Όλοι συνομολογούμε ότι η κρίση επέφερε με τον σκληρό τρόπο το τέλος του πελατειακού και καταναλωτικού μοντέλου ανάπτυξης της Μεταπολίτευσης. Ζητούμενο, τώρα, σε αυτήν την κρίσιμη
πολιτική καμπή, είναι οι πρακτικές προδιαγραφές για μία αναπτυξιακή αναγέννηση στην Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας, αντιστρέφοντας το σημερινό αρνητικό κλίμα.
Ο ΣΕΒ, σε συνεργασία με την Ελληνική Ένωση Τραπεζών και την Τράπεζα της Ελλάδος, ανέλαβε την πρωτοβουλία να αναθέσει στον διεθνούς κύρους μελετητικό οργανισμό McKinsey & Co αυτήν την κρίσιμη μελέτη, στόχος της οποίας είναι να δώσει ορατή αναπτυξιακή διέξοδο στην ελληνική κοινωνία. Στη μελέτη αυτή δώσαμε τον τίτλο «Η Ελλάδα 10 Χρόνια Μπροστά» για να στείλουμε ένα διπλό μήνυμα. Το μήνυμα ενός οικονομικού σχεδιασμού σε βάθος δεκαετίας και το μήνυμα της βούλησής μας να κοιτάξουμε μπροστά, ξεφεύγοντας από την ανακύκλωση της σημερινής καχεξίας. Για την εκπόνησή της ο ΣΕΒ επεδίωξε την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και των παραγωγικών φορέων, ενώ σημαντική ήταν η συνεισφορά ορισμένων υπουργείων –όπως της Οικονομίας, της Ανάπτυξης, του Πολιτισμού και της Ενέργειας και Περιβάλλοντος, με τα οποία η McKinsey είχε αποδοτική συνεργασία.
Θα σας παρουσιάσουμε σήμερα τα βασικά συμπεράσματα και κατευθύνσεις της μελέτης, η οποία βρίσκεται στο τελικό στάδιο ολοκλήρωσής της, αριθμεί πάνω από 500 σελίδες και περιλαμβάνει πάνω από 100 συγκεκριμένες προτάσεις για την ανάπτυξη. Είναι η πρώτη μελέτη που έχει εξετάσει όλους τους κλάδους της οικονομίας για να αναδείξει εκείνους που μπορούν να δημιουργήσουν τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και τις περισσότερες θέσεις εργασίας και να καταλήξει σε συγκεκριμένες και ποσοτικοποιημένες προτάσεις. Στόχος του ΣΕΒ είναι να παρουσιάσει τη μελέτη στην κοινή γνώμη, στους κοινωνικούς εταίρους και στην Αντιπολίτευση, προκειμένου να αποκτήσει την ευρύτερη δυνατή συναινετική βάση. Οι εκπρόσωποι της McKinsey θα σας την παρουσιάσουν σε όσο βάθος επιτρέπει ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας.
Το σημαντικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι με την υλοποίηση ορισμένων κρίσιμων μεταρρυθμίσεων –παράλληλα με αυτές που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τις οποίες η μελέτη θεωρεί δεδομένες– μέσα στη δεκαετία 2011 – 2020 η χώρα μας μπορεί να πετύχει μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης πάνω από το 3%, διπλάσιο από αυτόν που θεωρείται εφικτός σήμερα, γεγονός που συνεπάγεται μία επιπρόσθετη αύξηση του ΑΕΠ της τάξης των €50 δισ. Μπορεί επίσης να δημιουργήσει περισσότερες από 500.000 νέες θέσεις εργασίας, να μειώσει το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο κατά €15 δισ. και το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά €7 δισ. (σε τιμές του 2010).
Όπως επισημαίνει η μελέτη, η χώρα μας δεν διαθέτει αόρατο δια γυμνού οφθαλμού συγκριτικό πλεονέκτημα, το οποίο θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί. Ωστόσο, η εθνική ανάπτυξη μπορεί να απογειωθεί αν δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα κι αν εκσυγχρονίσουμε και εξορθολογήσουμε τις παραδοσιακές ατμομηχανές της οικονομίας μας –όπως τον τουρισμό, τη γεωργία, τη βιομηχανία τροφίμων και το λιανεμπόριο. Κι αν εκμεταλλευτούμε σωστά τις ευκαιρίες που προσφέρουν άλλοι τομείς, όπως η ενέργεια και κάποια νέα πεδία ευκαιριών που η μελέτη ονομάζει «ανερχόμενους αστέρες».
Ας μου επιτραπεί επίσης να υπογραμμίσω κάτι ειδικότερο που καταδεικνύει αυτή η μελέτη. Σε μία χώρα που παρουσιάζεται ως αποβιομηχανοποιημένη, ο συκοφαντημένος τομέας της ευρύτερης βιομηχανίας παραμένει ο παραγωγικός κλάδος με τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της οικονομίας και με τη μεγαλύτερη απασχόληση. Οι μεγάλες μεταποιητικές μονάδες αποτελούν τους συντριπτικά μεγαλύτερους αιμοδότες σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Το τονίζω αυτό διότι η εύκολη συνταγή μίας ορισμένης πολιτικής ρητορείας στον τόπο μας είναι να αποδίδει όλα τα κακά στο λεγόμενο μεγάλο κεφάλαιο –που δήθεν εκμεταλλεύεται τους πάντες χωρίς να αποδίδει τίποτα στο κοινωνικό σύνολο.
Με πολύ απλά λόγια, η μελέτη της McKinsey υποδεικνύει ότι, πράγματι, δυνατότητες και ευκαιρίες υπάρχουν. Σε εμάς εναπόκειται να διαμορφώσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να επενδύσουμε σε αυτές και να διανεμηθούν τα οφέλη τους στην ελληνική κοινωνία, δημιουργώντας μία νέα, βιώσιμη, εξωστρεφή παραγωγική βάση. Τα δανεικά των εταίρων μας και τα χρήματα του ΕΣΠΑ δεν αποτελούν εχέγγυο για πραγματική και σταθερή ανάπτυξη, δεν δίνουν μόνιμη και πειστική διέξοδο από το σημερινό αδιέξοδο. Η διέξοδος βρίσκεται στα χέρια ενός κράτους που πρέπει να αναμορφωθεί και στα χέρια μίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας που πρέπει με τόλμη να αδράξει τις ευκαιρίες που δημιουργεί η αναγκαία αλλαγή. Τα κλειδιά του μέλλοντός μας είναι στα δικά μας χέρια.
http://www.drougos.gr/?p=15751
