Αξιότιμη Κυρία Τεγοπούλου,
τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μας έχετε καταστήσει εκ του σύνεγγυς, αυτόπτες μάρτυρες του κατήφορου, που έχει πάρει η εφημερίδα σας, εδώ και αρκετό καιρό είναι η αλήθεια… Φαίνεται όμως πως σε αυτό τον κατήφορο θέλετε παρέα και ανοχή…!
Δυστυχώς για εσάς και για τους «υποτελείς», που επιλέγετε ως «αερόσακους ασφαλείας», αποφεύγουμε συνειδητά τον συνωστισμό και τον συγχρωτισμό με υπηρέτες της φαυλότητας, της φαλκίδευσης και της παραποίησης της αλήθειας στο βωμό της «ελευθεροτυπίας»(;). Πολύ αμφιβάλλουμε αν το παιχνίδι που παίζετε, αφορά την προάσπιση αυτής, ωστόσο «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο», επομένως αργά η γρήγορά οι προθέσεις σας θα φανούν.
Πάντως, μια πρώτη γεύση μας δώσατε κατά την εκτέλεση του σχεδίου «υποβάθμισης και απαξίωσης της ανάπτυξης της μεταλλευτικής δραστηριότητας της Β/Α Χαλκιδικής». Ενός σχεδίου, που για την υλοποίησή του ποντάρατε σε «κουτσά άλογα». Αναφερόμαστε στη «δημοσιογράφο», που επιλέξατε να φέρει εις πέρας αυτήν την «αποστολή» και τον «έκτακτο συνεργάτη», που η ίδια διάλεξε για να «στοιχειοθετήσει» την ανόθευτη κατά τα άλλα έρευνά της.
Ο τίτλος που τους αποδίδουμε δεν είναι προϊόν εμπάθειας, αλλά δεδομένων που αφορούν τις «επιτυχίες», που έχουν στο ενεργητικό τους… Για τη «δημοσιογράφο» όταν γράφαμε στην προηγούμενη μας απάντηση για την αρχή των «ίσων αποστάσεων», δεν το σημειώσαμε τυχαία. Έχει κάθε δικαίωμα να έχει τις απόψεις και τις ιδέες της. Αυτές όμως στην εκτέλεση ενός δημοσιογραφικού έργου, είναι τοις πάσι γνωστό, πως ένας δημοσιογράφος υποχρεούται να τις κρατάει για τον εαυτό του και όχι να τις «περνάει», ως τελικό συμπέρασμα μέσα από το προσωπικό του «άφιλτρο» φίλτρο.
Στην προκειμένη περίπτωση μάλλον η «δημοσιογράφος» σας, έψαχνε την «αφορμή», για να γίνει ευρέως γνωστή καθώς ακόμη δεν είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, όπως μας ενημέρωσε η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Ενδεχομένως να το πέτυχε, όχι όμως με τρόπο τιμητικό και αξιοπρεπή, θα συμπληρώσουμε εμείς. Επιπροσθέτως θα σημειώσουμε, ότι η επιλογή του «έκτακτου συνεργάτη», την οδήγησε σε αποτελέσματα, που έχουν δημοσιογραφική αξία, αντίστοιχη με εκείνη της εύρεσης νερού στο Καματερό! Θα καταλάβετε πιο κάτω τι εννοούμε και αν με βάση αυτά, της αξίζει της «δημοσιογράφου», μια θέση στον κατάλογο μελών της ΕΣΗΕΑ…
Για τον «έκτακτο συνεργάτη» δεν χρειάζεται να πούμε πάρα πολλά, πέραν του ότι «άξιος ο μισθός του», καθώς οι απόπειρες χειραγώγησης, εκφοβισμού και εφήμερης δημοσιότητας, έχουν ξεπεράσει τα όρια της τοπικής μας κοινωνίας και για αυτό τον έχει περιθωριοποιήσει.
Μας κατηγορούν λοιπόν, Κα Τεγοπούλου, οι τακτικοί και έκτακτοι συνεργάτες σας, ότι στην προηγούμενη μας απαντητική επιστολή, σε ό,τι αφορούσε το λίβελλο «Μην είδατε χρυσό στη Χαλκιδική;», δεν είχαμε ούτε ένα στοιχείο, που να αμφισβητεί το ρεπορτάζ. Νομίζουμε ότι ήμασταν σαφείς, όσο και αν η συνεργάτιδα σας δεν το παραδέχεται, ότι δεν ήταν ρεπορτάζ, αλλά ένα διηγηματικής μορφής άρθρο «συμπερασμάτων», που ανάγονται στη σφαίρα του «πήγα, είδα αυτά που μου είπαν να δω και απήλθα». Δηλαδή, η συνεργάτις σας αντελήφθη και κατέγραψε μόνο αυτά που ισχυρίζεται παγίως η πλευρά που δεν επιθυμεί την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας και την μάχεται κυρίως με επικοινωνιακής φύσης αθέμιτα μέσα.
Στην απάντηση… της απαντήσεως μας, το κείμενό της(;) εμφανίζει στοιχεία «ρεπορτάζ», δεξαμενή των οποίων, όπως καταγγείλαμε από την πρώτη στιγμή, είναι το antigoldgreece.wordpress.com. Τώρα αν αυτό συνιστά αντικειμενική δημοσιογραφική έρευνα, που μπορούσε μάλιστα να γίνει χωρίς τα έξοδα της αποστολής-εκδρομής, τότε έχουμε μια πρώτη εξήγηση για την πτώση κυκλοφορίας της εφημερίδος σας…
Ας το ξεπεράσουμε και ας περάσουμε στα «ευρήματα-κολώνες», που μας παραθέτει αυτή τη φορά, ωσάν τα αρχέτυπα της ανακάλυψης της πυρίτιδας. Έχουμε λοιπόν σε «σμίκρυνση» τη γνώμη που κατέθεσαν η Ο.Ε του ΤΕΕ/ΤΚΜ και η επιτροπή περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. Εάν η «τακτική» συνεργάτιδα σας, δεν εμπιστεύονταν τυφλά, το «αλάθητο» κριτήριο του «έκτακτου» συνεργάτη και προχωρούσε σε μια αληθινή και άνευ όρων δημοσιογραφική έρευνα θα διαπίστωνε τα εξής:
• 1. Στην Ο.Ε. του ΤΕΕ/ΤΚΜ, συμμετέχουν πέρα από τον «έκτακτο» συνεργάτη 5 ακόμη άτομα, τα οποία πρωταγωνίστησαν σε ημερίδες κατά της μεταλλευτικής επένδυσης.
• 2. Τα ίδια «συμπτώματα» συναντούμε, όχι από σύμπτωση πιστεύουμε, στη συμβουλευτική επιτροπή περιβάλλοντος του Α.Π.Θ., με τον κ. Κώστα Κατσιφαράκη να διορίζεται από τη σύγκλητο στις 26/12/2010 πρόεδρος και συντονιστής της επιτροπής. Και ένα μήνα μετά (31/01/2011) να συμμετέχει σε ημερίδα στη Θεσσαλονίκη, κατά της μεταλλευτικής επένδυσης, όπου εξέφρασε δημοσίως την αρνητική του θέση εναντίον της επένδυσης! Στις 12/03/2011, μέσα σε λιγότερο από ενάμισι μήνα δηλαδή, είχαμε την περίφημη «γνωμοδότηση», για την οποία μάθαμε, όχι μέσα από κάποιο επίσημο φορέα του πανεπιστημίου, αλλά και πάλι από το antigoldgreece.wordpress.com…! (τυχαίο;) Μια ημέρα μετά οι αυτόκλητοι σωτήρες του τόπου μας είχαν προγραμματίσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ιερισσό, όπου η συγκεκριμένη γνωμοδότηση έγινε φειγ-βολάν από τα χείλη των «αγνών μαχητών»…
• 3. Άραγε δεν είναι αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας οι συνθήκες επώασης της απόφασης, ο τρόπος ψήφισης της και η ανθρωπογεωγραφία των μελών της; Μία απλή έρευνα στο διαδίκτυο θα έφερνε στο φώς, ότι πέραν του κ. Κατσιφαράκη, υπάρχουν και άλλα μέλη της επιτροπής, τα οποία πρωταγωνίστησαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε αντιμεταλλευτικές ημερίδες. Μάλιστα ενας εξ αυτών, ενώ δεν έχει καν δικαίωμα συμμετοχής στην επιτροπή, καθώς δεν έχει εκλεγεί ούτε τακτικό, ούτε αναπληρωματικό μέλος της, πήρε μέρος στην ηλεκτρονική ψηφοφορία(!), που έγινε ανήμερα την Καθαρά Δεύτερα, συμμετέχοντας στη διαμόρφωση της ισχνής πλειοψηφίας κατά της επένδυσης (22 – 19).
