ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ
« Η Λ Υ Σ Ι Σ Τ Ρ Α Τ Η «
Γράφει ο Βασίλης Δεδίδης
Μια έκπληξη και συνάμα μια ευχαρίστηση, περίμενε τους θεατές στο Θέατρο Δάσους του Δήμου Χαλκηδόνας, στο..
Δ.Δ.Ν.Χαλκηδόνας, από την θεατρική ομάδα του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου Ν.Χαλκηδόνας.
Και τούτο φυσικά οφείλεται στην καταπληκτική παράσταση που ανέβασαν όλα τα παιδιά του Συλλόγου, με πολύ κέφι και πολύ μεράκι, μια παράσταση που τολμώ να πώ, ότι δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από ένα επαγγελματικό γκρούπ ηθοποιών και όχι μόνο.
Γιατί , όλη η παράσταση ήταν διανθισμένη, με εξαίρετα κουστούμια, με μια καταπληκτική μουσική, με σκηνικά προσαρμοσμένα πλήρως στο στόρυ του έργου, με ένα χορό οργανωμένο και χορογραφικά πολύ νεωτερίστικο και με μια σκηνοθεσία που σίγουρα είχε ροή , δέσιμο και πάνω από όλα στήσιμο των ηθοποιών, σε ένα έργο δύσκολο και πολύ «ατακαδόρικο».
Τώρα σε ότι έχει να κάνει με το ανέβασμα του έργου, πρόκειται για την γνωστή «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» του Αριστοφάνη, που πρωτοπαίχθηκε γύρω στα 400π.χ., με αφορμή τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Γνωστή η ιστορία, όπου η Λυσιστράτη μια δυναμική γυναίκα της Αθήνας, οργανώνει τις Αθηναίες να απέχουν από τα συζυγικά τους καθήκοντα, προκειμένου οι άντρες τους να συνάψουν ειρήνη και να μην ασχολούνται με τον πόλεμο. Βέβαια ο Αριστοφάνης, γνωστός και μη εξαιρετέος για την αθυροστομία του, γράφει το έργο με τόση αδρή εκφορά του λόγου του, που πολλές φορές σοκάρει, είναι όμως παγκοίνως γνωστό ότι οι πράξεις είναι αυτές που σοκάρουν και όχι τα λόγια.
Το έργο παίζεται αιώνες από τότε, με πολλές παραλλαγές με πολλές διασκευές και πολλές προσθαφαιρέσεις.
Τα παιδιά της θεατρικής ομάδας του Συλλόγου, από ότι έμαθα από τον σκηνοθέτη της παράστασης Κώστα Μελίδη, βοηθήθηκαν από το ΚΘΒΕ από μια παράσταση που ανέβηκε το 2007 με μετάφραση του Βαρβέρη και μουσική του Χριστιανάκη και βασιζόμενοι στον καμβά εκείνου του έργου , έκτισαν την δική τους παράσταση.
Φάνηκε όμως ότι το έργο το δούλεψαν για καιρό, ο κάθε συμμετέχων-ουσα ηθοποιός, ήξερε πότε θα πεί τον ρόλο που έπρεπε να πεί, καίτοι ο αριθμός των ηθοποιών ξεπερνούσε τα τριάντα άτομα επί σκηνής.
Ευρηματικοί όλοι τους και πολύ καλοί στην άρθρωση και πάνω από όλα, παιδιά όμορφα και σημερινά , που με την δουλειά τους, και την ομορφιά τους, έδειξαν στους θεατές , ότι οι δυσκολίες της ζωής, τις περισσότερες φορές παρακάμπτονται, προκειμένου ο άνθρωπος να τέρψει την ψυχή του, με μια καλή παράσταση. Σίγουρα αξίζουν συγχαρητήρια από τον πιο ασήμαντο που στήθηκε στην σκηνή, μέχρι και τον πιο κορυφαίο, με τον οποίο θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ, λίγο περισσότερο. Και φυσικά δεν είναι άλλος από την σπίθα αυτού του Συλλόγου, από τον άνθρωπο που εγώ πιστεύω ότι αδικήθηκε με την σημερινή του ενασχόληση, τον φίλο και συνδημότη μου πλέον, τον Σάκη τον Κωνσταντέλια.
Καταρχάς αξίζουν συγχαρητήρια σε αυτήν που τον έντυσε τόσο εντυπωσιακά, σε αυτόν που τον χτένισε ακόμη εντυπωσιακότερα- και από ότι έμαθα, ήταν ο φίλος μου ο Τάκης ο Φίλτσος του οποίου η απόδοση και σαν ηθοποιός στο έργο , ήταν καταπληκτική-, αλλά το πιο εντυπωσιακό από όλα τα προαναφερόμενα, ήταν και είναι το ταλέντο αυτού του ανθρώπου, που εγώ θα γίνω λίγο υπερβολικός, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από ανάλογες αριστοφανικές παραστάσεις του μεγάλου μας ηθοποιού, Θύμιου Καρακατσάνη. Ο τρόπος που μιλούσε, ο τρόπος που την παύση του λόγου του, την αντικαθιστούσε με το μειλίχιο και πονηρό βλέμμα του και προπαντός η λυγερόκορμη κορμοστασιά του που την έστηνε στην σκηνή πάντα πλάγια και με κάθετη ματιά στους θεατές, ήταν το απαύγασμα της επιτυχίας του. Βέβαια η ετοιμότητα του λόγου του και οι ατάκες του, προσαρμοσμένες στην εποχή μας-δεν ξέχασε ούτε το ΔΝΤ, ούτε την τρόϊκα-, είναι το δυνατό του «ατού» και φυσικά, φάνηκε ότι τόσα χρόνια με ότι και να καταπιάστηκε, πάντοτε το έφερε σε πέρας με επιτυχία, γιατί πάντοτε ξεχείλιζε το μεράκι του.
Φίλε ξέρω ότι είσαι ένας καλός επαγγελματίας και ένας καλός οικογενειάρχης, θα ήσουν όμως ένας πολύ άριστος και μεγάλος καλλιτέχνης, που σίγουρα αν μη τι άλλο, θα άφηνες εποχή στα θεατρικά δρώμενα αυτού του τόπου. Τα θερμά μου συγχαρητήρια.
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην εξάρω στην προσπάθεια αυτή των παιδιών και την μεγάλη συμμετοχή του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, με τον Πρόεδρο της τον Πασχάλη τον Μποτζόπουλο, τον Χρήστο τον Αβραμίδη , την Θεόκλεια και όλους τους άλλους που από παράλειψη δεν μνημόνευσα και τους ζητώ συγγνώμη.
Εγώ πάντως πέρασα το βράδυ μου πάρα πολύ καλά και θετικά και ευχαριστώ όλους τους συντελεστές για το αποτέλεσμα αυτής της παράστασης. Ευχή μου, πάντα επιτυχίες και που τώρα η διεύρυνση των δημοτικών διαμερισμάτων του Δήμου, είναι πολύ πιο μεγαλύτερη, να μπορούν όλες οι καλλιτεχνικές δυνάμεις του Δήμου, να ενωθούν και να μας δώσουν ακόμη μεγαλύτερες και πληρέστερες παραστάσεις, φυσικά με την συμπαράσταση την ηθική αλλά προπάντων οικονομική του Δήμου.
Κύριε Δήμαρχε απευθύνομαι σε σας, αρκεί να σας υπενθυμίσω μια αγγλική παροιμία που σε ελεύθερη μετάφραση λέει τα παρακάτω:
«Εάν μια φορά αποτύχατε εκεί που προσπαθήσατε, ξανά-ξανά, προσπαθήστε.»
Βοηθείστε τον πολιτισμό αυτού του τόπου, γιατί παιδικές χαρές μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος, πολιτισμό όμως λίγοι Δήμαρχοι παράγουν.
