Η κληρονομιά του Πεπονή

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
 
Είχα την τιμή να είμαι εκ των παρουσιαστών του τελευταίου βιβλίου του Αναστάση Πεπονή, "Για το ζήτημα του Αιγαίου" που βοηθά να δει κανείς πιο ξεκάθαρα τη στρατηγική αξία του Αρχιπελάγουςμε την έμπειρη ματιά ενός ένθερμου πατριώτη. Θυμούμαι την αντίδρασή του, δείγμα του ήθους του πολιτικού ανδρός, όταν όπως ήταν φυσικό αναφέρθηκα στο «νόμο Πεπονή». Αντί να κορδωθεί έσκυψε το κεφάλι. Αυτός ήταν ο Αναστάσης Πεπονής που αποχαιρέτησε η Ελλάδα για το τελευταίο του ταξίδι.
Στη μακρά πολιτική του διαδρομή δίδαξε αξιοπρέπεια και ήθος. Η παρουσία του στο δημόσιο βίο χαρακτηρίστηκε από σεμνότητα και εντιμότητα. Η συνεπής στάση του για αξιοκρατία και διαφάνεια στη λειτουργία του κράτους τον πίστωσε με θετικό πολιτικό στίγμα. Η αναγνώριση αυτή, από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, συνιστά το σημαντικότερο τίτλο τιμής για όποιον έχει αφιερώσει τη ζωή του στα κοινά.
Ανάμεσα στις παρεμβάσεις του, η πλέον καθοριστική, είναι η δημιουργία του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ). Σε μια εποχή, που οι ρουσφετολογικές προσλήψεις στο δημόσιο είχαν αναχθεί σε ακρογωνιαίο λίθο της λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος, διαφθείροντας συνειδήσεις και διαιωνίζοντας τον πελατειακό του χαρακτήρα, ο Πεπονής τόλμησε να θέσει κανόνες. Και γι’ αυτό πολεμήθηκε. Πρώτα και κύρια μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Και τούτο διότι από το 1981 -και αυτό πλέον το συνομολογούν και στελέχη του ΠΑΣΟΚ- ο διορισμός στο κράτος υπήρξε ο μοχλός διατήρησης της εξουσίας από το κόμμα. Με κάθε τίμημα, με υπέρογκο δανεισμό, με απίστευτα χρέη, το κράτος διογκωνόταν. Αυτές οι πρακτικές μας οδήγησαν στα σημερινά χάλια.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς, τώρα, που με οδυνηρό τρόπο αποκτούμε αυτογνωσία για τα λάθη του παρελθόντος, οι προσλήψεις να πραγματοποιούνται με ακόμη πιο διαφανείς όρους. Η κυβέρνηση, όμως, λησμονεί την κληρονομιά Πεπονή. Ευελπιστώντας να βολέψει τα «δικά της παιδιά», έστω και για λίγους μήνες και με κοινοτικά κονδύλια, προωθεί προσλήψεις μέσω αμαρτωλών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Δεν κρατούν ούτε καν το φύλλο συκής του δημόσιου φορέα. Η διαδικασία «μπάζει» εξ αρχής. Το γεγονός και μόνο ότι θα είναι μια ΜΚΟ που θα συνεργαστεί με τον όποιο δημόσιο φορέα, για να παράσχει ανέργους για «κοινωφελή εργασία», καθιστά το πρόγραμμα a priori αδιαφανές. Τα υπόλοιπα περί κοινωνικής εργασίας είναι φληναφήματα. Άλλωστε, οι αποκαλύψεις για ΜΚΟ σε βουλευτικά και πολιτικά γραφεία διαλύουν και τις τελευταίες αμφιβολίες.
 
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης