Στη διαπίστωση ότι "τίποτε νέο δεν προέκυψε από την κατ' αντιπαράσταση εξέταση των Μιχ. Λεμούσια και Π. Σαξώνη αφού και οι δυο τους επέμειναν στις γνωστές τους θέσεις" συμφωνούν στα ρεπορτάζ τους όλες οι σημερινές εφημερίδες, που καλύπτουν με εκτενή ρεπορτάζ τη χθεσινή συνάντηση των δύο...
Ωστόσο, νομικοί κύκλοι επιμένουν ότι προέκυψε κάτι το πολύ σημαντικό: η γνώση του ανακριτή κ. Αλεξίου για το τι πραγματικά συμβαίνει στην υπόθεση...
Δηλαδή, από τη μία πλευρά
την θέση του καταχραστή Π. Σαξώνη που μόνο λέει, κατηγορεί και ισχυρίζεται ότι υπήρχαν συναντήσεις και δοσοληψίες χρημάτων και σημειωμάτων χωρίς όμως να προσκομίζει ούτε ένα στοιχείο, ούτε ένα ντοκουμέντο...
Και από την άλλη, την πλευρά του Μιχ. Λεμούσια που αποδεικνύει με έγγραφα ότι δεν είχε γνώση της υπεξαίρεσης και να ζητά μάρτυρες για τις περίφημες αυτές συναντήσεις, χωρίς να παίρνει απαντήσεις. Εύλογα λοιπόν δημιουργείται το ερώτημα: Μα, κανείς δεν αντιλαμβάνεται την αναξιοπιστία ενός καταχραστή, ο οποίος όσο ήταν στις φυλακές συμμετείχε σε κύκλωμα εκβιαστών, όπως ανακοίνωσε η αστυνομία, που προχωρά σε καταγγελίες για το τι υποτίθεται ότι έκανε ή είδε ή του είπαν, χωρίς καμία απόδειξη;
Είναι χαρακτηριστικό το θέμα των "συναντήσεων" των δυο τους: ο Σαξώνης λέει ότι συναντούσε τον Λεμούσια στο γραφείο του το απόγευμα. Ωστόσο ισχυρίζεται κάτι χωρίς να το αποδεικνύει. Γιατί εάν όντως γίνονταν αυτές οι συναντήσεις σε έναν τόσο δημόσιο χώρο, όπως το Καραβάν Σαράι, τότε κάποιος σίγουρα θα τους είχε δει. Πώς άραγε έμπαινε στο Δημαρχείο χωρίς να τον βλέπει ο φύλακας της εισόδου; Πώς έμπαινε στο γραφείου του γενικού γραμματέα χωρίς να τον έχει δει ποτέ η απογευματινός γραμματέας του;
Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα... Τα οποία ακόμη δεν έχουν απαντηθεί...