Στέλνω αυτό το email, επ' ευκαιρία του εορτασμού των 100 ετών από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, που θα εορταστούν του χρόνου, για να θίξω ένα "τολμηρό" ζήτημα.
Είναι γενονός ότι "Τα χάλια της Θεσσαλονίκης" του χρόνου θα επιβεβαιωθούν, μιας και οι εορτασμοί για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της από τους Οθωμανούς, θα την βρουν έχοντας στο τιμόνι της τον κ. Μπουτάρη αλλά και άλλους "νοσταλγούς" της "ειρηνικής συμβίωσης" με τους Οθωμανούς.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου, μόνο. Το θέμα είναι οι εορτασμοί. Διάβασα κάπου ότι δεν έχει κληθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος θα έπρεπε να κληθεί για Ιστορικούς-σημειωσιολογικούς λόγους. Εγώ θα έλεγα και θα πρότεινα κάτι διαφορετικό, κάτι για το οποίο χρειάζεται μια Αρχή να έχει Ευρωπαϊκό πολιτικό Πολιτισμό για να το πράξει: να καλέσει το πρώην βασιλιά Κωνσταντίνο. Τι λέω, θα αναρωτηθείτε;
Ορίστε κ. Μπουτάρη, που μας το παίζεις φιλελεύθερος και ανοιχτός σε νέες ιδέες και προκλήσεις. Ξεχνάμε ποιος απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη; Ο τότε Διάδοχος, στρατηλάτης Κωνσταντίνος, στο άγαλμα του οποίου δεν καταδέχεστε να αφήσετε ούτε ένα λουλούδι κάθε 26 Οκτωβρίου. Ξεχνάμε ότι ο Γεώργιος ο Α' πλήρωσε με τη ζωή του, την αφοσίωση του στην Θεσσαλονίκη, όπου μετακόμισε κι έμεινε εκεί για να διασφαλήσει την Ελληνικότητα της; Και είναι ο μόνος Αρχηγός του Ελληνικού Κράτους μετά τον Καποδίστρια, που δολοφονήθηκε.
Όταν καλείς τούρκους και εβραίους να έρθουν στη Θεσσαλονίκη κ. Μπουτάρη μου, έχεις τα κότσια να καλέσεις τον εγγονό αυτού που απελευθέρωσε την πόλη και την Μακεδονία; Ή ακριβώς επειδή από τους τούρκους την απελευθέρωσε, δεν θέλεις να τα θυμάσαι;
Υ.Γ.: Θα επιθυμούσα να αναρτηθεί το email μου, αν μπορείτε, γιατί νομίζω ότι ο σεβασμός στην Ιστορία πρέπει να είναι θεμελιώδης κανόνας μιας Δημοκρατίας. Το Πολίτευμα μας δεν κινδυνεύει, ακόμη κι αν η Δημοκρατία μας δεν είναι αυτή που θα θέλαμε. Δεν κινδυνεύει με το να θυμόμαστε και να τιμούμε την Ιστορία. Κινδυνεύει από την λήθη της Ιστορίας.
Μάρκος Τσάκας, Μαρούσι, Αθήνα.
