"Η Ελλάδα σε αναλογία επί του ΑΕΠ της είναι πιθανότατα η πλουσιότερη χώρα, με βάση τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους σε ακίνητα, κάτι που είναι σημαντικό. Εάν αυτό γίνει πλήρως κατανοητό από παρατηρητές, επενδυτές και από την αγορά μπορεί να κάνει τη διαφορά, με την προϋπόθεση ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι αξιόπιστες και θα γίνουν με επαγγελματικό τρόπο" υπογράμμισε τη Δευτέρα το βράδυ σε ομιλία του στο Μόντρεαλ του Καναδά ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ...
Συγνώμη, εάν αυτό δεν σύνθημα για λεηλασία έναντι πινακίου φακής της δημόσιας περιουσίας της χώρας μας τότε ποιο είναι;
Το... "ορμήστε" λοιπόν ακούγεται ξεκάθαρα από
τα χείλη των ισχυρών. Με το "ανοίξαμε και σας περιμένουμε" φαίνεται να απαντά ο Γιώργος Παπανδρέου...Και ο Λαός μας; Στριμωγμένος στην πρωτοφανή λιτότητα, την ανεργία και την εθνική κατάθλιψη μοιάζει έτοιμος να βάλει την υπογραφή του σε ένα γενικό ξεπούλημα... "Εάν είναι να σωθούμε εμείς και τα παιδιά μας ας τα δώσουν όλα" λέει ήδη ή ο απλός πολίτης. Ή, το πολύ- πολύ να το πει πολύ σύντομα όταν ο βαθμός οικονομικής του εξαθλίωσής και ψυχολογικής του πτώσης μεγαλώσει. Πολύ θέλει; Μόλις αισθανθεί τις επιπτώσεις στη ζωή του από το καταραμένο "Μεσοπρόθεσμο" θα φτάσει και εκεί...
Το "Μνημόνιο" και το "Μεσοπρόθεσμο" είχαν διαφημιστεί ως οι μοναδικές ελπίδες για τη σωτηρία μας. Το πρώτο αποδείχθηκε όχι απλώς το λάθος φάρμακο για την ασθένειά μας... Αποδείχθηκε το φάρμακο το οποίο έφερε πρόσθετες επιλοκές λόγω αντεδείξεων. Το "Μεσοπρόθεσμο" κινείαι ακριβώς στην ίδια (παράλογη) λογική: Χρειαζόμαστε τόσα δισ., κάνουμε μία διαίρεση και τα χρεώνουμε στους πολίτες. Η αιτιολογία λίγη σημασία έχει. Το αν του τα παίρνουμε επειδή είναι δημόσιος υπάλληλος, ή ελεύθερος επαγγελματίας, επειδή έχει σπίτι, αυτοκίνητο ή πισίνα, εξοχικό, αυθαίρετο ή επειδή πηγαίνει κανα ταβερνάκι λίγη σημασία έχει. Προβλέπει όμως και ξεπούλημα και όχι αξιοποίηση της δημοσιας περιουσίας. Όταν είσαι με το πιστόλι της τρόικας στον κρόταφο δεν μπορείς να κάνεις σωστή επιλογή στρατηγικού επενδυτή, να ζητήσεις δανεισμό για έναρξη μίας επενδυτικής δραστηριότητας ή καλές τιμές όταν πουλάς ένα κομμάτι μίας ΔΕΚΟ. Είσαι στριμωγμένος, εξαρτημένος, αδύναμος... ίσως ανήμπορος. Το ένα φέρνει το άλλο λοιπόν. Και το φως στην άκρη του τούνελ δεν φαίνεται. Το ερώτημα είναι απλό αλλά κρίσιμο: Ακόμη κι αν ξεπουλήσουμε σημαντικό τμήμα της δημόσιας περιουσίας θα ξεχρεώσουμε; Θετικά απαντούσαν και για το Μνημόνιο αλλά είδαμε που μας οδήγησε...
