Ένας άλλος αέρας πνέει στα δημοτικά μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης. Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Δεν πρόκειται για τη μπόχα που έρχεται από τα καταπράσινα (λόγω μόλυνσης βεβαίως ), νερά του Θερμαϊκού, αλλά από τη γενική διεύθυνση των δημοτικών μέσων. Ο Φίλιος Στάγκος, δε χάνει ποτέ την ευκαιρία να μας εκπλήξει, δυσάρεστα είναι η αλήθεια, αλλά του το συγχωρούμε γιατί βάζει σασπένς στη μουντή καθημερινότητά μας. Ποια ρηξικέλευθη ενέργεια τον φέρνει για ακόμη μια φορά στο προσκήνιο της επικαιρότητας;
Μα η πρωτοβουλία του να συγκαλέσει σύσκεψη με τους μουσικούς παραγωγούς του fm100 για θέμα μείζονος σημασίας, την ημέρα που πραγματοποιείται γενική απεργία. Σήμερα Τετάρτη
και ενώ η χώρα σείεται από τους αγανακτισμένους πολίτες, η βουλή είναι αποκλεισμένη, η Ελλάδα κλυδωνίζεται συθέμελα αλλά ο κ. Φίλιος απτόητος. Συγκαλεί σύσκεψη για το πάρτυ. Ναι αυτό είναι το μείζονος σημασίας θέμα. Ένα πάρτυ που θα οργανώσει στο κέντρο της πόλης, κοντά στο χώρο που συγκεντρώνονται οι αγανακτισμένοι. (Είναι και ατρόμητος. Ακόμη ένα προσόν του, στο μακρύ κατάλογο των προτερημάτων του. Αλλά μήπως να το ξανασκεφτεί; Γιατί κυκλοφορούν και αδέσποτες σφαλιάρες και ασυμμάζευτες μούντζες). Και τις τελικές αποφάσεις πρέπει να τις συζητήσει και να τις λάβει την ημέρα της γενικής απεργίας. Γιατί οι μουσικοί παραγωγοί των εκπομπών του δημοτικού ραδιοφώνου μάλλον δεν είναι εργαζόμενοι. Είναι «εθελοντές», όπως τους προτιμά και ο κ. Στάγκος. Ο άοκνος και ακαταπόνητος γενικός διευθυντής, ο οποίος υποστηρίζει με θέρμη το μεγαλεπήβολο σχέδιο του να αναμορφώσει τα δημοτικά μέσα της Θεσσαλονίκης, παραβλέπει την απεργία. Αγνοεί τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων, αφοσιωμένος στο στόχο του. Και το διακύβευμα είναι κρίσιμο. Το πάρτυ επιδιώκει να στήσει ο άνθρωπος. Να μην ξεφύγουν οι λεπτομέρειες της οργάνωσής του. Αλήθεια, παρά την άγνοιά μου, μου έρχεται στο νού ένας διάλογος από την Ιστορία, που μπορεί να είναι και μύθος αλλά διδακτικός σίγουρα. «Και ρώτησε η Μαρία Αντουανέτα, γιατί φωνάζει ο λαός; Γιατί πεινάει μεγαλειοτάτη της απάντησαν. Και γιατί δεν τρώει, ανταπάντησε από την πλευρά της. Γιατί δεν έχει ψωμί να φάει της είπαν. Και η Αντουανέτα αγέρωχη διερωτηθεί, ας φάει παντεσπάνι». Οποιαδήποτε ομοιότητα, με πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις είναι απλώς συμπτωματική.
Ένας αγανακτισμένος αλλά διαμαρτυρόμενος εργαζόμενος