Ανεξάρτητες Αρχές, όπως λέμε «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις»

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και νυν νομίμως διορισμένος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, αλλά και υπουργός Οικονομικών αυτής, υπήρξεν ο αρχιτέκτων της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001. Έργο του είναι το κατάπτυστο άρθρο 86 περί [μη] ευθύνης υπουργών, αλλά και η συνταγματική κατοχύρωση των λεγόμενων Ανεξάρτητων Αρχών, οι οποίες άρχισαν έκτοτε να φυτρώνουν σαν..
 μανιτάρια. Όπου η κυβέρνηση θέλει να περιβάλει με τον μανδύα τής αμεροληψίας οποιαδήποτε επιθυμία της, συνιστά μία ανεξάρτητη Αρχή και «καθαρίζει». Τα μέλη που διοικούν την Αρχή απολαύουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας κατά το Σύνταγμα, ορίζονται δε με απόφαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Συνεπώς, τα μέλη αυτά απολαύουν της εμπιστοσύνης της εκάστοτε κυβέρνησης, αφού όλες οι κοινοβουλευτικές επιτροπές συγκροτούνται κατ’ αναλογία της δυνάμεως εκάστου κόμματος, με αποτέλεσμα να σχηματίζουν την πλειοψηφία οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο της ανεξαρτησίας των εν λόγω Αρχών.


Ακολούθως οι εν λόγω Αρχές λειτουργούν με πλήρη ανεξαρτησία. Από ποιόν όμως; Από την εκλεγμένη κυβέρνηση υποτίθεται, ώστε να επιτελούν το έργο τους απερίσπαστες από κυβερνητικές παρεμβάσεις. Και γιατί θα πρέπει να είναι τόσο ανεξάρτητες; Ο λαός εκλέγει μία κυβέρνηση για να κυβερνήσει με βάση το πρόγραμμά της. Ποίαν ανάγκη εξυπηρετούν, λοιπόν, αυτές οι Αρχές, οι οποίες ενδέχεται, εν τη ανεξαρτησία των, να λάβουν αποφάσεις, οι οποίες έρχονται σε μετωπική σύγκρουση με το κυβερνητικό πρόγραμμα; Ή έστω να λάβουν αποφάσεις μη αρεστές στην κυβέρνηση; Αναφέρω για παράδειγμα την πρόσφατη δια νόμου καρατόμηση της ΕΛΣΤΑΤ, την οποίαν θέλησαν ανεξάρτητη οι ευρωπαίοι εταίροι μας, ώστε να πάψει η χώρα να στέλνει στις Βρυξέλλες στατιστικά στοιχεία που μαγειρεύει η εκάστοτε κυβέρνηση. Πληροφορηθήκαμε, όμως, ότι δια νόμου τερματίζεται η θητεία όλων των μελών του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, πλην της θητείας του Προέδρου αυτού. Προφανώς διεπίστωσε ο κ. Βενιζέλος ότι τα παυόμενα μέλη, τα οποία προδήλως δεν υπήκουσαν στην εντολή να παραιτηθούν, δεν είναι τόσο ανεξάρτητα όσο επιβάλλει το Σύνταγμα και απεφάσισε να τα αντικαταστήσει με άκρως ανεξάρτητα πρόσωπα. Τόσο ανεξάρτητα όσο και ο Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ. Ο κ. αντιπρόεδρος δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, όταν πρόκειται για ανεξάρτητες Αρχές.

Και στο σημείο εκείνο βγαίνει η καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντά [τα βοθροκάναλα και οι δημοσιοκάφροι δεν αναφέρονται σε αυτήν με το επίθετο «κυρία», διότι το χαρακτηριστικό αυτό προσιδιάζει μόνον σε γίγαντες του δημόσιου βίου αυτής της χώρας, όπως π.χ. ο πολιτικός κρατούμενος κύριος Μάκης Ψωμιάδης] και καταγγέλλει ότι το μόνο που έκανε η ΕΛΣΤΑΤ ήταν να προσυπογράφει τα στοιχεία που έρχονταν απ’ ευθείας από τις Βρυξέλλες με σκοπό να εμφανισθεί το έλλειμμα της χώρας υψηλότερο του πραγματικού, για να μπορέσουν να χώσουν τον ελληνικό λαό στο λούκι του ΔΝΤ και των διεθνών τοκογλύφων. Χαμός. Άλλοι υπέρ, άλλοι κατά της κ. Γεωργαντά.

Εγώ ερωτώ ως απλός και αφελής πολίτης: και γιατί να σας πιστέψουμε κ. Γεωργαντά; Εάν δεν σας καταργούσαν, θα μιλούσατε; Όχι βεβαίως. Θα συνεχίζατε να επιβεβαιώνετε τα στοιχεία που θα σας έστελναν απ’ έξω. Αντί να καταγγέλλετε, λοιπόν, αυτά που διαπράττατε μαζί με τους άλλους, καλόν θα ήτο να σιωπήσετε. Εν τέλει τα λεφτουδάκια δεν σας άφηναν να μιλήσετε; Όταν τρώνε δεν μιλάνε; Το γνωρίζουμε. Έτσι κάνουν όλοι οι ελάχιστοι, όπως το 99% των πολιτικών μας. Μόλις χάσουν την υπουργική καρέκλα αρχίζουν να κελαηδούν. Μόλις πάρουν υπουργική καρέκλα το βουλώνουν. Βεβαίως, είπε η κ. Γεωργαντά πως από το Πάσχα έχει κάνει αναφορές με αριθμό πρωτοκόλλου σε διάφορους για το ζήτημα χωρίς, όμως, συγκεκριμένα στοιχεία. Τα αναμένω εναγωνίως!

Δεν θα υποβαθμίσω τη σημασία των καταγγελλομένων, τα οποία είναι τραγικά αν επαληθευθούν, αλλά έχω σιχαθεί με την τακτική αυτή. Θα χανόταν η κ. Γεωργαντά, αν παραιτείτο καταγγέλλοντας ήδη από το 2010 ότι περιμένουν τον ελληνικό λαό δεινά με βάση τα σχέδια που απεργαζόταν τότε η κυβέρνηση με τους δανειστές μας; Μήπως θα πεινούσε η ίδια και η οικογένειά της; Προ πάντων, αν έχει στείλει επιστολές καταγγέλλοντας τις συγκεκριμένες μαϊμουδιές, γιατί δεν παραιτήθηκε ταυτοχρόνως, ώστε να δημοσιοποιηθεί το θέμα μήπως και περισωθεί τίποτε; Τί κέρδισε με τη σιωπή της και τη διατήρηση της θέσης της; Ένα μισθό; Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο μικροπρεπείς, τόσο τιποτένιοι; Ούτε πιστεύω πως σιωπούσε τόσον καιρό για λόγους επιβίωσης. Δεν είναι ο κατώτερος υπάλληλος που έχει να θρέψει την οικογένειά του και υποκύπτει στις πιέσεις για να επιβιώσει. Καθηγήτρια είναι και θα εξακολουθούσε, όπως θα εξακολουθήσει τώρα, να εισπράττει από το Πανεπιστήμιο τον μισθό της που θα της επιτρέπει να αγοράζει ψωμί και τυρί. Όταν, όμως, βρίσκεσαι σε θέση με τόση ευθύνη και βλέπεις ένα λαό να υποφέρει διότι ορισμένοι παίζουν παιχνιδάκια, τα οποία εσύ γνωρίζεις, έχεις υποχρέωση να τα καταγγείλεις και να πάρεις το καπελάκι σου να πας σπίτι σου και στον Εισαγγελέα. Ακολούθως, αν δεν έχεις να φας, πλένεις πιάτα ή σκάλες. Αυτή την απαίτηση έχω εγώ από τους υψηλά ισταμένους, ανεξάρτητους ή μη.

Είναι λοιπόν όλες οι Ανεξάρτητες Αρχές [Συνήγορος του Πολίτη, ΕΡΣ, ΑΠΠΔ, ΑΠΑΕ κ.λπ.] μέσα εφαρμογής κυβερνητικών επιλογών. Δεν διαφέρουν σε τίποτε από τις ΜηΚυΟ. Και τούτο, διότι οι Ανεξάρτητες Αρχές αποτελούν φυσικά οργανώσεις. Είναι και μη κυβερνητικές, αφού είναι ανεξάρτητες. Τρίτον, χρηματοδοτούνται από το κράτος, δηλαδή από την κυβέρνηση, όπως ακριβώς οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Άρα, οι Ανεξάρτητες Αρχές πληρούν όλα τα κριτήρια χαρακτηρισμού μίας οργάνωσης ως μη κυβερνητικής. Και όλες μαζί, ήτοι Ανεξάρτητες Αρχές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αποτελούν τους βραχίονες άσκησης κυβερνητικής πολιτικής. Ας μη γελιόμαστε.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος