Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας,
κ. Αντώνη Σαμαρά
στη συζήτηση στη Βουλή
για τον Εφαρμοστικό Νόμο του Μεσοπρόθεσμου
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα, μερικά πράγματα πρέπει να τα πούμε με το όνομά τους.
Πρώτα-πρώτα, κάποιες απαντήσεις προς την ίδια την κυβέρνηση:
* Επαναλαμβάνετε μονότονα ότι η «μόνη λύση είναι το Μεσοπρόθεσμο», μια που, όπως λέτε, και η Τρόικα και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν δέχονται τις απόψεις μας...
Οι υπεύθυνοι του ΕΛΚ, επόμενο είναι, την άποψη της Τρόϊκας να τη λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Όμως, τους έχει ήδη εμπεδωθεί η αίσθηση, ότι στην υλοποίηση του Μνημονίου υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ στόχων και πραγματικότητας.
Βέβαια περιμένουν. Ελπίζουν η «συνταγή» τελικά να φέρει αποτελέσματα. Εγώ τους είπα - με στοιχεία αδιάσειστα, που πολλές φορές τα έχω πει απ’ αυτό το βήμα: Με αυτή τη θεραπεία «γιατρειά» δεν υπάρχει!
Και λυπάμαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί σε λίγους πάλι μήνες, και εκείνοι και η Τρόικα και εσείς, θα διαπιστώσετε ότι πράγματι, το «φάρμακο» της συνταγής αυτής χειροτέρεψε την κατάσταση του «ασθενή».
Παρ’ όλα αυτά, η Τρόικα - σας το ξαναείπα - στην τελευταία Έκθεσή της, ήδη αποδέχεται μια σειρά από προτάσεις μας. Όχι, ασφαλώς, τα πάντα. Ούτε και το πιο σημαντικό, τη μείωση των φόρων. Πάντως, όμως, θεωρεί θετική την άποψη της Νέας Δημοκρατίας για τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις αποκρατικοποιήσεις, υιοθετεί προτάσεις μας όπως η εργασιακή εφεδρεία, ο μηχανισμός τεκμαρτής φορολόγησης για τους αυτοαπασχολούμενους και συμφωνεί με τη Νέα Δημοκρατία για την ανάγκη συμψηφισμού και εξάλειψης των οφειλών του Δημοσίου.
Τώρα, για θυμηθείτε: Πριν 18 μήνες σας λέγαμε για εμπροσθοβαρή εκτέλεση του ΕΣΠΑ: Δηλαδή, να εκταμιεύετε κονδύλια τώρα και να μεταθέσετε την εθνική συμμετοχή μετά από δύο-τρία χρόνια. Δεν το κάνατε. Και τώρα που το κατάλαβε η Ευρώπη, το υιοθετείτε κι εσείς! Αλλά σε πολύ δυσμενέστερες συνθήκες πλέον...
Πριν 12 μήνες, σας είπαμε για τα 50 δισεκατομμύρια που μπορούν να βρεθούν από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Το υιοθέτησε τελικά η Τρόικα. Και τότε το υιοθετήσατε κι εσείς...
Και στα φορολογικά, μη προτρέχετε, πάλι θα δικαιωθούμε: Απόδειξη;
Να τι λέει μια άλλη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: «Ότι σε χώρα που βρίσκεται σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση και υψηλή ανεργία επιβάλλεται μείωση φορολογικών συντελεστών»!
Πάρτε την, να την έχετε...
Επομένως, οι ισχυρισμοί ότι κάθε άποψή μας απορρίπτεται από τους ξένους, είναι ευσεβείς πόθοι του κ. Παπανδρέου.
Κι είναι δυσάρεστο, κ. Παπανδρέου, να γίνεστε «βασιλικότερος του Βασιλέως». Κι είναι απογοητευτικό να ταυτίζεστε απόλυτα με ό,τι προτείνουν οι ξένοι και η Τρόϊκα. Να τα δέχεστε χωρίς αντίσταση. Χωρίς ίχνος διάθεσης για διαπραγμάτευση. Και μετά να επιτίθεστε σε μένα επειδή προσπαθώ, με κάθε τρόπο, να περισώσω ό,τι μπορώ από μια Οικονομία που διαλύεται, από μια κοινωνία που απελπίζεται, κι από ένα λαό, που το μόνο που το έμεινε να διεκδικεί, είναι η Αξιοπρέπειά του.
Εμείς πάντως, κάναμε ολοκληρωμένες προτάσεις. Στην Τρόικα! Γιατί η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται, απλά αποδέχεται.
Συμπέρασμα: Εμείς στην ουσία διαπραγματευόμαστε με την Τρόικα, για λογαριασμό της Ελλάδας, ένα διαφορετικό δρόμο διεξόδου από την κρίση.
Η κυβέρνηση δεν υπάρχει πουθενά σε όλο αυτό το σκηνικό...
Αλήθεια, η κυβέρνησή σας τι κάνει;
Όταν η Τρόικά συμφωνεί με τις απόψεις μας, τις υιοθετείτε και μας ζητάτε να τις... στηρίξουμε!
Όταν η Τρόικα διαφωνεί, ο κ. Παπανδρέου ... πανηγυρίζει γιατί «απορρίπτουν τις προτάσεις μας οι ξένοι»!
Όπως στο τελευταίο σημείο για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών:
Μας είπε η Τρόικα – και επαναλαμβάνει η κυβέρνηση – ότι αν μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, θα αυξηθεί το έλλειμμα:
Ακούστε: το αντίθετο συνέβη και αυξήθηκε το έλλειμμα! Όχι «θα» συμβεί. Ήδη συνέβη: Αυξήσατε τους φόρους και μειώθηκαν τα φορολογικά έσοδα! Με αποτέλεσμα να αυξηθεί το έλλειμμα...
Δεν το λέμε εμείς, αποδείχθηκε ήδη: Η αύξηση των φόρων ήταν λάθος.
Δεν λέμε, λοιπόν, τίποτε περίεργο: Απλώς, διορθώστε το λάθος!
Αυτό λέμε. Κι αυτό θα εξακολουθήσουμε να λέμε.
Μέχρι να το καταλάβουν. Και μέχρι να τους πείσουμε.
Ποιοι να το καταλάβουν; Ποιους να πείσουμε. Μα την Τρόϊκα φυσικά...
Γιατί η κυβέρνησή σας δεν έχει δική της γνώμη. Ό,τι πεί η Τρόϊκα!
Εμείς θέλουμε αυτό να αλλάξει.
Για να δυναμώσει η διαπραγματευτική θέση της χώρας:
Γι’ αυτό ρωτάμε την κυβέρνηση συνεχώς: Αφήστε προς στιγμήν τι λέει η Τρόικα. Εσείς τι λέτε; Η δική σας θέση ποια είναι;
Έχετε τόσο χαμηλό βαθμό αντίστασης που δεν πείθετε κανένα, ούτε καν για εκείνα που θα μπορούσε, ίσως, να πειστεί...
Μη μας λέτε την άποψη της Τρόϊκας. Αυτή την ξέρουμε. Τη δική σας να μας πείτε. Έχετε;
Μη εμφανίζεστε ως «επιτήδειοι ουδέτεροι» ή ως «τρίτοι», «αμέτοχοι παρατηρητές». Εδώ μιλάμε για το πώς θα αποφύγουμε την χρεοκοπία της χώρας μας.
* Είπαν μετά κάποιοι, ότι ευτυχώς που η κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή παίρνει την ευθύνη για να περάσει το Μεσοπρόθεσμο! Το οποίο εμείς οι υπόλοιποι, το καταψηφίζουμε μεν, αλλά κατά βάθος, ευχόμαστε - δήθεν - να ...περάσει και δήθεν λυτρωθήκαμε που πέρασε. Δηλαδή… υπολογίσαμε και η χώρα να μην πτωχεύσει και τη φθορά να την πάρει ακέραια το ΠΑΣΟΚ.
