εναλλακτικές κατευθύνσεις είτε στο μαύρο είτε στο άσπρο. Το ζητούμενο ήταν η επικράτηση του ενός είτε του άλλου βασιλιά με οποιοδήποτε παράπλευρο κόστος. Εαν αυτό συντελείτο με τρείς κινήσεις και κατέληγε σε ΡΟΥΑ ΜΑΤ ακόμη καλύτερα.
Φαίνεται ωστόσο πως το παιχνίδι έχει αλλάξει ύφος. Το ζητούμενο δεν είναι πια ο βασιλιάς αλλά η ύπαρξη της ίδιας της σκακιέρας που φαίνεται να καταρρέει στους ρυθμούς ενός άλλου ασπρόμαυρου παιχνιδιού...του ντόμινο. Δυστυχώς πολλοί εκ των στρατιωτών/ στρατηγών/ αυλικών φαίνεται να μην το έχουν λάβει σοβαρά και συνεχίζουν να κινούνται σε συντεταγμένες κινήσεις και στρατηγικές σαν να μην άλλαξε ποτέ το παραμικρό.
Η σημερινή παρέμβαση του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης κου Πάγκαλου (για τους μη γνωρίζοντες, μίλησε για πρώτη δημοκρατία στην Ελλάδα από το 1981 και μετά) για πολλούς ήταν μια κίνηση τακτικής. Μια επέμβαση εσωκομματική στον έτερο στρατηγό κο Βενιζέλο (ο οποίος ματαίως επικοινώνησε με τον κο Σαμαρά επιμένοντας σε συναίνεση σε αντίθεση με τις κορώνες του κου Πάγκαλου) αλλά και ένα μήνυμα στους στρατιώτες του προέδρου από τα μετόπισθεν για να θυμηθούν το παλαιό καλό ΠΑ.ΣΟ.Κ και να μην αποδειχθούν λιπόψυχοι στην προσεχή ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Θα μπορούσε δε η επιθετική γραμμή Πάγκαλου να ήταν μεμπτή σε άλλους χρόνους άλλων εποχών ίσως πρό του 74 που μνημόνευσε, αλλά όχι στο Κοινοβούλιο του σήμερα που πασχίζει από έλλειψη φωνών ουσίας και όχι ΕΞ-ουσίας. Την ουσία λοιπόν (ποσώς με απασχολεί η εξουσία επι τω προκειμένω) την έχει χάσει ο κος Αντιπρόεδρος.
Θα μπορούσε κανείς να σταθεί σε πολλά όσον αφορά την Δημοκρατία επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά σίγουρα είναι προκλητικό - όχι μόνο στην μνήμη των φίλα προσκείμενων στον καραμανλισμό- να ξεχνά ο κος Πάγκαλος ότι ακόμη και η εξασφάλιση του Μεσοπρόθεσμου, στο όνομα του οποίου μάχεται αυτή την στιγμή η κυβέρνησή του, δεν θα ήταν γεγονός αν δεν υπήρχε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η είσοδος της Ελλάδας στην τότε Ε.Ο.Κ. .
Είναι δε αστεία η δευτερολογία με την επιχειρηματολογία περί Δημοκρατίας του Παπανδρέου το 81 γιατί επι Καραμανλή υπήρχε το δίλημμα "Καραμανλής ή τανκς". Να θυμηθούμε μήπως το πιο πρόσφατο σλόγκαν της κυβέρνησής του" Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;". ..
Το περίεργο είναι ότι ο κος Πάγκαλος ξεχνά επίσης ότι ζούμε στην εποχή της διαδικτυακής πληροφόρησης οπου η πρόσβαση στα γραπτά είναι πιο αποδοτική από οποιαδήποτε ρητορεία. Μια μικρή αναζήτηση μας έφερε στο παρόν κείμενο με τίτλο Κωνσταντίνος Καραμανλής : ένας κοσμοκαλόγερος της πολιτικής" που έχει αναρτηθεί στο site του στις 14.4.2008.
"....Το βασικό ήταν ότι ο Καραμανλής είχε αλλάξει προς την κατεύθυνση μιας κοινωνικής αντίληψης της σύγχρονης δημοκρατίας που πολύ λίγη σχέση είχε με την ιδεολογία και τη φυσιογνωμία της παλιάς ΕΡΕ..... --..... σε μία από τις πρώτες επαφές μου με τον Πρωθυπουργό τότε Ανδρέα Παπανδρέου μου είχε πει: « θα σε παρακαλούσα να βλέπεις κάθε τόσο τον Καραμανλή, μία φορά το μήνα τουλάχιστον ή συχνότερα αν το επιθυμεί..."
δείτε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ
