Ενός λεπτού σιγή τήρησε η Βουλή των Ελλήνων τιμώντας τη μνήμη των χιλιάδων θυμάτων της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, σε ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας σήμερα το μεσημέρι.
Η 14η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως ημέρα εθνικής μνήμης το 1998, ύστερα από ομόφωνη απόφαση της Εθνικής Αντιπροσωπείας, που...
αναγνώρισε και ανέδειξε με αυτόν τον τρόπο τη σημασία ενός μείζονος γεγονότος που στιγμάτισε τη νεότερη ιστορία.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, στο χαιρετισμό που απηύθυνε τόνισε ότι «η καθιέρωση της ημέρας αυτής δεν αποσκοπεί μόνο στην έκφραση της οδύνης μας για ένα αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Λειτουργεί –όπως επισήμανε– ως αφορμή για περίσκεψη και προβληματισμό για κάθε είδους βαρβαρότητα που έχει ασκηθεί σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στη λογική των εθνικών εκκαθαρίσεων».
Πρόεδρος Βουλής: «Οφείλουμε να θυμόμαστε και να καταδικάζουμε»
«Ο 20ός αιώνας σημαδεύτηκε από τέτοιες στρατηγικές», υπογράμμισε ο κ. Πετσάλνικος, «τις οποίες οφείλουμε να θυμόμαστε και να καταδικάζουμε, για να μην αφήνουμε κανένα περιθώριο στην ανοχή, στη συγχώρεση, στη λήθη. Με αφορμή την ημέρα αυτή, θυμόμαστε ότι η ανεκτικότητα και ο σεβασμός στις πολιτισμικές διαφορές των λαών αποτελούν ακόμα το ζητούμενο μιας ουσιαστικής δημοκρατικής κοινωνίας και προϋπόθεση της συναδέλφωσης και της ειρηνικής συμβίωσης».Ο Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι «οι Μικρασιάτες Έλληνες, ζώντας σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, μετέδωσαν τον πολιτισμό τους με τη δύναμη του πνεύματος και όχι με τη βία, δίδαξαν και ενέπνευσαν, αποκτώντας έτσι δύναμη και κύρος».«Η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας –σημείωσε– ήταν αποτέλεσμα μιας συστηματικής προσπάθειας διωγμών του ελληνικού στοιχείου, που κορυφώθηκε το 1922. Ο φόρος αίματος που πλήρωσαν ήταν βαρύτατος, με περίπου πεντακόσιες χιλιάδες νεκρούς, ενώ ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες πήραν το δρόμο της προσφυγιάς».Ολοκληρώνοντας το χαιρετισμό του ο κ. Πετσάλνικος υπογράμμισε «τις ευθύνες ενώπιον των οποίων φέρνει όλους μας η καταδίκη του αποτρόπαιου φαινομένου της γενοκτονίας», ώστε «τέτοια φαινόμενα που κλονίζουν τα θεμέλια του οικοδομήματος ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αξιών του σύγχρονου πολιτισμού να μην επαναληφθούν ποτέ πια».