Τώρα το γεγονός, ότι αυτά δεν αποτελούν για τη συνεργάτιδά σας πεδία σοβαρής δημοσιογραφικής έρευνας είναι κάτι, το οποίο πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τόσο εσάς, όσο και τους διευθυντές της εφημερίδας σας. Δηλαδή, δεν σας ενδιαφέρει, αν οι συνεργάτες που επιλέγετε κατέχουν τα στοιχειώδη του λειτουργήματος, που λέγεται δημοσιογραφία; Εμείς όμως ρωτάμε και περιμένουμε απάντηση από εσάς, Κυρία Τεγοπούλου, και όχι από τους «αερόσακους ασφαλείας» σας, ποια αρχή διαφάνειας και αμεροληψίας πληροί το ασύλληπτο, ο «πολέμιος» ενός ζητήματος, να έχει το δικαίωμα της υποβολής άποψης θεσμικού χαρακτήρα, τόσο ο ίδιος όσο και η παρέα του; Γίνεται ο ελεγχόμενος για την ορθότητα των απόψεών του να γίνεται ταυτόχρονα, υπό καθεστώς αδιαφάνειας και ελεγκτής; Αν στη δική σας συνείδηση αυτό είναι επιτρεπτό, τότε μας δίνετε μια σαφέστατη απάντηση, γιατί η κρίση αξιοπιστίας της έντυπης δημοσιογραφίας, είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή.
Η συνεργάτιδά σας, συμπλέουσα απόλυτα με τα ανεδαφικά επιχειρήματα του «έκτακτου συνεργάτη», επιχειρεί να συνδέσει τα εκλογικά αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών του δήμου μας, με το μνημόνιο… και με την εμπλοκή του νυν δημάρχου στην νομοθετική ρύθμιση, που αφορούσε τον αποχαρακτηρισμό δήθεν «δασικής έκτασης» στο Πόρτο Καρράς. Υπάρχει μια σοφή λαϊκή ρήση που αναφέρεται στο «μπέρδεμα της βούρτσας» με παρεμφερή αντικείμενα, η οποία νομίζουμε απαντά στο ακέραιο στην αήθη πρακτική που επέλεξε η συνεργάτιδά σας, για να παραπλανήσει το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας συγχέοντας ανόμοια πράγματα, στο βωμό της πρόκλησης καθαρά και μόνο εντυπώσεων, άσχετων με την πραγματικότητα.
Ένας καχύποπτος και νοσηρός νούς κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να εντοπίσει «συνάφεια» ανάμεσα στην εφημερίδα σας και τις τρομοκρατικές οργανώσεις, επειδή εσείς είχατε και ενδεχομένως να έχετε ακόμη το προνόμιο να δημοσιεύετε τις προκηρύξεις τους, μετά από κάθε χτύπημα…! Αυτό λοιπόν που δεν θέλετε να κάνουν ποτέ σε εσάς, μην επιτρέπετε σε διαδρομιστές της δημοσιογραφίας να το κάνουν μέσα από την εφημερίδα σας σε κανέναν!
Στα ίδια θολά νερά όμως κινείται και η απάντησή της στην καταγγελία των εργαζομένων των μεταλλείων, μένοντας πιστή στις συμβουλές του «έκτακτου μέντορα» της. Μας μιλάει για «πλήρη δήλωση», του προέδρου Χρήστου Ζαφειρούδα, μέσα σε εισαγωγικά, εν είδη απομαγνητοφώνησης, τη στιγμή που δεν είχε κάποιο δημοσιογραφικό κασετόφωνο στα χέρια της, παρά μόνο ένα στυλό και ένα μπλοκ , στο οποίο κρατούσε σημειώσεις σε στυλ μπλαζέ και άκρως νωχελικό. Απόλυτα φυσιολογικό, συμπεραίνουμε εκ των υστέρων, καθώς το «είχε» το ρεπορτάζ… Κάτι που συνιστά όμως μέγιστη προσβολή στην τιμή και την αξιοπρέπεια του εργατικού σώματος της περιοχής μας.
Παρ’ όλα αυτά, έχει το θράσος να την εξομοιώνει με τη φιλοξενία και τις συνθήκες που της παρείχαμε κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο χώρο του μεταλλείου και μιλάει για καθεστώς «παρακολούθησης» από τον υπεύθυνο επικοινωνίας της εταιρείας. Επικαλούμενη μάλιστα ότι βρισκόμασταν σε συνθήκες εργασιακής συνέλευσης!!!
Μέγα ψεύδος. Βρισκόμασταν όλοι οι εργαζόμενοι της βάρδιας μπροστά της, θέλοντας να τιμήσουμε την επίσκεψή της και παράλληλα να της δώσουμε τη δυνατότητα να επιλέξει η ίδια με ποιόν θα ήθελε να μιλήσει. Αντί αυτού μας φορτώνει πρακτικές κάποιων, που δεν ξέρουν, ή δε νιώθουν την τιμή και την υπερηφάνεια που νιώθει, όποιος φοράει τη φόρμα εργασίας του μεταλλωρύχου ή του εργάτη γενικότερα.
Δηλώνουμε ρητά και απαρέγκλιτα, ότι οι εργαζόμενοι των μεταλλείων Χαλκιδικής, δεν έχουν μάθει να είναι υποτελείς και να δίνουν αναφορά σε κανένα. Είναι κάτι που είναι κυριολεκτικά άγνωστο στην συνδικαλιστική νοοτροπία μας.
Ο δημοσιογραφικός τυχοδιωκτισμός της συνεργάτιδός σας κ. Τεγοπούλου, κλείνει με αναφορές για άσκηση σωματικής και ιδεολογικής βίας κατά τη διάρκεια της διαβουλευτικής ημερίδας στον Πολύγυρο στις 26/11/2010 και κατά τη σύσκεψη του νομαρχιακού συμβουλίου για την ψήφιση της ΜΠΕ τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, έτσι όπως της τα είπε η άλλη πλευρά.
Το νόμισμα έχει δύο όψεις κύρια Τεγοπούλου και από τη στιγμή που η συνεργάτιδα σας, επιμένει στη μονόπλευρη διακίνηση απόψεων και ιδεών, χρησιμοποιώντας πάντα το βήμα που της διαθέτει το έντυπό σας, θα σας πούμε ευθαρσώς, πως εμείς οι εργαζόμενοι, υπακούοντας στη φωνή της λογικής και της συνείδησής μας, μπήκαμε μπροστά για να θωρακίσουμε αυτές τις εκδηλώσεις, από τη μπαχαλοποίηση, που επί 6ετία ζούσαμε, σε όποια απόπειρα ενημέρωσης γινόταν, για τα οφέλη της μεταλλείας στη Χαλκιδική. Αν έχετε την όποια αμφιβολία επ’ αυτού, μπορείτε να ρωτήσετε την γ.γ. του ΥΠΕΚΑ, την κα Μαργαρίτα Καραβασίλη. Έχει πολλά να σας πει για το βίο και την πολιτεία των πρωταγωνιστών της πλευράς που επιλέξατε(;) για να αναδείξετε μέσα από το ένθετο περιοδικό της κυριακάτικης «Ε».
Σας διαβεβαιώνουμε, ότι συνθήκες αρένας και μπάχαλου ήθελαν να δημιουργήσουν αυτοί, που κόπτονται για την ερήμωση της Β/Α Χαλκιδικής. Βέβαια, αυτό δεν θα το αποκαλύψει ποτέ δημοσιογραφικά η συνεργάτιδά σας, η οποία υπερασπίζεται εγγράφως, σε συγκεκριμένους διαδικτυακούς τόπους, τέτοιες «δράσεις».
Ένας καχύποπτος και νοσηρός νους θα είχε επίσης απορήσει με την αργοπορία δημοσίευσης της εν λόγω «έρευνας» και θα είχε υποψιαστεί προσπάθεια χειραγώγησης ενδεχόμενων χειρισμών της νέας ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, προς όφελος άλλων συμφερόντων. Προσπαθούμε όμως, πόρρω να απέχουμε από καχύποπτους και νοσηρούς νόες.
Σε ότι αφορά δε τα εργατικά ατυχήματα, μακριά από εμάς η παράθεση στατιστικών στοιχείων, η οποία αποδεικνύει ότι στη μεταλλεία παρατηρείται το μικρότερο ποσοστό ατυχημάτων από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική δραστηριότητα παγκοσμίως και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού ισχύουν οι αυστηρότεροι σχετικοί κανόνες. Η μνήμη των συναδέλφων μας όμως μας αποτρέπει από τη διαδικασία αντιπαράθεσης στατιστικών στοιχείων. Στο μόνο που μας προτρέπει ο σεβασμός στη μνήμη αυτών των συναδέλφων που χάθηκαν, είναι η θέσπιση εσωτερικών μέτρων ασφαλείας ακόμη αυστηρότερων από τη νομοθεσία, για τη διασφάλιση της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας και της δουλειάς όλων μας, που κρατούν σε απόσταση κάθε είδους «δημοσιογραφικής έρευνας».
Πείτε, τέλος, στην ατυχήσασα και παραπλανηθείσα στην καλύτερη των περιπτώσεων συνεργάτιδά σας, πως η γεωχημική σύσταση του εδάφους και υπεδάφους του Στρατωνίου, η οποία είναι ανεξάρτητη εδώ και αιώνες από τη μεταλλευτική διαδικασία, είναι αυτή που δεν επιτρέπει στο Στρατώνι να υδροδοτείται από τις «πηγές» που το περιβάλλουν…
Επειδή όμως οι δικές της οι «πηγές», ρύπαναν και πρόσβαλαν ανεπανόρθωτα, τόσο τους πολίτες όσο και τους εργαζόμενους στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, δίχως ίχνος επιφύλαξης, σας καλούμε να μας κάνετε μήνυση για να αποδειχθεί και μέσα στη δικαστική αίθουσα το ψεύδος και οι στοχευμένες ανακρίβειές της, που σαν στόχο είχαν να πλήξουν το κύρος και την ιστορία μιας ολόκληρης περιοχής, που έχει μάθει να ζει υπερήφανα, χωρίς προστάτες, λαμόγια και επαίτες.
Κυρία Τεγοπούλου,
κλείνοντας θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι δε μας ενδιαφέρει η δημοσίευση αυτής της επιστολής μας, εάν αυτό υπηρετεί μόνο τη διεξαγωγή ενός διαλόγου με τους εκπροσώπους της στείρας άρνησης. Αυτόν τον έχουμε και εδώ και δεν χρειαζόμαστε την Ελευθεροτυπία ως μεσολαβητή. Άλλος είναι ο ρόλος που θα πρέπει να παίξει μια "μεγάλη" εφημερίδα κατά τη γνώμη μας. Η δική σας αρνείται προφανώς. Γι' αυτόν το λόγο και έχει απολέσει αυτήν την πράγματι τιμητική ιδιότητα...
Και επειδή άνθρωποι είμαστε και κάνουμε σφάλματα, θα σας παρακαλούσαμε να μην στρέφετε την πλάτη σας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Η δική μας η ανάγκη είναι μία και αναπόδραστη: εργασία, εργασία, εργασία!!! Και αυτό σ’ έναν ευρύτερο χώρο, που σέβεται την πολιτιστική μας κληρονομιά και αναδεικνύει την προστασία του περιβάλλοντος ως δομικό στοιχείο της κάθε επενδυτικής προσπάθειας. Είναι ιερή η ανάγκη για εργασία κάθε πολίτη και πρέπει να είναι σεβαστή από όλους!
Πολίτες του Δήμου Αριστοτέλη και Εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός
