Η Οικογένεια Παπανδρέου, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, έχει διαχρονικά μια περίεργη σχέση με το Σύνταγμα. Μπορεί να αυτοαποκαλείται ως η «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη» και να ζει με τις δάφνες του 1-1-4, όσες φορές ένοιωσε «δυσφορία» με άρθρα του συντάγματος τα τροποποίησε «κατάλληλως».
Από το να αφαιρέσει αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ώστε να δημιουργήσει Πρωθυπουργούς Μονάρχες ή τον νόμο περί (μη) ευθύνης Υπουργών, ώστε να αθωώσει όλα τα πράσινα καρκινώματα που εκτρέφει το ΠαΣοΚ στα σπλάχνα τους
Ο κ.Μόσιαλος τις τελευταίες ημέρες έχει πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα για απολύσεις στο Δημόσιο, δήθεν για τις αργομισθίες και την «λευκή απεργία», αλλά με σκοπό να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για μαζικές απολύσεις. Είναι καινοφανές το φαινόμενο της αργομισθίας; Τι άλλαξε και ξύπνησαν; Δεν υπάρχουν άλλες κυρώσεις; Γιατί, αν ήθελε να καταπολεμήσει πράγματι το πρόβλημα που ζούμε όλοι μας με τους ράθυμους υπαλλήλους, υπάρχουν τρόποι και πειθαρχικές κυρώσεις να επιβάλλει το σωστό πριν να φτάσει στις απολύσεις. Οι νόμοι υπάρχουν αλλά δεκαετίες τώρα δεν εφαρμόζονται γιατί υπήρχε η κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη και ο διαβρωμένος συνδικαλισμός.
Όταν του επισημάνθηκε (Real.gr) τι θα συμβεί σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστωθεί ότι κάνουν λευκή απεργία μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι που θεωρούν ότι καλύπτονται από το Σύνταγμα, ο κ.Μόσιαλος σχολίασε αφοπλιστικά:
«Τι θα πει μόνιμος; Ο μόνιμος κάνει λευκή απεργία; Συνταγματική κατοχύρωση της Πολιτείας είναι να υπερασπίζει το δημόσιο συμφέρον πάνω απ’ όλα. Δεν υπάρχει μονιμότητα σε αυτό τον τομέα. Στο Δημόσιο, μονιμότητα υπάρχει όταν προασπίζεσαι το δημόσιο συμφέρον και όταν το προασπίζεσαι μέσω της παραγωγικότητας και της δημόσιας ευθύνης. Εκεί μόνο υπάρχει μονιμότητα». Συμπλήρωσε μάλιστα ότι όταν στον ιδιωτικό τομέα κάποιος απολύεται χωρίς καμία δικαιολογία, δεν μπορεί να υπάρχουν δημόσιοι λειτουργοί που λένε «δεν δουλεύω ύστερα από αυτή την ώρα».
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΔΗΛΑΔΗ; ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ alacarte;
Το ξέρουμε όλοι ότι στον ιδιωτικό δεν υπάρχει μονιμότητα, αλλά για το Δημόσιο Υπάρχει το Σύνταγμα, για να μην μπορεί ο κάθε υπουργός να διώχνει τους πολιτικούς αντιπάλους και γι αυτό ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει δικαιολογία.
Αυτό μας βάζει σε άλλες σκέψεις.