Αυτά καταλαβαίνετε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, γιατί μόνον εσείς σκέφτεστε έτσι.
Εμείς δεχθήκαμε να κάνουμε μέχρι και Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Εσείς το αρνηθήκατε στο τέλος.
Γιατί το αρνηθήκατε; Γιατί δεν αντέχετε να μοιραστείτε τις ευθύνες διακυβέρνησης, έστω και σε κρίσιμες ώρες. Δηλαδή, κάνατε πίσω για καθαρά μικροκομματικό όφελος. Αλλά και για έναν ακόμα λόγο: Γιατί δεν αντέχετε να διαπραγματευθείτε το Μνημόνιο. Κι αυτό φάνηκε τις μέρες αυτές.
Όταν λέμε εμείς «επαναδιαπραγμάτευση», εννοούμε να περάσουν εκείνα που μπορούν να προκαλέσουν Επανεκκίνηση της Οικονομίας για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία.
Όταν λέτε εσείς «επαναδιαπραγμάτευση», εννοείτε να πάρουμε τα ελάχιστα εκείνα που μας δίνουν οι ξένοι, όταν διαπιστώνουν πως έκαναν λάθος.
Δεν εννοούμε, λοιπόν, τα ίδια πράγματα. Γι’ αυτό και δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε...
Σας το είπα και χθες: Θεωρούμε ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι ένα βήμα ακόμα στο λάθος δρόμο. Ένα βήμα που μας φέρνει πιο κοντά στη χρεοκοπία.
Εμείς θα κληθούμε να διαχειριστούμε τα αδιέξοδά σας!
Σε τι θα ’πρεπε εμείς να χαιρόμαστε που πέρασε το μεσοπρόθεσμο Που μας βάζετε πιο βαθιά σε αδιέξοδο;
Ρωτήστε τους εαυτούς σας: Πιστεύετε σοβαρά ό,τι το Μεσοπρόθεσμο θα μας βγάλει από το πρόβλημα που δεν μας έβγαλε το Μνημόνιο; Το πιστεύετε;
Εδώ δικοί σας βουλευτές, απ’ αυτούς που ψήφισαν ΝΑΙ χθες, το είπαν καθαρά ότι δεν βγαίνει! Όχι ένας και δύο. Οι μισοί και πάνω...
Μην ασχολείστε, λοιπόν, αν «λυτρωθήκαμε» εμείς. Ρωτήστε τους δικούς σας. Εκείνοι ευχαριστήθηκαν που πέρασε; Το πιστεύουν αυτό;
Μα, αν δεν το πιστεύουν, όπως δημόσια πλέον λένε, πώς να το ευχαριστηθούν;
Κι αν δεν το ευχαριστήθηκαν εκείνοι που το ψήφισαν, γιατί να χαρούμε εμείς, που ήμασταν εξ αρχής αντίθετοι και το καταψηφίσαμε;
Επομένως, να ξέρετε: ότι εγώ και μόνος «και μετά πολλών» και χωρίς εσάς και μαζί σας, θα εξακολουθώ να δίνω τη μάχη για να αλλάξει η λάθος πολιτική.
Και να αρνούμαι πεισματικά τη διαιώνιση ενός λάθους.
Γιατί όταν συνεχίζεται κάτι αποδεδειγμένα εσφαλμένο, δεν μένει ίδια η κατάσταση. Χειροτερεύει!
Κι όσο αργούμε να διορθώσουμε το λάθος, τόσο δυσκολότερα μπορεί να διορθωθεί. Κι όσα περισσότερα λάθη προσθέτουμε, τόσο πιο δύσκολα να επανέλθουμε στο σωστό δρόμο αργότερα.
Αυτός είναι ο λόγος της διαφωνίας μας. Λόγος ουσίας.
Κι αυτά τα επιχειρήματα ακούγονται πλέον στην Ευρώπη. Όλο και περισσότερο, απ’ όλο και περισσότερους. Ακούγονται και εισακούγονται...
Τρίτον, ακούμε τώρα να μας... «απειλείτε», ότι θα φέρετε τη νέα δανειακή Σύμβαση, το λεγόμενο Μνημόνιο-ΙΙ, με 180 ψήφους. Μάλιστα υπουργός της Κυβέρνησής σας είπε ότι η ψήφιση με 180 δεν απαιτείται από το Σύνταγμα, αλλά θα το κάνετε για να πιέσετε την Αντιπολίτευση. Δηλαδή για να την εκβιάσετε…
Μην κουράζεστε. Σας το λέμε ξεκάθαρα και σας το λέμε από τώρα, για να κάνετε τους λογαριασμούς σας. Εμείς, αν δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά η κατεύθυνση της Πολιτικής, θα το καταψηφίσουμε και τότε.
Και με 180 και με 250 και με... 300 να το φέρετε!
Το καταλάβατε;
Αν έχουν γίνει αλλαγές, αν έχει επιτραπεί στην Ελλάδα να αναπνεύσει και στην Οικονομία να ανακάμψει, θα το ψηφίσουμε ακόμα και ως απλό νόμο να το φέρετε. Τόσο απλό.
Βέβαια εγώ βγάζω ένα συμπέρασμα ακούγοντας για 180: Ότι ετοιμάζεστε να αποδράσετε μέσα από πρόωρες εκλογές! Γιατί γνωρίζετε άριστα τη θέση μας από ανύποπτο χρόνο: εκβιασμούς δεν δεχόμαστε.
Εκτός αν εκείνο που δεν σας άφησαν οι δικοί σας να κάνετε, δηλαδή να παραιτηθείτε πριν λίγες μέρες, τώρα θέλετε να το κάνετε, ζητώντας 180.
Μα καλά, τέτοια μανία παραίτησής έχετε;
Για να σοβαρευτούμε: Με βάση το Σύνταγμα, 180 ψήφοι απαιτούνται μόνο στην περίπτωση εκχώρησης εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Έχετε συνομολογήσει τέτοιο πράγμα;
Αν τώρα μας λέτε «ξεχάστε το Σύνταγμα, το κάνουμε με πολιτικά κριτήρια», αυτό δεν αναιρεί τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα μιας τέτοιας απόφασης. Γιατί το πόσες ψήφοι χρειάζονται για να περάσει ένας Νόμος, το καθορίζει το Σύνταγμα κι όχι η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή.
Επί πλέον, εισάγετε ξαφνικά τον εκβιασμό, ως έννοια θεμιτή στο Εθνικό μας Δίκαιο. Γιατί, αλίμονο αν δεχθεί το Κοινοβούλιο ότι η πλειοψηφία μπορεί να καθορίζει κάθε φορά, σύμφωνα με τις σκοπιμότητες και τους εκβιασμούς της, τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων για την υπερψήφιση των νόμων.
Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι εισάγετε στην πραγματικότητα ένα νέο εθιμικό και απολύτως αντισυνταγματικό επί πλέον λόγο πρόωρης διάλυσης της Βουλής. Αντιλαμβάνεστε που μπορεί να οδηγήσει αυτό; Σε μόνιμη πολιτική αστάθεια και εκτροπή.
Στις δημοκρατίες, τέτοιοι εκβιασμοί σε βάρος του Κοινοβουλίου και του λαού, αποτελούν αποκρουστικές συμπεριφορές.
Και τέτοιους εκβιασμούς, η Νέα Δημοκρατία δεν δέχεται...
Ακούμε, μάλιστα, χθες και σήμερα, ότι ο Πρωθυπουργός είχε συνεργασίες για να προετοιμάσει το δημοψήφισμα. Τις απόψεις μας, σας τις είπαμε προχθές από αυτό το βήμα. Εδώ η κοινωνία βράζει και σεις διαβουλεύεστε για το πώς θα διοργανώσετε περαιτέρω διαβουλεύσεις; Το «σύνδρομο της Αντουανέτας», το έχετε ακούσει; Ο κόσμος φωνάζει για ψωμί κι εσείς διαβουλεύεστε για το παντεσπάνι…
Τέταρτον, συνεπείς με αυτά που λέμε, εμείς θα ψηφίσουμε ορισμένα κρίσιμα άρθρα του Εφαρμοστικού Νόμου. Γιατί είναι πράγματα που εμείς προτείναμε. Και γιατί μας ενδιαφέρει – το καταλαβαίνει ο καθένας γιατί μας ενδιαφέρει -να προχωρήσουν.
Ξέρετε, ήδη, ποια ψηφίζουμε:
Το κεφάλαιο για την περιστολή της σπατάλης. Που συμπίπτει σε πολλά με τη δική μας πρόταση. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει από πέρσι: Το χτύπημα της σπατάλης!
Όχι να επιβάλετε τις θυσίες μόνο στους πιο αδύναμους, με οριζόντιες περικοπές...
Επίσης στις αποκρατικοποιήσεις. Στις οποίες θα είμαστε ιδιαίτερα υποστηρικτικοί, αν οι τελικές αποφάσεις ληφθούν με διαφάνεια και με σεβασμό στην επενδυτική διάσταση. Όχι με μόνο κίνητρο τον εισπρακτικό πανικό. Και σε καμιά περίπτωση, βέβαια, το ξεπούλημα.
Την αξιοποίηση της περιουσίας, που υπήρξε δική μας πρόταση, την ψηφίζουμε έτσι κι αλλιώς.
Δηλαδή, ψηφίζουμε στα βασικά και στα κρίσιμα.
Ασφαλώς δεν θα στηρίξουμε τη νέα φορο-επιδρομή! Εμείς, όπως γνωρίζετε, πιστεύουμε ότι από την πλευρά των εσόδων χρειάζεται διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Όχι περαιτέρω «ξεζούμισμα» όσων ήδη πληρώνουν. Μόνο που διεύρυνση της βάσης δεν θα γίνει, και η φοροδιαφυγή δεν θα αντιμετωπιστεί, αν δεν μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές. Κι εκεί, όπως ξέρετε, βρίσκεται η μεγάλη διαφωνία μας.
Πέμπτον, και μια που μίλησα για συναίνεση, να σας πώς κι αυτό: Αν σας ενδιαφέρει ειλικρινά και δεν το λέτε για να κοροϊδεύετε, μια συμβουλή: Σταματήστε το παραμύθι ότι φταίει η προηγούμενη διακυβέρνηση για όσα πληρώνει σήμερα ο τόπος. Εμείς σε τέτοιες στιγμές αποφεύγουμε να σας θυμίζουμε ότι εσείς είστε οι αρχιτέκτονες και οι κατασκευαστές του τεράστιου χρέους. Εσείς το φτιάξατε τη δεκαετία του 80. Εσείς εμποδίζατε κάθε προσπάθεια για συμμάζεμα όταν ήσασταν στην Αντιπολίτευση. Εσείς μιλάγατε συνεχώς για «αναδιανομή»... δανεικών - ποτέ για παραγωγή και ανταγωνιστικότητα.
Και τώρα έχετε φτάσει να αναδιανέμετε, φόρους, αδικίες, θυσίες και οδύνες.
Εσείς προστατεύατε κάποιες θρασύτατες συντεχνίες. Που σήμερα μπλοκάρουν τα πάντα...
Σταματήστε, λοιπόν, το παραμύθι ότι η Νέα Δημοκρατία αύξησε το χρέος στην τελευταία διακυβέρνησή της κατά 125 δισεκατομμύρια μέσα σε 5 χρόνια! Γιατί θα σας επαναλαμβάνω συνεχώς, μέχρι να το εμπεδώσετε, ότι απ’ αυτά τα 125 δισεκατομμύρια που της χρεώνετε, τα περισσότερα αφορούν αναχρηματοδότηση χρέους που βρήκε - χρέους δικού σας - τόκους από χρέος που βρήκε, που εσείς της αφήσατε, υποχρεώσεις που εσείς είχατε αναλάβει για πληρωμές εξοπλιστικών, Ασφαλιστικών Ταμείων και υγείας, και που οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας τελικά πλήρωσαν.
Μόνο 7 από τα 125 δισεκατομμύρια, σε πέντε χρόνια, αφορούν την καθαρή προσθήκη χρέους από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και μεσολάβησε και μια παγκόσμια κρίση...
Αν θέλετε, λοιπόν, κλίμα συναίνεσης ή έστω εθνικής συνεννόησης, σταματήστε αυτό το παραμύθι. Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα εγώ, με την ίδια ακριβώς λογική - μη τη δική σας μικροκομματική λογική - ότι στους 20 μήνες που κυβερνάτε, δανειστήκατε πάνω από 100 δισεκατομμύρια;
Γιατί τόσα δανειστήκατε μαζί με την αναχρηματοδότηση χρέους.
Θα ήταν δίκαιο αυτό;
Και μη με αναγκάζετε, κάθε τόσο, να σας θυμίζω ότι εσείς ήσασταν που μετατρέψατε ένα πρόβλημα χρέους σε κρίση δανεισμού. Ότι επί των ημερών σας και εξ αιτίας της πολιτικής σας ανέβηκαν τα spreads και μας πέταξαν από τις αγορές...
Και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: Αυτές τις μέρες υπήρχε κόσμος – εκατοντάδες χιλιάδες λαού - στις πλατείες, με πρόθεση να διαμαρτυρηθεί ειρηνικά. Κρατώντας ελληνικές σημαίες και βγάζοντας την ψυχή του και τις αγωνίες του, όχι τα κομματικά πάθη του.
Αυτές τις ειρηνικές διαμαρτυρίες τις αμαύρωσαν ελάχιστοι, μερικές δεκάδες «γνωστοί-άγνωστοι» κουκουλοφόροι.
Και η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να προστατέψει το δικαίωμα των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, από τις ασχήμιες μιας χούφτας ατόμων, που δεν τολμούν να δείξουν το πρόσωπό τους. Ίσως γιατί δεν έχουν πρόσωπο.
Δεν θα τους χαρακτηρίσω. Αλλά εσείς κι εδώ αποτύχατε!
Γιατί είναι δική σας ευθύνη η εξασφάλιση της δημόσιας τάξης και η ταυτόχρονη τήρηση των κανόνων της Δημοκρατίας. Είναι καθήκον σας η προστασία και της Ασφαλείας και της Ελευθερίας των πολιτών. Κι εσείς αποτύχατε πανηγυρικά και στα δύο!
Και να μη μιλήσω – καλύτερα να μη μιλήσω – για πολύ περίεργες σκηνές που είδαμε στις τηλεοράσεις μας. Που μυρίζουν κάτι χειρότερο από απλή ανικανότητα. Μυρίζουν παρακράτος.
Αυτή την ώρα δε θέλω να πω τίποτε περισσότερο, Όμως εσείς και ο αρμόδιος υπουργός σας, πρέπει να δώσετε, εδώ στη Βουλή, απαντήσεις για όσα έγιναν χθες.
Γιατί, αν δεν μπορείτε να ελέγξετε μικρές ομάδων ελάχιστων κουκουλοφόρων, πώς θα ελέγξετε το έλλειμμα και το χρέος της χώρας μας; Πώς θα διαπραγματευθείτε με τους δανειστές μας καλύτερους όρους;
Θα σας πω το ηπιότερο που μπορεί να σας πει κανείς.
Και ίσως το χειρότερο που μπορεί να ακούσει ένας πολιτικός:
Είστε, τελικά, λίγοι!
Πολύ λίγοι...
Ο λαός το έχει αντιληφθεί ήδη. Και εσείς θα το καταλάβετε στις εκλογές!
