Του Γιώργου Καισάριου
Εν αναμονή λοιπόν... Περιμένοντας την Ευρώπη να βρει φόρμουλα να κάνει το 2+2=22 αγαπητέ αναγνώστη. Θα ήθελα πάρα πολύ να ξέρω τι είναι όλα αυτά που συζητάνε τόσο καιρό και θα ήθελα πολύ να ακούσω τα διάφορα σχέδια που επεξεργάζονται. Σύμφωνα με πληροφορίες στον Τύπο, υπάρχουν δεκάδες συνδυασμοί σχεδίων διάσωσης στο τραπέζι.
Προφανώς, για να μην έχουν καταλήξει σε τίποτα, μάλλον τα νούμερα δεν βγαίνουν προς το συμφέρον κανενός. Διότι κάποια συμφωνία θα επιτευχθεί μόνο όταν το συμφέρον της πλειοψηφίας θα έχει ικανοποιηθεί. Και επειδή 2+2 δεν κάνει 22, είναι προφανές ότι τα συμφέροντα όλων δεν θα ικανοποιηθούν. Κάποιος πρέπει να πάρει χασούρες αγαπητέ αναγνώστη.
Αν τεθεί θέμα κουρέματος, τη χασούρα θα την πάρει η αγορά, αν τεθεί θέμα monetization, τη χασούρα θα την πάρει η αξία του ευρώ. Είναι θέμα το ποιος θα πάρει τη χασούρα. Από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, οι διαπραγματεύσεις για το ποιος θα πάρει αυτή τη χασούρα, ακόμα δεν έχουν καταλήξει πουθενά.
Για την ιστορία πάντως, το τελευταίο σχέδιο διάσωσης περιλαμβάνει επιμήκυνση των ελληνικών ομολόγων ύψους 201 δισ. ευρώ περίπου, που λήγουν έως το 2020, σε συνδυασμό με αγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά. Καλή τύχη στα μαθηματικά της υπόθεσης λέω εγώ. Πάντως όποιος λύσει τον ελληνικό γρίφο χωρίς κούρεμα, αξίζει 10 Νόμπελ βραβεία οικονομικών.
Μόνο ελάχιστες φωνές λογικής επικρατούν σε αυτή την ήπειρο, αλλά αυτές οι φωνές δεν έχουν λέγειν στις διαπραγματεύσεις (της χασούρας). Ο Χανς Πέτερ Καϊτέλ, πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικής Βιομηχανίας BDI, σε επιστολή προς τα μέλη του συνδέσμου του, λέει ότι θα πρέπει να μειωθεί το χρέος της Ελλάδος σε επίπεδα τέτοια που να μπορεί η Ελλάδα να το εξυπηρετεί και παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την Ελλάδα όπως παλαιότερα είχε γίνει για την Γερμανία. Επίσης θεωρεί ότι είναι αναπόφευκτη η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην βίαιη προσαρμογή της Ελλάδος.
Εν ολίγοις, ο καλός Γερμανός πρόεδρος του σύνδεσμο BDI μας λέει ότι τις χασούρες πρέπει να τις υποστεί η αγορά. Αλλά λόγω του ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι κουβαρντάδες (με ξένα λεφτά - OPM), επιμένουν να πληρώσουν όλο αυτό το χρέος τα παιδιά μας. Όπως λέει και ο καλός μου φίλος Παναγιώτης Γεννηματάς, “η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα στην ιστορία που θα κληθεί να πληρώσει το 100% του ονομαστικού της χρέους”.
Άκουσε κανένας τι είπε στην τηλεόραση το πρωί του Σαββάτου ο κύριος Λοβέρδος, σχετικά με το που σκοντάφτει η συμμετοχή των ιδιωτών στο roll over του ελληνικού χρέους; Είπε ο κύριος Λοβέρδος, ότι οι διοικήσεις των τραπεζών είναι διστακτικές στο να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, αν αυτά δεν συνοδεύονται από εγγυήσεις. Για ποιο λόγο; Διότι ασκούνται πιέσεις από τους μετόχους τους! Κάτι λέγαμε για το fiduciary duty πριν μερικές μέρες.
Ακούω συνέχεια τον κύριο πρωθυπουργό να λέει ότι θέλει μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα. Το ερώτημα το δικό μου είναι, τι ακριβώς θα ήθελε να συμπεριλάβει αυτή η λύση; Διότι με εξαίρεση να μου έχει ξεφύγει κάτι, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλει ο κύριος πρωθυπουργός από την Ευρώπη. Αναδιάρθρωση δεν θέλει, κούρεμα δεν θέλει, να μειώσει το δημόσιο δεν θέλει, λεφτά όμως από την Ευρώπη θέλει.
Μπορεί κανείς να με διαφωτίσει, τι είναι αυτό ακριβώς που θέλει ο κύριος πρωθυπουργός από την Ευρώπη; Και αν η μοναδική απάντηση είναι η έκδοση ευρωομολόγου, ζήτω πού καήκαμε!
Στο μεταξύ οι τράπεζες πέρασαν για άλλη μια φορά τα stress tests, άλλα σαν την προηγούμενη φορά, τα αποτελέσματά αυτά δεν λένε τίποτα στην αγορά και πάνω από όλα, δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη. Διότι αν η αγορά πίστευε σε αυτές τις δοκιμασίες, να είστε σίγουροι ότι η αγορά θα έτρεχε και δεν θα έφτανε (ανοδικά εννοώ). Το γεγονός όμως ότι η ΑΤΕ συνεχίζει και πέφτει, σημαίνει ότι η αγορά εκτιμά ότι το margin account της τράπεζας είναι ακόμα κόκκινο και αυτά τα stress tests, μόνο tests δεν είναι.
Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που βγάζει τους νόμους σε αυτή τη χώρα. Διότι την ευθύνη δεν μπορώ με τίποτα να την ρίξω στο κοινοβούλιο, διότι μόνο η Βουλή δεν νομοθετεί. Είναι άραγε κάποιοι γραφειοκράτες που δεν ξέρουν τι να κάνουν και προσπαθούν άπλα να κάνουν τη ζωή μας δύσκολη, ή είναι οι ίδιοι οι υπουργοί που έχουν όλες αυτές τις έξυπνες ιδέες;
Η τελευταία έξυπνη ιδέα είναι η φυλάκιση όσων χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ και πάνω στο δημόσιο. Το σκέφτηκαν καλά αυτό; Υπάρχουν τόσες άδειες φυλακές στην Ελλάδα, ώστε μπορεί το κράτος να βάλει φυλακή τους δεκάδες χιλιάδες φορολογούμενους που χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ;;;
Αλλά ακόμα και αν υπάρχουν τόσα κελιά και ανάλογες φυλακές (που δεν υπάρχουν), σκέφτηκαν πόσο κοστίζει το να συντηρήσεις τόσους κρατούμενους; Είναι άραγε προς το συμφέρον της πολιτείας να ξοδέψει όλα αυτά τα λεφτά, με σκοπό να εισπράξει το ποσό των 5.000 ευρώ; Μήπως αυτά που θα εισπραχτούν θα είναι λιγότερα από το κόστος της όλης διαδικασίας;
Τέλος, ο νέος τσάρος της οικονομίας, ο κύριος Βενιζέλος αγαπητέ αναγνώστη, προειδοποίησε ότι σε λίγο το υπουργείο θα μπορεί να διασταυρώσει τα πάντα για τις καταθέσεις στο εξωτερικό. Τώρα για ποιο λόγο προειδοποιεί δεν έχω ιδέα. Ας το κάνει χωρίς καμία προειδοποίηση και χωρίς να προλάβει κανένας να κάνει τίποτα.
Με την άρση του τραπεζικού απορρήτου (μας είπε ο καλός υπουργός), μπορεί να πληροφορηθεί ποια είναι τα εμβάσματα που έχουν σταλεί το τελευταίο διάστημα στο εξωτερικό και θα καλέσει όλους αυτούς τους καταθέτες να δηλώσουν τα στοιχεία! Επιπλέον, θα είναι είναι σε θέση να κάνει διασταύρωση τόκων από καταθέσεις στο εξωτερικό αλλά και τη χρήση πιστωτικών καρτών σε τράπεζες του εξωτερικού. Πολύ ωραία λέω εγώ!! Επιτέλους!
Μια μικρή συμβολή έχω για τον κάλο υπουργό. Οι διασταυρώσεις να αρχίσουν από το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας και μετά να προχωρήσει ο κάλος υπουργός πάρα πέρα. Μάλιστα, για να κατευνάσει το δημόσιο αίσθημα, να αρχίσει από τα πρόσωπα που έχουν εκλεγεί από το κόμμα του τα περασμένα 20 χρόνια και μετά στην αντιπολίτευση και πάει λέγοντας.
Και μόνο όταν τελειώσει αυτή η έρευνα, να ερευνήσει την υπόλοιπη Ελλάδα. Όχι ότι κατηγορώ κανέναν για φοροδιαφυγή ή κάποια δόλια πράξη (προς θεού!), αλλά για να αποστομώσει όλους αυτούς που κατηγορούν τους πολιτικούς ότι τα έχουν φάει και για να αποδείξει τον μέσο πολίτη ότι τα κόμματα δεν φταίνε σε τίποτα.
george.kesarios@capital.gr