Γράφει ο Χρήστος ΝικολαίδηςΟι χθεσινές εξελίξεις αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά ότι πολλά σε αυτή τη χώρα ίσως άλλαξαν ή μπορεί να αλλάξουν. Αλλά ένα στοιχείο παραμένει παντού και πάντα ισχυρό και καθοριστικό: το «ΠΑΣΟΚικό DNA»…
Το στοιχείο αυτοσυντήρησης, γαντζώματος στην εξουσία και παραμερισμού του οποιουδήποτε ζητήματος προκειμένου να επιτυγχάνεται διαρκώς ο αυτοσκοπός, που διακατέχει τον «πράσινο εσμό» ξετυλίχτηκε
έκδηλα τις τελευταίες μέρες και όρισε όλες τις εξελίξεις. Από την ώρα που ένας πρωθυπουργός δηλώνει ότι μπαίνει σε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου μέχρι την ώρα που όλο αυτό το δραματικό σκηνικό καταλήγει σε έναν ανασχηματισμό τύπου «άλλαξε ο Μανωλιός…» το μόνο που κυριαρχεί είναι το «ΠΑΣΟΚικό DNA».
Οι άνθρωποι απλούστατα είναι γαντζωμένοι στην εξουσία. Έτσι απλά! Και όταν το σύστημα τους άρχισε να κλυδωνίζεται, και όταν τη συγκρότηση του απείλησε ο ίδιος ο ΓΑΠ, και όταν η πτώση εμφανίστηκε ως απειλή στον ορίζοντα με την παραίτηση- αποχώρηση κάποιων βουλευτών, μίλησε η «ψυχή του ΠΑΣΟΚου»! Έφτανε μία ολιγόωρη συνεδρίαση με μερικά συζυγικά καυγαδάκια στο ενδιάμεσο για να σκεπαστούν όλα. Κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι επειδή η Βάσω Παπανδρέου «τα έριξε χοντρά», επειδή ο ΓΑΠ έκανε «αυστηρή αυτοκριτική» και επειδή οι κορυφαίοι υπουργοί παραιτήθηκαν των ομιλιών τους επειδή νυχτώσαμε, ότι παύει να υπάρχει το πολιτικό πρόβλημα της χώρας! Αστειότητες…
Ο ΓΑΠ όταν είδε ότι η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου απειλείται, έπαιξε με το "Βασικό Ένστικτο" των συντρόφων του: Τους διεμήνυσε: " Μην με πιέζετε και πολύ γιατί δεν το' χω σε τίποτε να την... κάνω και τότε εσείς θα χάσετε"... Ούτε την Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας είχε κατά νου ούτε τον Σαμαρά ήθελε να προσεγγίσει. Το Μεσοπρόθεσμο ήθελε να σώσει... Θυσιάζοντας για το σκοπό αυτό την όποια αξιοπιστία του είχε απομείνει αλλά και τη θεσμική υπόσταση του ύπατου αξιώματος...
Την ώρα που ο Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτηση του στον Αντώνη Σαμαρά με την περίφημη έκφραση «αν είμαι εγώ το πρόβλημα, τότε μπορώ να αποχωρήσω» τελείωνε ουσιαστικά με το αξίωμά του. Το πολιτικό του κεφάλαιο εξαντλήθηκε. Ποτέ ένας πρωθυπουργός στο παρελθόν δεν συμπεριφέρθηκε με έναν τόσο ποταπό τρόπο. Και η έκφραση που ακολούθησε στην περίφημη τρίτη τηλεφωνική συνομιλία «Συγνώμη Αντώνη αλλά δε θα μπορέσω, θα το δούμε κάποια στιγμή στο μέλλον» έβαλε το κερασάκι στην παπανδρεϊκή τούρτα της αναξιοπιστίας και της έλλειψης σοβαρότητας…
Σήμερα συμπεριφέρονται σα να μην έχει συμβεί τίποτε… Σα να μην υπήρξε ποτέ η Πέμπτη, σα να την κατάπιε η μαύρη τρύπα του χρόνου…
Το κόμμα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, των κοινωνικοποιήσεων, των Δημοσίων Υπαλλήλων και των κρατικοδίαιτων συμβούλων δεν είναι μέρος της λύσης. Είναι το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού προβλήματος.
