Ένα από τα προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Αντιδήμαρχος Κρύας Βρύσης κ. Αϊβαζίδης Ιωάννης στην Δημοτική Ενότητα Κρύας Βρύσης ήτανε και αυτό του προγράμματος της μετεγκατάστασης των Τσιγγάνων σε..
ανθρώπινες εγκαταστάσεις. Ως γνωστόν ο πρόχειρος καταυλισμός των τσιγγάνων βρίσκεται απέναντι από το Δημοτικό Στάδιο στην Βόρεια είσοδο της πόλης.
Ο κ. Αϊβαζίδης δήλωσε σχετικά: «Ένα από τα πρώτα θέματα που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ήτανε και αυτό της μετεγκατάστασης των τσιγγάνων σε νέες ανθρώπινες εγκαταστάσεις. Μαζί με τον Δήμαρχο Γρηγόρη Στάμκο μελετήσαμε τον φάκελο του έργου από την αρχή ώστε να δούμε για ποιο λόγο υπάρχει στασιμότητα. Από τα πρώτα έγγραφα – επιστολές του τότε Δημάρχου (νυν Αντιπεριφερειάρχη) Θεόδωρου Θεοδωρίδη όπου είχε αιτηθεί 110.000.000 δραχμές το 2000, την δημοπράτηση και την έναρξη των εργασιών επί Δημαρχίας του κ. Ουραηλίδη και τις ενέργειες του Δημάρχου κ. Ναυροζίδη. Σίγουρα το έργο έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό. Ιδιαίτερα γιατί οι συνδημότισσες και συνδημότες μας θα έπρεπε να είχανε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Ως νέα Δημοτική Αρχή κοιτάμε μπροστά. Προσπαθούμε να δώσουμε οριστική λύση για αυτούς τους ανθρώπους. Ως Αντιδήμαρχος Κρύας Βρύσης και σε συνεργασία με τον Δήμαρχο κ. Στάμκο έχουμε συχνή επαφή με τις υπηρεσίες του Υπουργείου σχετικά με το έργο με κωδικό 2000ΣΕ0550002 και την προμήθεια των 20 κοντέϊνερ – σπιτιών που θα προμηθευόταν ο πρώην Δήμος Κρύας Βρύσης. Για την ενημέρωση του κόσμου πρέπει να αναφέρουμε ότι το έργο έχει κολλήσει σε δικαστική διαμάχη. Πιο συγκεκριμένα ένας από τους εργολάβους που δεν επιλέχθηκε ως ανάδοχος για αυτά τα σπίτια έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η πρώτη δικάσιμος είχε οριστεί για τις 12 Απριλίου, αλλά δυστυχώς δόθηκε αναβολή για τις 20 Σεπτεμβρίου 2011. Ελπίζουμε να συζητηθεί η υπόθεση και να παρθεί απόφαση. Σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσουμε να έχουμε επαφές με τις υπηρεσίες του Υπουργείου και να ενημερώνουμε σχετικά. Σε κάθε περίπτωση πρέπει όλοι μας να αντιμετωπίζουμε το θέμα της μετεγκατάστασης των τσιγγάνων με κοινωνική ευαισθησία και προπάντων με υπευθυνότητα. Και σίγουρα θα πρέπει μόλις καταφέρουμε να τους παράσχουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης να αρχίσουμε και κάποιο πρόγραμμα ένταξης στο κοινωνικό σύνολο».
