"Αγοράζω χρυσαφικά και λίρες σε καλές τιμές"

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Και η αναμπουμπούλα που ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια έχουν κάνει τους λύκους να αφήσουν τις κρυψώνες τους και με διάφορες παραλλαγές κατέβηκαν στις πόλεις για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Μια μορφή λυκοπροβιάς βλέπουμε καθημερινά καρφωμένη στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων, που...

 μας ενημερώνουν ότι υπάρχουν κάτι «κοράκια – λύκοι» που ζητάνε να τους πουλήσουμε τα χρυσαφικά μας και να μας τα πληρώσουν αμέσως σε μετρητά.

Είναι η νέα γενιά «σαράφηδων» που μυριστήκανε «ψητό» και δεν αφήνουν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Βέβαια ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει την όποια εμπορική του δραστηριότητα, αρκεί να είναι νόμιμη και να τηρούνται οι κανόνες της αγοράς.
Όμως πίσω από αυτή τη δραστηριότητα έχουμε και εμείς κάθε δικαίωμα να υποψιαζόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ένα βασικό ερώτημα που ανακύπτει είναι αν όλοι αυτοί που σκέφθηκαν να ασχοληθούν με το νεοσύστατο αυτό σπορ της «χρυσοθηρίας», ελέγχονται και από ποιον, ώστε να εξασφαλίζεται η νομιμότητα των συναλλαγών τους.
Αν δηλαδή υπάρχει κάποια υπηρεσία που τους έχει καταγεγραμμένους και τους παρακολουθεί σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα χρυσαφικά που αγοράζουν σε αντάλλαγμα μετρητών είναι συναλλαγές μεταξύ των γνησίων κατόχων τους που από ανάγκη τα εκποιούν και δεν είναι προϊόντα υπεξαίρεσης, κλοπής, ληστείας και δεν ξέρω τι άλλο.

Μήπως δηλαδή κάποιες από τις εν λόγω επιχειρήσεις λειτουργούν σαν πλυντήρια για την νομιμοποίηση εσόδων εγκληματικής δραστηριότητας οπότε υπάγονται στις διατάξεις του σχετικού νόμου 3691/2008 και θα πρέπει να επιληφθούν οι σχετικοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης.

Εκτιμάται ότι αυτές όλες οι «επιχειρήσεις» θα πρέπει άμεσα να καταγράφονται από τις σχετικές υπηρεσίες των Υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομικών και να ελέγχονται σε εβδομαδιαία βάση, οι δε συναλλασσόμενοι θα πρέπει να υπάρχουν καταγεγραμμένοι με τα πλήρη στοιχεία τους, να φωτογραφίζονται τα προς πώληση κοσμήματα και να δηλώνεται υπεύθυνα η κατοχή τους.
Θα πρέπει δε στα διαφημιστικά που αθρόα μοιράζονται να αναγράφεται και ο αριθμός αδείας η μητρώου της συγκεκριμένης δραστηριότητας.
Για να μη πω ότι θα πρέπει να υπάρχει και σχετική ιστοσελίδα όπου θα αναρτώνται τα εμπορεύσιμα είδη ώστε ο καθένας που έχει υποστεί βίαιη στέρηση περιουσιακών του στοιχείων όπως τα κοσμήματα, να μπορεί να αναγνωρίσει και να τα διεκδικεί.
Ακούγεται λίγο πρωτοποριακό αλλά είναι ένα μέτρο εξασφάλισης.
Ελπίζω δε να δοθεί απάντηση από υπεύθυνους παράγοντες -αν υπάρχουν -, όχι τίποτε άλλο αλλά γιατί πρέπει να εκλείψουν και οι υποψίες ότι είμαστε η χώρα της ασυδοσίας, του ετσιθελισμού και του «ότι γουστάρω κάνω».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