Με πια κριτήρια θα γίνει ο διαχωρισμός των υπαλλήλων; Ποιος θα κρίνει την ποιότητα της εργασίας, ποιου; Περιμένουμε να μάθουμε τι σχεδιάζουν στο μυαλό τους, μέχρι στιγμής έχουν βάλει στόχο να ενεργοποιήσουν πάλι τον κοινωνικό αυτοματισμό. Να συμφωνήσουμε ότι όταν ένας οργανισμός καταργείται μπορεί να απολυθεί κάποιος, ίσως ακόμη κι αν κάποιος αποδειχθεί ότι έκανε αξιόποινες πράξεις (φακελάκι), αλλά είναι αρκετοί αυτοί; Χρειάζεται χρόνος, ενώ η Τρόικα πιέζει και πιέζει μια κυβέρνηση υπάκουη. Την μονιμότητα που προβλέπει το Σύνταγμα πως θα την παρακάμψουν;
Πριν από μερικές μέρες είπε ο κ. Βενιζέλος στην βουλή, για άλλο λόγο, αλλά είναι, από ότι φαίνεται, κυρίαρχη ιδεολογία στο ΠαΣοΚ για το Σύνταγμα :
«το Σύνταγμα αφήνει πολλά περιθώρια στο νομοθέτη να αναπτύξει τις πολιτικές του για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων και ειδικά σε συνθήκες οξείας κρίσης, αρκεί να υπηρετούν εθνικούς στόχους».
Κι αυτό με αφορμή τις εκφοβιστικές θεωρίες περί κινδύνων μη εκταμίευσης της επόμενης δόσης και νομικίστικες ακροβασίες περί υπερίσχυσης του δημοσίου συμφέροντος, ο υπουργός επιχείρησε να προσπεράσει τον σκόπελο της αντισυνταγματικότητας κάποιων διατάξεων του πολυνομοσχεδίου του, που συζητούσαν το βράδυ στην Ολομέλεια της Βουλής
Ο ανελλήνιστος πρωθυπουργός πάλι είχε πει σε συνέντευξη του στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 4/7/2010.
Ερώτηση Δημοσιογράφου : Το Ελεγκτικό Συνέδριο αμφισβητεί τη συνταγματικότητα διατάξεων του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;
«Απάντηση ΓΑΠ – Σεβόμαστε τους θεσμούς του κράτους. Το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει συγκεκριμένη θεσμοθετημένη αρμοδιότητα και εν προκειμένω εκφράζει μη δεσμευτική γνώμη. Θα τη μελετήσουμε και θα τη λάβουμε σοβαρά υπόψη, όπως θα λάβουμε υπόψη μας και άλλες γνώμες που διατυπώνονται ή θα διατυπωθούν. Πολιτική μας επιλογή είναι να προωθήσουμε μια συγκεκριμένη τομή που βοηθάει στην εξοικονόμηση δαπανών και στον εξορθολογισμό του συστήματος: Όλοι οι μισθωτοί να ασφαλίζονται στο ίδιο ασφαλιστικό ταμείο, είτε εργάζονται στο Δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Και η απόφασή μας αφορά όλους τους μισθωτούς του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των δικαστών. Αυτό ισχύει στις περισσότερες χώρες. Δεν είναι προφανές για ποιο λόγο το δικό μας Σύνταγμα θα μπορούσε να εμποδίζει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες.»
Αν αυτό δεν συνιστά προσβολή της Συνταγματικής τάξης της χώρας , μάλλον δεν ξέρουμε Ελληνικά!
Ο ΣΤΑΘΗΣ της Ελευθεροτυπίας του είχε απαντήσει ανάλογα:
«Ανήκουστο!
Από πότε το Σύνταγμα μιας χώρας υπακούει ή δεν συγκρούεται με πράγματα λογικά ή παράλογα που συμβαίνουν σε άλλες χώρες;
Είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός να ‘χει τέτοια αντίληψη για τον Θεμελιώδη Νόμο της χώρας του;
Εισάγει μια επικίνδυνη αντίληψη, σύμφωνα με την οποίαν, ό,τι θεωρείται λογικό (από ποιόν αλήθεια) και «ισχύει σε πολλές άλλες χώρες», θα μπορούσε να επιβληθεί και στην Ελλάδα και αν ακόμα έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας!
Δηλαδή, το Σύνταγμά μας, κατά την άποψη του κ. Παπανδρέου, δεν στηρίζεται στην νομική παράδοση και τον νομικό πολιτισμό της χώρας, αλλά στη …λογική άλλων χωρών!
Και εγώ που νόμιζα ότι το Σύνταγμα είναι ο υπέρτατος καταστατικός χάρτης της χώρας και αποτελεί το θεμέλιο λίθο της Δημοκρατίας μας!»
Για να επανέλθουμε στις δηλώσεις του κ.Μόσιαλου, η καχυποψία μας εδράζεται στο γεγονός ότι το ΠαΣοΚ στο παρελθόν, έχει δείξει άπειρα δείγματα διάβρωσης του Κράτους από κομματόσκυλα.
Για να θυμηθούμε μερικά από αυτά.
Κυριακή 18 Οκτώβριου 1981, το ΠαΣοΚ κερδίζει τις εκλογές κι ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων (sic)! Δυστυχώς όμως αυτή η δήλωση γρήγορα λησμονήθηκε. Με τις πρώτες αλλαγές στους Οργανισμούς, στις Τράπεζες, στις δημόσιες επιχειρήσεις, έγινε φανερό ότι σκοπός δεν ήταν να παραμείνουν οι ικανοί και να απομακρυνθούν οι αποτυχημένοι, αλλά να φύγουν όσοι δεν ήταν κομματικά στελέχη του ΠαΣοΚ! Μήπως σας θυμίζει την «Ανοιχτή Δημοκρατία» του Γιωργάκη ή το προεκλογικό σύνθημα του 2009 «οι Άριστοι κι όχι οι Αρεστοί»;
Τι έκανε τότε ο Ανδρέας;
Εκτός από αυτές τις διώξεις «αντιφρονούντων», το 1982 ψήφισε το Νόμο 1232 που ρύθμιζε τα θέματα της Δημόσιας Διοίκησης. Ο νόμος κατήργησε τις θέσεις των γενικών διευθυντών, αλλά και των αναπληρωτών γενικών διευθυντών κι έτσι με αυτό τον τρόπο απολύθηκαν εν μια νυκτί 214 ανώτατοι Υπάλληλοι, απαραίτητοι για την Διοίκηση του Κράτους. Άρχισε τότε το φαγοπότι. Αμέσως μετά έδωσε τις καταργηθείσες αρμοδιότητες σε περίπου 500 (κομματικούς) «συμβούλους»! Κι έτσι αποφάσεις που αφορούσαν το Δημόσιο τις έπαιρναν άτομα εκτός της ιεραρχίας! Μήπως σας θυμίζει ΜΚΟ;
Τον Νόμο 1232 διαδέχθηκε ο Νόμος 1235 που κατάργησε τις θέσεις όλων των Μονίμων Νομαρχών και στην θέση τους διόρισε κομματικά όργανα του ΠαΣοΚ! Να μην πούμε για τις 12.000 υπαλλήλων που μετατέθηκαν χωρίς την αίτηση τους σε λίγους μήνες μέχρι το 1983. Μέσα σε μόλις δυο χρόνια το ΠΑΣΟΚ μετέθεσε ή απέσπασε ή μετακίνησε το 30% (!) των Υπαλλήλων!
Αργότερα στις δόξες του Σημιτικού Μεσαίωνα που είχε αρχίσει να «στουμπώνει» το Δημόσιο ανακάλυψαν τους σκλάβους Συμβασιούχους που όλοι γνωρίζουμε και θυμόμαστε.
Αυτά για να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, γιατί το κουτόχορτο που θα πέσει θα είναι πολύ και πρέπει κάποια στιγμή να βάλουμε ένα τέλος στην προπαγάνδα που μας πουλάνε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- enet.gr
- antinews.gr
- http://wp.me/p9GCU-eN
- http://olympia.gr/2010/02/10/
mussolini-papandreou/ - ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ
- «Χωρίς Προκατάληψη» – Γ.Ι.Ράλλη εκδ.Ελληνική Ευρωεκδοτική
Διατελώ Υμέτερος,
Netakias
