Ας μη κρυβόμαστε σε μια τέτοια εποχή. Καμία Διαμαντοπούλου και κανένα ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν με τον νέο Νόμο να ενισχύσουν την Παιδεία. Σε μία χώρα που καταρρέει και ένα κόμμα που το αργότερο μέχρι το Σεπτέμβρη θα πρέπει να δώσει μία εκλογική μάχη για την πολιτική του επιβίωση το ζητούμενο είναι να σωθεί. Με αυτό το Νόμο η Υπουργός Παιδείας απλά ενεργοποιεί το πολιτικά της αντανακλαστικά και με μία βεβιασμένη κίνηση απλά θέλει να ελέγξει όχι μόνο τις δομές και την
λειτουργία αλλά και τα ίδια τα πρόσωπα που θα διοικούν το Πανεπιστήμιο …απλά περαστικά μας!
Τι συνέβαινε ως τώρα με τις φοιτητικές παρατάξεις ;
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως με το Νόμο της Γιαννάκου το 2007 , οι φοιτητικές παρατάξεις είχαν βγει ήδη εκτός παιχνιδιού. Η καθολική ψηφοφορία που προέβλε το τότε Νομοσχέδιο για όλους τους φοιτητές ουσιαστικά έβαζε στην γωνία τους συνδικαλιστές που ήταν απλά όπως όλοι οι φοιτητές και δεν είχαν ειδικά μεταχείριση. Επιπλέον δεν συμμετείχαν στις οικονομικές επιτροπές και δεν είχαν δικαίωμα ψήφου στην εξέλιξη κάποιου καθηγητή. Απ αυτό γίνεται αντιληπτό πως το επίκεντρο του νέου Νομοσχεδίου δεν έχει άλλο στόχο από το να ελέγξει τα ιδρύματα και να δημιουργήσει επικοινωνιακές εντυπώσεις , χωρίς επί της ουσίας να αγγίζει τα πραγματικά προβλήματα της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
