gr
