Η κυβέρνηση υπό την πίεση των δανειστών υπόσχεται καθημερινά ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις στη χώρα που θα στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό της, αλλά η λαϊκή παροιμία λέει πως «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι», γιατί η πρακτική μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι ο πολιτικός κόσμος αποφεύγει οτιδήποτε έχει πολιτικό κόστος κι απλά για το θεαθήναι θα γίνουν κάποιες προσπάθειες περισσότερο να ξεγελαστούν οι ξένοι…
Για να γίνω κατανοητός, θα φέρω ένα παράδειγμα από το χώρο της δικαιοσύνης. Στη χώρα μας η δικαιοσύνη απονέμεται με ρυθμούς αργούς που φιλοτεχνούν εικόνα αρνησιδικίας. Ολοι οι υπουργοί Δικαιοσύνης, μόλις αναλάβουν καθήκοντα, εξαγγέλλουν ως πρώτο στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής Δικαιοσύνης και στην πορεία παίρνουν κάποια μέτρα χωρίς αποτέλεσμα συνήθως γιατί είναι ημίμετρα και δε συνοδεύονται από υλικοτεχνική υποδομή.
Ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης είχα συζητήσει κατ' επανάληψιν με την ηγεσία της Δικαιοσύνης και υπουργούς Δικαιοσύνης για τους τρόπους ταχύτερης απονομής Δικαιοσύνης. Kάποιοι πρότειναν παράταση του ωραρίου διεξαγωγής δικών μέχρι τις 8 μ.μ. (δε το δέχονται οι δικαστικοί υπάλληλοι), αποποινικοποιήσεις αδικημάτων, θέσπιση υψηλών παραβόλων που θα αποτρέπουν τους πολίτες από υποβολή μηνύσεων και άσκηση ενδίκων μέσων κ.λπ. Με την ευκαιρία αυτών των συζητήσεων (που συνεχίζονται ακόμη και σήμερα) είχα προτείνει (ήταν θέση του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης) τη σμίκρυνση του χρόνου των δικαστικών διακοπών. Σήμερα τα δικαστήριά μας λειτουργούν κανονικά μόνο 8,5 μήνες το χρόνο, γιατί κλείνουν 2,5 μήνες το καλοκαίρι (λειτουργούν τμήματα διακοπών), 15 μέρες την περίοδο των Χριστουγέννων και 15 μέρες την περίοδο εορτών του Πάσχα. Αυτό πριν 100 ή 50 χρόνια είχε κάποια αιτιολογία, γιατί τότε το καλοκαίρι υπήρχε θέρισμα και αλώνισμα που γινόταν με το χέρι και δεν μπορούσαν οι πολίτες να προσέρχονται στα δικαστήρια ως διάδικοι ή μάρτυρες… Τώρα εξέλιπαν οι λόγοι κι αν περιορίζαμε το χρόνο των διακοπών σε 1,5 μήνα (στο μήνα Αύγουστο, σε μία εβδομάδα τα Χριστούγεννα και μία εβδομάδα το Πάσχα), θα είχαμε σίγουρα ταχύτερη απονομή Δικαιοσύνης.
Ολοι βρήκαν ενδιαφέρουσα την παλιά πρόταση - θέση του ΔΣΘ αλλά έπειτα από διερευνητικές επαφές είδαν ότι θα υπήρχαν ισχυρές αντιδράσεις και αγνοήθηκε η πρόταση.
Ανέφερα επιγραμματικά αυτό το θέμα, για να επισημάνω ότι και σήμερα που «πιάσαμε πάτο» δε γίνονται ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις από φόβο του πολιτικού κόστους. Για να υπάρξουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις, πρέπει να υπάρχει θάρρος για ρήξεις και τομές, που όμως λείπει και γι’ αυτό η χώρα πορεύεται με ημίμετρα και «μπαλώματα»... που βαφτίζονται «μεταρρυθμίσεις».
*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι πρώην πρόεδρος του ΔΣΘ
το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ της 13-7-2011
