Το απαξιούμενο από τους βουλευτές-φωτογράφους ΑΣΕΠ

(στη μνήμη του Αναστάσιου Πεπονή )


Τυχαία έπεσε το μάτι μου σε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας που έκρινε ως συνταγματικό το Μνημόνιο 1 και ότι η συνταγματική αρχή της οικονομικής ελευθερίας δεν ανέχεται περιορισμούς στην άσκηση επαγγέλματος) που έκρινε υπόθεση εποχικού πυροσβέστη, ο οποίος είχε ζητήσει να προσληφθεί στο Πυροσβεστικό Σώμα ως μόνιμος...
 πυροσβέστης ή ως πολιτικός υπάλληλος επί τη βάσει των διατάξεων των άρθρων 31 ν. 2800/2000 και 4 ν. 2840/2000.

Τι ορίζουν τα άρθρα αυτά;

Αρθρο 31 ν. 2800/2000 «`Οποιος συμμετέχει ενεργά στην καταδίωξη ή σύλληψη δραστών σοβαρών εγκληματικών πράξεων ή σε αστυνομική επιχείρηση προς πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος ή σε επιχείρηση του Πυροσβεστικού Σώματος προς κατάσβεση πυρκαγιάς ή διάσωση κινδυνευόντων προσώπων, εκθέτοντας αποδεδειγμένα τη ζωή του σε κίνδυνο, εισάγεται καθ` υπέρβαση και χωρίς εξετάσεις, μετά από αίτησή του, στη Σχολή Αστυφυλάκων ή Πυροσβεστών, εφόσον διαθέτει τα προβλεπόμενα από τις οικείες διατάξεις προσόντα, πλην του αναστήματος. Η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών διαπιστώνεται με `Ενορκη Διοικητική Εξέταση που ενεργείται μετά την υποβολή του σχετικού αιτήματος».

Άρθρο 4 Ν.2840/2000 «΄Οποιος διακρίνεται για εξαίρετες πράξεις, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 31 του ν. 2800/2000 (ΦΕΚ 41 Α`) δύναται αντί να καταταγεί στην Ελληνική Αστυνομία ή το Πυροσβεστικό Σώμα να προσλαμβάνεται κατόπιν αιτήσεώς του στα εν λόγω Σώματα αντίστοιχα, ως πολιτικός υπάλληλος ή με οποιαδήποτε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ανάλογα με τα προσόντα του, κατ` εξαίρεση των ισχυουσών διατάξεων και ανεξαρτήτως ύπαρξης κενής οργανικής θέσης, επιφυλασσομένων των διατάξεων περί κωλυμάτων διορισμού (άρθρα 4 έως 8 του ν. 2683/1999, ΦΕΚ 19 Α`). Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναδρομικά από 1.1.1999.»

Εν πρώτοις, ουδόλως αμφισβητώ την υποχρέωση της πολιτείας να επιβραβεύει, ακόμη και με δδιορισμούς, όσους διακρίνονται για πράξεις αυτοθυσίας υπέρ των συνανθρώπων τους θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή τους.

Διερωτώμαι, όμως,

α] εκείνοι που διακρίθηκαν για τέτοιες πράξεις και έπρεπε να επιβραβευθούν ήταν τόσοι πολλοί και είχαν όλοι τους ύψος κατώτερο εκείνου που ορίζουν οι νόμοι για να είναι αξιόμαχη η ΕΛ.ΑΣ. και το ΠΥ.Σ.; Ασφαλώς και όχι. Μόνο ένας από αυτούς πρέπει να ήταν κοντός για τα Σώματα αυτά, εξ ου και έπρεπε να ξεπερασθεί το εμπόδιο με φωτογραφική νομοθετική ρύθμιση, όπως η τελευταία νομοθετική ρύθμιση του Ε. Βενιζέλου, με την οποίαν νομιμοποιήθηκαν όλες οι αμαρτίες της Υπηρεσίας Διαχείρισης κεφαλαίων του Δημοσίου με αφορμή την κοντή ProtonBank.

β] Υπάρχει ολόκληρο ΑΣΕΠ, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να εφαρμόσει τον νόμο. Γιατί έπρεπε η αρμοδιότητά του να εκχωρηθεί για μία ακόμη φορά σε μερικούς υπαλλήλους που θα διενεργούν μίαν αμφιβόλου αξιοπιστίας Ένορκη Διοικητική Εξέταση;

γ] Τι θα γίνει, αν όλοι οι διακρινόμενοι του λοιπού για εξαίρετες πράξεις είναι κοντοί; Θα χάσουν τα Σώματα Ασφαλείας το αξιόμαχό τους; Το κακό είναι ότι αυτές οι μικροκομματικές και πελατειακές πρακτικές αποτελούν και σήμερα καθημερινότητα παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες όλων των πολιτικών και παρά το μαύρο χάλι στο οποίο μας έχουν οδηγήσει ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως.

Υ.Γ. Για την ιστορία: ο εποχικός πυροσβέστης, απεφάνθη το ΣτΕ, δεν μπορούσε να κάνει χρήση των ανωτέρω ευεργετικών διατάξεων, διότι αυτός έκανε το καθήκον του. Ο εποχικός, δηλαδή, που διακρίθηκε για την πέρα του δέοντος επιτέλεση του καθήκοντός του, εξ ου και ηξιώθη επαίνου γι’ αυτό, δεν μπορεί κατά τον νόμο να γίνει μόνιμος πυροσβέστης, ενώ ο μη εποχικός καν πυροσβέστης μπορεί να γίνει μόνιμος πυροσβέστης.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος